irritum eft ac nullum. Quin per Edicta Regia, præter Parochum, ità requiruntur quatuor probatæ fidei teftes, ut Matrimonium abfque iis celebratum, nullum fit quoad effectus civiles.

Parochus autem proprius, qui Matrimonio adeffe debet, ille est, in cujus Parochiâ contrahentes habitant: quòd fi Parochiæ diverfæ fint, è duobus Parochis, ille, in cujus Parochiâ Matrimonium celebratur, fivè viri, fivè mulieris. Ex ufu tamen receptum eft in hâc Dioecefi, ut, quandò contrahentes funt è diverfis Dioecefibus, aut Parochiis, Matrimonium celebretur in Parochiâ, & coràm Parocho fponfæ, vifo priùs Parochi fponfi confenfu.

Si Parochus proprius, facultatem cuipiam alteri Parocho, vel Sacerdoti, extra fuam Parochiam celebrandi Matrimonii, concedendam duxerit, eam fcripto tantùm tradat; tefteturque unam, duas, vel tres denuntiationes, fine ullâ oppofitione effe factas, futuros conjuges non aliàs nuptos, vel à priori matrimoniali vinculo folutos, in eo esse statu, ut per ætatem, aut consensum Parentum, Tutorum, Curatorum, fivè etiàm per difpenfationem à Sede Apoftolicâ, vel à D. Epifcopo conceffam, liberè ac legitimè Matrimonium contrahere poffint; eofque faltem Pœnitentiæ Sacramentum fufcepiffe. Sine tali testimonio, nullus Matrimonium celebrare præfumet.

Ille verò, cui facultas data fuerit, mandatum penes se retineat; & poft celebratum Matrimonium, hujus mandati mentionem faciat in inftrumento, quod describet in libro matrimoniali. Tùm illius inftrumenti exemplar à fe fubfignatum, mittet ad proprium mulieris Parochum, à quo facultatem accepit, ut ipfe pariter, in libro Matrimoniorum fuæ Ecclefiæ, illud defcribat.

Stat. Dioecef.

Quòd fi à Rmo. D. Epifcopo facta fuerit illa poteftas, mandatarius mandati mentionem faciat in inftrumento, quod in libro Matrimoniorum defcribet. Providebitque, ut ad proprium mulieris Parochum deferatur exemplar illius inftrumenti, in libro matrimoniali fuæ Ecclefiæ, ut fuprà, defcribendum; nifi aliter ab Epifcopo fuerit in mandato expreffum.

Omnes Parochi, qui alios quàm fuos Parochianos, abfque proprii Parochi, aut Ordinarii licentiâ, Matrimonio jungere præfumunt, Sufpenfionis poenam, ipfo facto, incurrunt, præter pœnas contrà ipfos, per Edicta Regia, ftatutas.

Moneantur fideles quòd, qui per dolum, aut abfque folemnitatibus in Matrimonio fervari folitis, coram teftibus & Parocho, fine ejus benedictione, per verba de præfenti, contrahere præfumpferint, Excommunicationis vinculo fint ipfo facto innodati; quam Excommunicationem incurrunt quoquè Notarii & testes, qui adhibiti fuerint.

Atque infuper inftruantur, quâ modestiâ, intentione, devotione & reverentiâ, ad Matrimonii Sacramentum accedere debeant ; &, ut ea majore cum fructu fiant ad contrahendum non admittantur, nifi faltem factâ priùs peccatorum Confeffione Sacramentali.

Debet autem Matrimonium, in Ecclefiâ tantum Parochiali celebrari; idque publicè & interdiù, non ferotinis horis, fed manè, poft horam quintam hieme, & quartam æftate: nufquàm diebus Dominicis, Feftis, jejunii, aut tempore prohibito; nifi accedat Rini. D. Epifcopi

licentia.

Curet verò maximè Parochus, verba, quibus expri

munt confenfum fuum de præfenti contrahentes, ità clarè & intelligibiliter proferri, ut nulla de iis, aut eorum fenfu dubitatio effe, aut fuboriri valeat.

Si quæ dubia, circa celebrationem Matrimonii occurrerint, Parochus Matrimónium non perficiat, nifi priùs confuluerit Rmum, D. Epifcopum.

Annulus, juxta ritum Matrimonii celebrandi, benedi cendus erit; fit unicus, & fimplex.

Nummi verò tredecim, qui in fignum conftitutæ dotis dantur fponfæ, benedicendi erunt.

