credámus et confiteámur* ibunt in vitam æternam;* Equális Patri secundùm divinitátem, * minor Patre secundùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et homo,* non duo tamen, sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, *sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno, non confusióne substantiæ, * sed unitáte persónæ. * Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo; ita Deus et homo unus est Christus, Qui passus est pro salúte nostra, descendit ad ínferos, * tértiâ die resurrexit à mórtuis : Ascendit ad cœlos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis;* inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos: Ad cujus adventum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis,* et redditúri sunt de factis própriis ratiónem. Et qui bona egérunt, qui verò mala, in ignem æternum. Hæc est fides catholica; * quam nisi quisque fidéliter firmiterque crediderit, salvus esse non poterit. Antiphona, ut in Proprio. Capitulum. Ephes. 5. Rátis aliquando tenebræ; nunc autem lux in Dómino. Ut fílii lucis ambuláte; fructus enim lucis est in omni bonitáte, et justítiâ, et veritáte : probantes quid sit beneplacitum Deo. FR R. breve. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. Repet. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. In Quadrag. . Qui venisti* peccatóres salvos fácere, * Miserére nobis. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto. Repet. Christe, Fili Dei vivi, *Miserére nobis. Matth. 16, Tob. 8. 1. Tim. 1. Temp. Pass. Qui passus es pro nobis, * Miserére nobis. Non dicitur Glória Patri. Sed repet. Christe. I. Petr. 2. [Temp. Pasch. R. Christe dicitur speciali ritu qui notatur in Proprio.] V. Exurge, Dómine, ádjuva nos; R. Et rédime nos propter nomen tuum.Ps.43. V. Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Domine Deus omnípotens, qui ad princípium hujus diéi nos perveníre fe cisti tua nos hódie salva meum intende: R. Dómi virtúte; ut ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítian faciendam nostra procédant elóquia, dirigantur cogita tiónes et ópera; Per Dóminum nostrum, etc. V. Dóminus vobiscum, R. Et cum spíritu tuo. V. Benedicámus Dómino, R. Deo grátias. AD OFFICIUM CAPITULI. Primò fit lectio Martyrologii, in cujus fine nihil respondetur; sed statim Heb domadarius dicit: V. Pretiósa in conspectu Dómini, R. Mors Sanctó rum ejus. Ps. 115. Sancta María, et omnes Sancti ádjuvent nos in oratiónibus suis pro nobis ad Deum; ut secundùm eum qui vocávit nos, Sanctum, et ipsi in omni conversatióne sancti simus. R. Amen. Rom. 15, 1. Petr. 1. Deinde, ubi legitur Ne crologium, post ejus lectionem dicitur Psalm. De profundis, et in fine, Réquiem, cum V. Requiescant in pace. Dómine, exaudi. Dóminus vobiscum, et Oratio, Absolve, ut habetur in fine III Nocturni Officii Defunctorum. Posteà dicitur, V. Deus, in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me festína. Ps. 69. V. Deus, in adjutórium ne, ad adjuvandum me festína. V. Deus, in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me festína. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto: Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sécula seculórum. Amen. Kyrie, eléison. Christe, eléison. Kyrie, eléison. Secretò, Pater. Alta voce, V. Et ne nos indúcas in tentatiónem ; R. Sed libera nos à malo. V. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua ; et dirige filios eórum: R. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos; et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige. Ps. 89. Glória Patri. Orémus. Irigere et sanctificáre, régereet gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cœli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros, in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum; ut hîc, et in æternum, te auxiliante, salvi et líberi esse mereamur, Salvátor mundi; Qui vivis et regnas in sécula seculórum. R. Amen. Lector Jube, domne, benedícere. [Lectrix dicit, domna; solus vel sola recitans, Dómine.] Bened. Det Dóminus le ges suas in mentem nos Temp. Pasch. Da, Chris tram, et in corde nostro te, etc., ut suprà, 13. Tum fit lectio Canonis, qui pro singulis diebus habetur ad calcem in cujus fine dicitur, Tu autem, Dómine, miserére nostrî. R. Deo grátias. Post lectionem, Hebdomad. dicit: Adjutórium Ex Psalmo 118. Line, Egem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum, * et exquíram eam semper. Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam; et custódiam illam in toto corde meo. Deduc me in sémitam nostrum in nómine Dómi- mandatórum tuórum ni: R. Qui fecit cœlum et quia ipsam vólui. terram. Ps. 123. Inclína cor meum in tesSubmissiori voce dicit: timónia tua, * et non in Benedícite. Lector versus ad avaritiam. eum, Deus. Hebd. Deus pacis aptet nos in omni bono, ut faciámus ejus voluntátem, fáciens in nobis quod pláceat coram se. Heb. 13. Lector. Amen. Secreto, Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace. Amen. Deinde, Pater, etc. AD TERTIAM. Amen. Averte óculos meos ne vídeant vanitátem : * in via tua yivífica me. Státue servo tuo eló quium tuum *in timóre tuo. Ampula opprobrium meum quod suspicátus sum, quia judícia tua jucunda. Ecce concupívi mandáta tua : *in æquitáte tua viví * fica me. Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, * salutáre tuum secundùm eloquium tuum. Et respondébo exprobrántibus mihi verbum, quia sperávi in sermónibus tuis. Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque; * quia in judíciis tuis supersperávi. Et custódiam legem tuam semper, * in séculum, et in séculum séculi. Et ambulábam in latitú converti pedes meos in testimónia tua. Parátus sum, * et non sum turbátus, ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblitus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi* super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te, * et custodiéntium mandáta tua. Misericórdiâ tuâ, Domine, plena est terra: * justi~ ficatiónes tuas doce me. Divisio Psalmi 118. Bonitátem fecisti cum ser se vo tuo, Dómine, cundùm verbum tuum. Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me; * quia mandátis tuis crédidi. Priusquam humiliárer, peccatóribus derelinquén- ego deliqui; * proptereà tibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ* in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nominis tui, Dómine; * et custodívi legem tuam. Hæc facta est mihi, quia justificatiónes tuas exquisívi. elóquium tuum custodívi. Bonus es tu; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum; * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua. Coagulátum est sicut lac cor eórum: ego verò legem tuam meditátus sum. Bonum mihi quia humiliasti me, * ut discam justi*ficatiónes tuas. Pórtio mea, Dómine, * dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: miserére mei secundùm elóquium tuum. Cogitávi vias meas, * Bonum mihi lex oris tui super míllia auri et aret genti. * da Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: mihi intellectum, et discam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt me, et lætabuntur; * quia in verba tua supersperávi. Ejusque soli Fílio, Temp. Pasch. Da, Christe, etc., ut suprà, 13. Ex Psalmo 118. Cognovi, Dómine, quia Danima mea, æquitas judícia tua, * et in veritáte tua humiliasti me. Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundùm elóquium tuum servo tuo. Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam; * quia lex tua meditátio mea est. Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem feeérunt in me;* ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timentes te, et qui nové runt testimónia tua. Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, ut non confundar. Ant. Capit. . br. etc. ut in Proprio, pro diversitate Temporis ; et sic in aliis Horis et Feriis. AD SEXTAM. Toto coruscat lúmine; * et in verbum tuum supersperávi. Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicentes: Quando consoláberis me? Quia factus sum sicut uter in pruína; * justificatiónes tuas non sum oblitus, Quot sunt dies servi tui? quando fácies de persequéntibus me judícium? Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes; * sed non ut lex tua. Omnia mandáta tua, véiníquè persecúti ritas : |