Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

concílio Epaonensi, anno Christi quingentésimo décimo séptimo, et Concílio Lugdunensi, anno sequenti in quibus multa circa disciplínam ecclesiásticam egrégiè sancíta sunt. Cùm sedem per annos septem summa cum laude tenuisset, abdicáto Episcopátu, ad Jurense monastérium se cóntulit, ubi monástici institúti régulam amplexus est. Injurióso illíus cœnóbii sanctíssimo Abbáte vitâ functo, ómnium votis expetítus, in ejus locum suffectus est. Cui monastério per annos quinquaginta deinceps præfuisse tráditur. Dénique longa vitæ spátia emensus, et méritis plenus ábiit ad Dóminum, anno Christi quingentésimo octogésimo primo. Corpus ejus in Jurensi monastério sepultum est, et usque nunc incorruptum et íntegrum servátur in eodem monastério, quod ob ejus sanctitátis celebritátem à séculis áliquot sancti Claudii nomen óbtinet, quodque an

[blocks in formation]

In Festo SANCTI BARNABÆ,

APOSTOLI.
Duplex-minus.

Pridie AD VESPERAS, pro ejus Commemor. Ant. Joseph qui cognominátus est Barnabas ab Apó. stolis, cùm habéret agrum, véndidit eum, et áttulit prétium, et pósuit ante pedes Apostolórum. Allelúia. Act. 4.

V. Beátus qui intélligit super egénum et pauperem: R. In die mala liberábit eum Dóminus. Ps. 40.

Orat., ut infrà ad Laud. AD NOCTURNUM. Invit. Caput córporis Ecclésia Dóminum,* Veníte, adorémus. Allelúia. Coloss. 1.

Ps. 94. Veníte, 2.
Hymnus.
datur quiéscere,

no millésimo septingentési-Terris relictis, Bárnamo quadragésimo primo in Cathedrálem

Ecclésiam

versum est.

[blocks in formation]

ba:

Solemnis hæc affert tuis Finem dies labóribus. Quem propter, agro vén. dito,

Opes cadúcas déseris, Magno rependens fœnore En fundus ipse fit tuus.

Tu sacra per jejunia,

[blocks in formation]

Cùm lucem offert méntibus,

Amóre ne noctis suæ
Coeleste donum réspuant.
Da, Christe, nos tecum
mori;

Tecum simul da súrgere:
Terréna da contémpere;
Amáre da cœléstia.

Qui Patris ad dextram sedes, Jesu, tibi sit glória Cum Patre, cumque Spí

ritu, In sempiterna sécula. Amen.

Psalmi de Feria; et sic in toto Officio.

Ant. 3. c. Bárnabas apprehensum Saulum duxit ad Apóstolos: et narrávit illis quomodò in via vidisset Dóminum, et quia locútus est ei. Allelúia. Act. 9.

. Nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: R. Nimis confortátus est principatus eórum. Ps. 138.

[blocks in formation]

Arnabas et Saulus ordináti simul exiérunt: et cùm venissent Salamínam, prædicábant verbum Dei in metrópoli Cypri. Per annum mansérunt Antiochiæ. Oportebat illò abíre, nec semper hic sedére. Majóribus habébant Doctóribus. Vide quomodò Seleúciæ non moras trahant,

opus

scientes à vicína civitáte multùm utilitátis accepisse Seleucienses; sed illìc étiam festínant ad ea quæ magis urgébant. Nam ut venérunt ad Metrópolim ínsula, Pro

cónsulem emendáre studébant. Quod autem non ex adulatióne dicátur, Erat cum Procónsule viro prudente, ex re ipsa disce quómodò non multis sermónibus opus habuerit, quómodó volúerit ipsos audíre. Et nihil quidem ad Magum dictum, donec ille occasiónem daret. Quia enim álios

attendentes vidébat, id unum ille in scopo habébat, ne Princeps persuaderétur. Et cur non áliud signum fecit? Quia nullum huic par erat quod inimícum cáperet. Et statim credit Proconsul, non simplíciter, sed obstupescens. Vidit enim non hic verba dari, neque falláciis rem agi. Vide quantum doctrinæ amórem hábuit.

