Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

lo, sed testibus præordinátis. Allelúia. Act. 10.

Ad Magnífic. Ant. 2. D. Cum próprias oves pastor emíserit, ante eas vadit; et oves illum

sequuntur, quia sciunt vocem ejus. Allelúia.

Joun. IO.

FERIA QUARTA. AD Nocr. Ps. Atténdite, pópule, 70. Fílii Ephrem, 70. Fránstulit, 71. De Actibus Apostolórum. Lectio j. Cap. 20.

Proposúerat Paulus transnavigáre Ephesum, ne qua mora illi fieret in Asia. Festinábat enim, si possíbile sibi esset, ut diem Pentecostes fáceret Jerosólymis. A Miléto autem mittens Ephesum, vocávit majóres natu Ecclésia. Qui cùm venissent ad eum, et simul essent, dixit eis: Vos scitis à prima die quâ ingressus sum in Asiam, quáliter vobiscum per omne tempus fúerim, sérviens Dómino cum omni humilitáte, et lácrymis, et tentatiónibus quæ mihi accidérunt ex insidiis Judæorum: quomodò nihil subtráxerim utílium, quóminus annuntiárem vobis, et docérem vos públicè et per domos; testíficans Judæis atque Gen tílibus in Deum poeniténtiam, et fidem in Dóminum nostrum Jesum Christum. Et nunc ecce alligátus ego spíritu, vado in Jerúsalem, que in ea ventúra sint mihi

ignórans; nisi quod Spíritus sanctus per omnes civitátes mihi protestátur, dicens: Quóniam víncula et tribulatiónes Jerosolymis me manent. Sed nihil horum véreor: nec fácio ánimam meam pretiosiórem quàm me, dúmmodò consummem cursum meum et ministérium verbi, quod accépi à Dómino Jesu, testificári Evangélium grátiæ Dei.

R. Quæ ad patres nostros

FT ET

*

repromíssio facta est, hane Deus adimplévit filiis nostris, Resuscitans Jesum. Allelúia, allelúia. V. Dóminus Deus noster adimplévit misericórdiam suam, quam promísit dómui Israël, *Resúscitans Jesum. Allelúia, allelúia. Act. 13. Judith 13. Lectio ij. T nunc ecce ego scio, qui ámpliùs non vidébitis fáciem meam vos omnes, per quos transívi prædicans regnum Dei. Quapropter contestor vos hodierná die, quia mundus sum à sánguine ómnium; non enim subterfúgi quóminùs annuntiárem omne consilium Dei vobis. Atténdite vobis, et universo gregi, in quo vos Spíritus sanctus pósuit Epíscopos régere Ecclésiam Dei, quam acquisívit sánguine suo. Ego scio quoniam intrábunt post discessiónem meam lupi rapáces in vos, non parcentes gregi; et ex vobis ipsis

exurgent viri loquentes perversa, ut abdúcant discípulos post se. Propter quod vigiláte, memóriâ retinentes quóniam per triennium nocte et die non cessávi, cùm lácrymis monens unumquemque vestrûm. Et nunc commendo vos Deo, et verbo grátiæ ipsíus, qui potens est ædificáre et dare hæreditátem in sanctificátis ómnibus. Argentum et aurum, aut vestem nullius concupívi, sicut ipsi scitis; quóniam ad ea quæ mihi opus erant, et his qui mecum sunt, ministravérunt manus istæ. Omnia ostendi vobis, quoniam (sic laborantes oportet suscipere in firmos, ac meminisse verbi Dómini Jesu, quoniam ipse dixit: Beátiùs est magis dare quàm accipere.

R. Deus dedit Jesum manifestum fieri, non omni pópulo, sed testibus præordinátis à Deo, nobis * Qui manducavimus et bíbimus cum illo, postquàm resurrexit à mórtuis. Allelúia, allelúia. V. Pépigit foedus nobiscum qui in præsentiárum sumus, et vívimus; fácie ad fáciem locútus est nobis, Qui manducávimus. Act. 10. Deut. 5.

