imbres eórum, ne biberent. Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos ; * et ranam, et dispérdidit eos. Et dedit ærúgini fructus eórum,* et labores eórum locustæ. Et occidit in grándine víneas eórum,* et moros eórum in pruína. Et trádidit grándini jumenta eórum,* et possessiónem eórum igni. Misit in eos iram indignatiónis suæ; * indignationem, et iram, et tribulatiónem, immissiónes per ángelos malos. Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepercit à morte animábus eórum, * et jumenta eórum in morte con clusit; Et percussit omne primogénitum in terra Egyp ti, * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham. Divisio Psalmi 77. Et ABstulit [Dóminus] sicut oves pópulum suum, et perduxit eos tanquam in deserto. gregem Et deduxit eos in spe, et non timuérunt; * et inimícos eórum opéruit mare. Et induxit eos in montem sanctificatiónis suæ, montem quem acquisívit dextera ejus. Et ejécit à fácie eórum gentes ; * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis, Et Et habitáre fecit in ta- brium sempiternum dedit bernáculis eórum tribus illis. Et répulit tabernáculum Joseph, * et tribum Ephraim non elégit; Xeitátus est tanquam dórmiens Dóminus, * tanquam potens crapulátus à vino. Et percussit inimícos suɔs in posterióra: *oppróPars Verna. Sed elégit tribum Juda, * montem Sion quem dilexit. Et ædificávit sicut unicórnium sanctificium suum * in terra quam fundávit in sécula : minus. Ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ introíbo in domum tuam, * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo. Dómine, deduc me in justítia tua: propter inimícos meos dirige in conspectu tuo viam meam; Quóniam non est in ore eórum véritas,* cor eórum vanum est. Sepulcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolósè agébant : illos, Deus. quat in semetipso : non est timor Dei ante ócu los ejus ; Quóniam dolósè egit in conspectu ejus, * ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. gere, Verba oris ejus iníquitas et dolus noluit intelliut bene ágeret. Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: ástitit omni viæ non bonæ ; * malítiam autem non odivit. Dómine, in cœlo misericórdia tua, * et véritas tua usque ad nubes. Justítia tua sicut montes * júdica Dei judícia tua abyssus multa. Décidant à cogitatiónibus suis; secundùm multitúdinem impietátum eórum expelle eos,* quóniam irritavérunt te, Dómine. Et lætentur omnes qui sperant in te: *in æternum exultábunt, et habitábis in eis. Et gloriahuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum, * quóniam tu bene¬ díces justo. * Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ coronasti nos, Verba iniquórum prævaluérunt super nos; et impietátibus nostris tu propitiáberis. Beátus quem elegisti, et assumpsisti: * inhabitábit in átriis tuis. matutíni et véspere delectábis. Visitasti terram, et inebriasti eam : * multiplicasti locupletáre eam. Flumen Dei replétum est aquis;* parasti cibum illórum, quóniam ita est præparátio ejus. Rivos ejus inébria, multíplica genímina ejus ; * in stillicídiis ejus lætábitur gérminans. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ ;* et campi tui replebuntur ubertáte. Pinguescent speciósa deserti, * et exultatióne colles accingentur. Indúti sunt aríetes óvium, et valles abundábunt frumento: * clamábunt étenin hymnum dicent. Ant. Exaudi nos, Deus, salutáris noster, spes omnium fínium terræ. Ant. 1. a. Ecce. In Feriis Quadragesima dicitur sequens Canticum. Isaiæ 12. Replébimur in bonis domûs tuæ : * sanctum est templum tuum; mirábile in æquitáte. Confitebor tibi, Dómine, Exaudi nos, Deus, salu- quóniam irátus es mitáris noster, * * spes ómni- hi: conversus est furor um fínium terræ, et in mari tuus, et consolátus es me. longè; Præparans montes in virtúte tuâ, accinctus poténtiâ : * qui conturbas profundum maris, sonum flúctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos, à signis tuis: *éxitus Ecce Deus salvátor meus; * fiduciáliter agam, et non timébo. Quia fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem. Hauriétis aquas in gáudio de fontibus Salvatoris; * et dicétis in die illa: Con Regemque seculórur exaltáte in opéribus vestris. Ego autem in terra captivitátis meæ confitébor illi;* quóniam ostendit majestátem suam in gentem peccatrícem. * fitémini Dómino, et invo- * terra. an Convertímini ítaque peccatóres, et fácite justitiam coram Deo,* creden tes quòd fáciat vobiscum misericórdiam suam. Ego autem, et ánima mea, * in eo lætábimur. Benedícite Dóminum, omnes electi ejus: * ágite dies lætitiæ, et confitémini illi. ] est. Ant. 6. C. Beneplácitum Psalmus 146, Audáte Dóminum, quóniam bonus est psalcunda decoraque laudátio, Deo nostro sit ju mus: Edíficans Jerúsalem Dó minus,* dispersiónes Israé lis congregábit; Qui sanat contrítos corde, *et álligat contritiónes eórum; Qui númerat multitúdinem stellárum, * et ómnibus eis nómina vocat. Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus ; * et sapiéntiæ ejus non est númerus. Suscípiens mansuétos Dóminus ; * humílians au¬ tem peccatóres usque ad terram. Præcinite Dómino in |