R. Proconsul Sérgius Paulus, accersitis Bárnabá et Saulo, desiderábat audíre verbum Dei; sed * Resistébat illis Elymas magus, et cecidit in eum calígo. Proconsul autem cùm vidisset factum, crédidit, admírans super doctrína Dómini. Allelúia, allel. V. Pósuit Dóminus in eis verba signórum suórum, et prodigiórum in terra. * Resisté bat illis. Act. 13. Ps. 104.

Lectio iij.

RUrsus Pergen venientes prætercurrunt álias civitátes: nam ad Pisídia Metrópolim Antiochiam festinábant. Secúti sunt autem eos multi Judæi, et pii ádvenæ, quos allocúti, persuadébant eis ut manérent in grátia Dei. Videntes autem turbas Judæi, repléti sunt zelo, contradicentes ac blasphemantes. Hoc ipsos clarióres reddébat, quòd illi contradícerent. Tunc constanter Bárnabas ac Paulus dixérunt: Vobis opor

tébat primùm loqui verbum Dei; sed quóniam repellitis illud, et indignos vos judicátis æternâ vitâ, ecce convértimur ad Gentes. Nec dixit, Indigni estis; sed, Indignos vos judicátis ; ut non onerósus sermo esset. Quia verò repulistis illud, inquit, non nos, (non enim in nos contumelia vestra vértitur) convértimur ad Gentes. Multâ plenum man. suetúdine hoc verbum. Non dicunt, Derelínquimus vos, innuentes fieri posse ut reverterentur. Et hoc non propter vestram contuméliam factum est, sic enim præceptum est nobis. Oportet adíre Gentes: verùm hoc non à nobis, sed à vobis factum est, quod à nobis fíeri oportebat. Sic enim, inquit, præcépit nobis Dóminus : Pósui te in lucem Géntium, ut sis in salútem; hoc est, in cognitiónem quæ sit ad salútem, non simplíciter gentium, sed ómnium géntium. Judæi verò concitárunt mulieres religiósas: et persecutiónem excitavêre, id est, calumniáti sunt Apóstolos, de millibus eos accusantes. Vidérunt ímpetum, et confugérunt ad civitátes Lycaó niæ, Lystram et Derben, et universam in circuitu regiónem; ubi étiam furórem suum exercére licébat illis. Vide Géntium simplicitátem, et Judæórum ne

quítiam. Opéribus declarábant Gentiles, se dignos esse qui audirent: sicque illos ob sola signa honorábant. Alii ut deos colébant, álii ut perniciósos pellé bant. Et álii quidem non modò prædicatióni non obsistébant; sed étiam dicébant: Dii homínibus símiles

[blocks in formation]

V. Sacerd. Euntes ibant et flebant, mittentes sémina sua R. Vénient cum exultatióne, portantes manípulos suos. Ps. 125. AD LAUDES.

Arnabas et Paulus

descendérunt ad nos; Judæi Ant. cum constituissent

verò scandalizabantur. Et vocábant, inquit, Bárnabam Jovem, Paulum verò Mercúrium. Mihi vidétur venerabilis aspectu fuisse Bárnabas: tentátio verò non módica ex immoderáto illo stúdio pródiit: verùm étiam hinc Apostolórum virtus osténditur. Et vide quómo do ómnia ubíquè Deo réferant. Hos et nos imitémur: nihil nostrum esse putémus, quando nec ipsa quidem fides nostra est. Quòd autem non sit nostra, sed magis Dei, audi Paulum dicentem: Et hoc non ex nobis; Dei enim donum est.