Lectio iij. ET cùm hæc dixisset, pósitis génibus suis, orávit cum ómnibus illis. Magnus autem fletus factus est ómnium; et procumbentes su

per collum Pauli, osculabantur eum, dolentes máximè in verbo quod díxerat, quóniam ámpliùs fáciem ejus non essent visúri. Et deducébant eum ad navem. Cùm autem factum esset ut navigarémus, abstracti ab eis, recto cursu vénimus Coum, et sequenti die Rho dum, et inde Pátaram. Et cùm invenissémus navem transfretantem in Phoenícen, ascendentes navigávimus. Cum apparuissémus autem Cypro, relinquentes eam ad sinistram, navi→ gávimus in Syriam, et vé nimus Tyrum ibi enim navis expositúra erat onus. Inventis autem discípulis, mánsimus ibi diébus sep tem, qui Paulo dicébant per Spíritum ne ascénderet Jerosolymam. Et explétis dié bus, profecti ibamus, de ducéntibus nos ómnibus cum uxóribus et filiis usque foràs civitátem; et pósitis génibus in littore, orávi mus. Et cùm valefecissémus invicem, ascéndimus navem; illi autem rediérunt in sua. Nos verò, navigatióne explétâ, à Tyro descéndimus Ptolemáidam : et salutátis frátribus, mánsimus die unâ apud illos. Aliâ autem die profecti, vénimus Cæsaréam.

R. Per Christum vobis remíssio peccatórum annuntiátur, et ab ómnibus quibus non potuistis in le

ge Móysi justificári: * In concitantem seditiónes ómhoc omnis qui credit justificátur. Allelúia, allelúia. V. Israël salvátus est in Dómino salúte æternâ : * In hoc. Glória Patri. *In hoc. Act. 13. Is. 45.

Ad Benedict. Ant. 1. D. Duóbus ex discípulis ostensus est Jesus in ália effígie eúntibus in villam; óculi autem eórum tenebantur ne eum agnoscerent. Allelúia. Marc. 16. Luc. 24.

Ad Magnífic. Ant. 7. d. Per Jesum fidéles estis in Deo, qui suscitávit eum à mórtuis, et dedit ei glóriam. Allelúia. 1. Petr. 1.

FERIA QUINTA. AD NOCT. Psalm. Exurgat Deus, 86. Dóminus dabit verbum, 87. In Ecclésiis benedícite Deo, 88. De Actibus Apostolórum. Lectio j. Cap. 24. Escendit Princeps SaDcerdotum, Ananias,

cum Senióribus quibusdam, et Tertullo quodam oratóre, qui adiérunt Præsidem adversus Paulum. Et citáto Paulo, cœpit accusáre Tertullus, dicens: Cùm in multa pace agánus per te, et multa corrigantur per tuam providéntiam; semper et úbique suscipimus, optime Felix, cum omni gratiárum actióne. Ne diútiùs autem te prótraham, oro, bréviter áudias nos pro tua cleméntia. Invénimus hunc hóminem pestiferum et

nibus Judæis in universo orbe, et auctórem seditiónis sectæ Nazarenórum : qui étiam templum violáre conátus est; quem et apprehensum voluimus secundùm legem nostram judicáre. Supervéniens autem Tribúnus Lysias, cum vi magna erípuit eum de manibus nostris, jubens accusatóres ejus ad te veníre, à quo póteris ipse júdicans de ómnibus istis cognoscere de quibus nos accusamus eum. Adjecérunt autem et Judæi, dicentes hæc ita se habére. R. Príncipes, 359. Lectio ij.

R Espondit autem Paulus, (annuente sibi Præside dícere :) Ex multis annis te esse júdicem genti huic sciens, bono ánimo pro me satisfáciam. Potes enim cognóscere quia non plus sunt mihi dies quàm duodecim,

ex quo ascendi adoráre in Jerúsalem et neque in templo invenérunt me cum áliquo disputantem, aut concursum facientem turbæ, neque in synagógis, neque in civitáte: neque probáre possunt tibi de quibus nunc me accusant. Confiteor autem hoc tibi, quòd secundùm sectam quam dicunt hæresim, sic desérvio Patri et Deo meo, credens ómnibus quæ in lege et Prophétis scripta sunt; spem habens in Deum,

quam et hi ipsi expectant, futúro, tremefactus Felix respondit: Quod nunc áttinet, vade; témpore autem opportúno accersam te. Simul et sperans quòd pecúnia ei darétur à Paulo; propter quod et frequenter accersens eum, loquebátur cum eo. Biénnio autem expléto, accépit successórem Felix Pórtium Festum. Volens autem grátiam præstáre Judæis Felix, relíquit Paulum vinctum.

resurrectiónem futúram justórum et iniquorum. In hoc et ipse stúdeo sine of fendículo consciéntiam habére ad Deum et ad homines semper. Post annos autem plures, eleemosynas factúrus in gentem meam veni, et oblatiónes et vota; in quibus invenérunt me purificátum in templo, non cum turba, neque cum tumultu. Quidam autem ex Asia Judæi, quos oportebat apud te præsto esse, et accusáre si quid habérent adversùm me, aut hi ipsi dicant si quid invenérunt in me iniquitátis, cùm stem in concílio, nisi de una hac solúmmodò voce, quâ clamávi inter eos stans: Quóniam de resurrectióne mortuórum ego júdicor hódie à vobis.'

