*laudáte eum, omnes stellæ Cantic. Zachariæ. Luc. I. et lumen. * Státuit ea in æternum, et præ in séculum séculi: * ceptum pósuit, et non præteríbit. Laudáte Dóminum, de terra; * dracónes, et omnes abyssi; Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum, * quæ fáciunt verbum ejus; Montes, et omnes colles; * ligna fructífera, et omnes cedri; Béstiæ, et universa pécora; * serpentes, et volucres pennátæ. Reges terræ, et omneș pópuli; príncipes, et omnes júdices terræ; Júvenes et vírgines, senes eum junióribus, laudent nomen Dómini, * quia exaltátum est nomen ejus solíus. Confessio ejus super cœlum et terram; * et exaltávit cornu pópuli sui. Hymnus ómnibus sanctis ejus,* filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi. Capitulum, Hymnus et Versiculus, ut in Proprio. Antiphona, ut in Proprio. BEnedictus Dóminus Deus Israel,* quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ; Et erexit cornu salútis nobis * in domo David púeri sui, Sicut locútus est per os sanctórum, * qui à século sunt, Prophetárum ejus, Salutem ex inimícis nostris, et de manu ómnium qui oderunt nos; * Ad faciendam misericórdiam cum pátribus nostris, et memorári testamenti sui sancti: Jusjurandum quod jurávit ad Abraham trum, *datúrum se nobis ; patrem nos Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi In sanctitáte et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis; * præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus, Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus,* in remissiónem peccatórum eórum, Per víscera misericórdia Dei nostri, * in quibus visitávit nos Oriens ex alto, nebris et in umbra mortis Illumináre his qui in tésedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. Glória Patri. Antiphona et Oratio, ut in Proprio. Posteà dicitur: nus; Nil mens ináne cógitet: Præsta diurnus ut tuæ Ante Pascha: Deo Patri sit glória, Ejusque soli Fílio, Sancto simul cum Spíritu, Nunc, et per omne séculum. Amen. Tempore Paschali Da, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da súrgere : Terréna da contémnere; Amáre da cœléstia. Sit laus Patri, laus Fílio, Qui nos, triumphátâ nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spíritus. Amen. Antiphona, ut in Proprio. Psalmus 117. Dómino, Confitémini quóniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus. Dicat nunc Israel quóniam bonus,* quóniam in séculum misericórdia ejus. Dicat nunc domus Aaron, * quóniam in séculum misericórdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in séculum misericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum, et exaudívit me in latitúdine Dóminus. Dóminus mihi adjútor,* non timébo quid fáciat mihi homo. Dóminus mihi adjútor, * et ego despíciam inimícos Dómini quia ultus sum in Dóminus lætémur in ea. exultémus et O Dómine, salvum me fac; ô Dómine, bene prosperáre: benedictus qui venit in nómine Dómini. Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dóminus, et illuxit nobis. Constitúite diem solemnem in condensis, * usque ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, * et factus es mihi in salútem. Confitémini Dómino quóniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus. Psalmus 118. BEáti immaculáti in via,* qui ámbulant in lege Dómini. Beáti qui scrutantur testimónia ejus, * in toto corde exquírunt eum. Non enim qui operantur iniquitátem, in viis ejus ambulavérunt. Tu mandasti * mandáta tua custodíri nimis. Utinam dirigantur viæ meæ * ad custodiendas justificatiónes tuas ! Tunc non confundar, * cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis ; * in eo quod dídici judícia justítiæ tuæ. Justificatiónes tuas cus bantur; * servus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis. tódiam ; * non me derelin- pes, et adversùm me loquequas usquequáque. In quo córrigit adolescéntior viam suam? * in custodiendo sermónes tuos. In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me à mandátis tuis. In corde meo abscondi elóquia tua, ut non pec cem tibi. Benedictus es, Dómine:* doce me justificatiónes tuas. In lábiis meis pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis. In mandátis tuis exercé* et considerábo vias bor, tuas. In justificatiónibus tuis meditábor, * non obliviscar sermónes tuos. Divisio Psalmi 118. REtribue servo tuo, viví Nam et testimónia tua meditátio mea est, * et consílium meum justificatiónes tuæ. Viarn justificatiónum tuarum ínstrue me; * et exercébor in mirabílibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio: * confirma me in verbis tuis. Viam iniquitátis ámové à me: * et de lege tua miserére meî. Viam veritátis elégi : *judícia tua non sum oblitus. Adhesi testimóniis tuis, fica me; * et custódiam Dómine: * noli me confún sermónes tuos. Concupívit ánima mea dere. Viam mandatórum tuórum cucurri, * cùm dilatasti cor meum. Quando fit Officium de Dominica, nisi aliter note tur, dicitur Symbolum sequens. desiderare justificatiónes Quicumque vult salvus tuas * in omni témpore. Increpasti superbos: maledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me opprobrium et contemptum; quia testimónia tua exquisívi. Etenim sedérunt prínci esse,* ante ómnia opus est ut téneat catholicam fidem: Quam nisi quisque íntegram inviolatamque serváverit, * absque dúbio in æternum períbit. Fides autem catholica hæc est, ut unum Deum minus Fílius, Dominus in Trinitáte, et Trinitátem in Unitáte venerémur; Neque confundentes persónas,* neque substántiam separantes. Alia est enim persóna Patris, ália Fílii, * ália Spíritûs sancti. Sed Patris, et Fílii, et Spíritus sancti una est divínitas, * æquális glória, coæterna majestas. Qualis Pater, talis Fílius, *talis Spíritus sanctus. Increátus Pater, increá tus Fílius, * increátus Spíri tus sanctus; Immensus Pater, immensus Fílius, * immensus Spí ritus sanctus. Eternus Pater, æternus Fílius, * æternus Spíritus sanctus; Et tamen non tres æterni, * sed unus æternus. Sicut non tres increáti, nec tres immensi; * sed unus increátus, et unus immen procédens. Unus ergo Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres fílii: * unus Spíritus sanctus, non tres spíritus sancti. Et in hac Trinitáte nibil prius aut postérius, nihil majus aut minus; * sed totæ tres persónæ coæternæ sibi sunt et coæquáles. Ita ut per ómnia, sicut jam suprà dictum est,* et Unitas in Trinitáte, et Trínitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergo salvus esse, *ita de Trinitáte séntiat. Sed necessárium est ad æternam salútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat. Est ergo fides recta, ut |