R. Repléti zelo Judæi contradicébant his quæ dicebantur, blasphemantes, * Tunc constanter Paulus et Bárnabas dixérunt: Vobis oportebat primùm loqui verbum Dei; sed quóniam repéllitis illud, et indignos vos judicátis æternæ vitæ, ecce convértimur ad Gentes. Allelúia, allel. V. Dedérunt húmerum recedentem, et cervícem suam indluravérunt, nec audié

7. d.

[ocr errors]

commen

per síngulas Ecclésias Pres-
byteros, et orassent cum
jejunatiónibus,
davérunt eos Dómino, in
quem credidérunt. Allelúia.
Act. 14.

unde

in

Ant. 8. c. Cùm venissent Antiochíam, erant tráditi grátiæ Dei, opus quod complevérunt, retulérunt quanta fecisset Deus cum illis, et quia aperuisset Géntibus óstium fí dei. Allelúia. Act. 14.

Ant. 6. F. Descendentes quidam de Judæa, docébant: Quia nisi circumcidámini, non potestis salvári. Allelúia. Act. 15.

Ant. I. a. Statútum est ut ascénderent Paulus et Barnabas ad Apóstolos: illi ergo deducti ab Ecclésia, pertransíbant narrantes conversiónem Géntium. Allelúia. Act. 15.

Ant. 4. d. Cùm venissent Jerosolymam, suscepti sunt ab Ecclésia, et ab Apóstolis, et à senióribus, annuntiantes quanta Deus fecisset cum illis. Allel. Act. 15,

TA

Capitulum. Act. 15. Acuit omnis multitúdo, et audiébant Bárnabam et Paulum narrantes quanta Deus fecisset signa et prodígia in Géntibus

eos.

Quen

Hymnus.

per

Uem misit in terras Deus, Ut morte nos servet suâ, Amóris hic fidos sui Vos éligit vicários.

Occísus Agnus à lupis, Vos misit agnos ad lupos. Mores ferínos éxuunt, Agni repentè de lupis. Quæ victimárum cædibus

Tellus madébat ímpiis,
Vestris eam sudóribus,
Vestro piastis sánguine.

Hoc rore facta pínguior Quot illa fructus protulit! Que, quanta surrexit seges!

Et ista nos seges sumus.
Quam si bonus respéxe-

ris,
Qui das rigátis créscere,
Frumenta nos cœléstibus
Matúra condes hórreis.

Da, Christe, nos tecum
mori;
Tecum simul da súrgere:
Terréna da contémnere ;
Amáre da cœléstia.

Qui Patris ad dextram

sedes, Jesu, tibi sit glória Cum Patre cumque Spíritu, In sempiterna sécula.

Amen.

V. Annúntient nomen Dómini, et laudem ejus in Jerúsalem, R. In conveniendo pópulos in unum. Ps. 101.

Ad Benedictus. Ant. 1.D. Jacóbus, Cephas et Joannes dextras dedérunt mihi et Bárnabæ societátis; ut nos in Gentes, ipsi autem in circumcisiónem : tantùm ut pauperum méniores essémus. Allelúia. Gal. 2.

DEus,

Oratio.

Eus, qui beátum Bárnabam plenum fide et Spíritu sancto ad opus con versiónis Géntium assúmere dignátus es : concéde propítius, ut mémores labóris et caritátis ejus, dignè Evangélio Christi, quod prædicávit, conversári mereámur ; Per Dóminum

nostrum Jesum Christum... in unitáte ejusdem Spíritûs.

AD PRIMAM.
Ant. 7. d. Bárnabas et

Paulus.

AD TERTIAM. Ant. 8. C. Cùm venis

sent.

Capitulum. Rom.9. Gbantur justítiam, apEntes quæ non sectaprehendérunt justítiam; justítiam autem quæ ex fide est. Israel verò sectando legem justitiæ, in legem justítiæ non pervénit. Qua re? Quia non ex fide, sed quasi ex opéribus.

« ZurückWeiter »