R. Visus est, 359.

Lectio iij.

DIstulit autem illos Felix,

R. Quem, 360.

Ad Benedictus. Ant. 3. a. Dum Jesu recumberet cum illis, accépit panem, et benedixit, ae fregit; et porrigébat illis. Allelúia. Luc. 24.

Ad Magníficat. Ant. 1. g. Cum apparúerit princeps pastórum, percipiétis immarcescíbilem glória corónam. Allelúia. 1. Petr. 5.

FERIA SEXTA. AD NOCT. PS. Eripe me, 103. Deus ostendet, 103.

Exaudi, Deus, 103.
De Actibus Apostolórum.
Lectio j. Cap. 25 et 27.

certíssimè sciens de via hac, dicens: Cum Tribúnus Lysias descénderit, áudiam vos. Jussitque Centu-Estus descendit Cæsarióni custodire eum, et habére réquiem, nec quemquam de suis prohibére ministráre ei. Post áliquot autem dies véniens Felix cum Drusilla uxore sua quæ erat Judæa, vocávit Paulum, et audivit ab eo fidem quæ est in Christum Jesum. Disputante autem illo de justítia et castitáte, et de judício

réam, et álterâ die sedit pro tribunáli, et jussit Paulum addúci. Qui cùm perductus esset, circumstetérunt eum, qui ab Jerosólyma descenderant Judæi, multas et graves causas objicientes, quas non poterant probáre, Paulo ratiónem reddente : Quóniam neque in legem Judæórum,

:

neque in templum, neque
in Cæsarem quidquam pec-
cávi. Festus autem volens
grátiam præstáre Judæis,
respondens Paulo, dixit?
Vis Jerosolymam ascénde-
re, et ibi de his judicári
apud me? Dixit autem Pau-
lus Ad tribúnal Cæsaris
sto: ibi me oportet judicá-
ri: Judæis non nócui, sicut
tu méliùs nosti. Si enim nó-
cui, aut dignum morte áli-
quid feci, non recuso mori:
si verò nihil est eórum quæ
hi accúsant me, nemo po-
test me illis donáre. Cæsa
rem appello. Tunc Festus
eum concilio locútus, re-
spondit: Cæsarem appella-
sti, ad Cæsarem ibis.
R. Virtúte, 360.

UT

Lectio ij.

vénimus Lystram, quæ est Lycia: et ibi invéniens Centúrio navem Alexandrínam navigantem in Itáliam, transposuit nos in eam. Et cùm multis diébus tarde navigarémus, et vix devenissémus contra Gnidum, prohibente nos vento, adnavigávimus Cretæ juxta Salmónem: et vix juxta navigantes, vénimus in locum quemdam qui vocátur Boniportus, cui juxta erat civitas Thalassa. Multo autem témpore peracto, et cùm jam non esset tuta navigátio, eò quòd et jejúnium jam præteriisset, consolabátur eos Paulus, dicens eis: Viri, vídeo quóniam cum injúria et multo damno non solùm óneris et navis, sed étiam animárum nostrárum, íncipit esse navigátio. Centúrio autem gubernatóri et naucléro magis credébat, quàm his quæ à Paulo dicebantur. Et cùm aptus portus non esset ad hiemandum, plúrimi statuérunt consilium navigáre inde, si quo modo possent, devenientes Phoenicen, hiemáre.

T autem judicátum est navigáre eum in Itáliam, et tradi Paulum cum réliquis custódiis Centurióni, nómine Júlio, cohortis Augusta, ascendentes na vem Adrumetínam, incipientes navigáre circa Asia loca, sustulimus, perseve rante nobiscum Aristarcho Macédone Thessalonicensi. Sequenti autem die devéni mus Sidónem. Humánè autem tractans Július Pau-Alidâ autem nobis temlum, permísit ad amicos ire, et curam sui ágere. Et inde cùm sustulissémus, subnavigávimus Cyprum proptéreà quòd essent venti contrárii. Et pélagus Cilícia et Pamphilia navigantes,

R. Certíssimè, 361.

pestáte jactátis, sequenti die jactum fecérunt; et tértiâ die suis mánibus armamenta navis projecérunt. Neque autem sole, neque sidéribus apparéntibus per plures dies, et tem

« ZurückWeiter »