Provideatur, ut absquè omni ftrepitu, petulantiâ, dicteriis, ludicris inhoneftis & lafcivis, fideles in Ecclefià, ut decet fan&tos, Matrimonii celebrationi interfint, fponfifque, à Deo gratiam cœleftium benedictionum, deprecentur.

Nullatenus permittant Parochi, ut, qui femel legitimè contraxerint, propriâ fuâ auctoritate ab invicem difcedant, quantumvis juftâ ratione ad id inducti videantur; fed eos ad Curiæ fpiritualis judicem remittant ut, quod facris Canonibus fuerit confentaneum, circa eos decernat.

Deniquè caveant ne quis, in Parochiâ fuâ, mulierem uxoris loco teneat, quam fibi per Matrimonium non conjunxit ; fed tales moneat, ut quamprimùm ab invi: cem feparentur, &, fi parere noluerint, ad Officialem deferantur.

HA

De Libro Matrimoniali.

Abeat Parochus Librum Matrimoniorum, in quem referat conjugum nomina, cognomina & ætatem Parentum etiàm, feu Tutorum, quorum auctoritate &

confenfu, contra&um fuerit Matrimonium, & quatuor teftium, qui interesse debent; qualitatem & Parochiam habitationis fingulorum: diemque, mensem, annum & locum contracti Matrimonii: fubfignentque Conjuges, Parentes, feu Tutores & Teftes, aut faltèm poft interpellationem, declarent se nefcire fubfignare, de quo fiet mentio.

In A&tu matrimoniali defcribendo, exprimantur difpenfationes, fi quæ fuper contrahendo Matrimonio, vel fuper denuntiationibus, aut à Sede Apoftolicâ, aut à Rmo. D. Epifcopo fuerint obtenta; atteftationes quoquè, & quælibet mandata procuratoria, ad confentiendum ex parte Parentum, Tutorum, Curatorum & aliorum, quorum intereft, cum eorum omnium datâ, in Registrum referat Parochus, exemplaribus accuratè penes fe retentis; dictumque Regiftrum fub fera diligenter cuftodiat.

Quòd fi fortè partes contrahentes, prolem antè Matrimonium fufcepiffent, fcriptum, quo de prolis Baptifmo çertus fit, ab iifdem exhiberi curabit Parochus; recognitionis aut legitimationis a&tum, cujus formula infrà reperitur, conficiet ; quem, non in ipfâ celebrationis Matrimonii defcriptione, ne partium contrahentium turpitudo, ob quatuor teftium oculos ponatur, fed immediatè poft actum celebrationis Matrimonii à teftibus fubfcribendum, interponet; & huic recognitionis aut legitimationis actui, fimul cum partibus contrahentibus, fubfcribet.

Obiter obfervandum eft, quòd a&us hujufmodi, locum habere nequeat, nifi pro infantibus, qui ex perfonis liberis, & ad contrahendum inter fe Matrimonium habilibus, nati funt: infantes enim adulterini, vel inceftuofi, per subfequens Matrimonium,nufquàm poffunt legitimi evadere.

ORDO SACRAMENTI

MATRIMONII,

Ac primò Ritus celebrandi Sponfalia.

BAnnis,

Annis, cæterifque, que ante Matrimonium prærequiruntur, ritè peractis contrahere volentes, horâ competenti veniant in Ecclefiam, unà cum parentibus, amicis & teftibus defignatis, in habitu decenti ad quos ante Crucifixum conftitutos, virum quidem ad dextram, mulierem verò ad finiftram, Sacerdos fuperpelliceo feu albâ & ftolâ indutus, fufà priùs ad gradus Altaris oratione, accedit cum Miniftro: quæfitoque nomine & cognomine Defponfandorum, nifi aliàs id noverit, juxtà antiquam & laudabilem Diœcefis hujus confuetudinem, antequam ad Matrimonii celebrationem procedat, præmiuit Sponfalia, ac feipfum fignans, dicit:

In nomine Patris, & Filii, & Spiritûs fan&i. Amen.

'Union fainte, dont vous êtes fur le point de former les nœuds par le Mariage, est d'une grande importance pour vous, mon cher Frere & ma chere Sœur vous allez vous unir par des liens indiffolubles, & établir une fociété, qui peut vous rendre heureux ou malheureux, pour le temps & pour l'éternité ces motifs sont si puissans, qu'ils ont déterminé l'Église à

: