malis, donec fodiátur peccatóri fóvea. Quia non repellet Dómi AD VESPERAS. nus plebem suam ; reditátem suam non derelinquet; *et hæ-A Quoadusque justítia convertátur in judícium, * et qui juxta illam omnes qui recto sunt corde. Quis consurget mihi adversùs malignantes? * aut quis stabit mecum adversùs operantes iniquitátem ? Nisi quia Dóminus adjú vit me, paulò minùs habitasset in inferno ánima mea. * D te levávi óculos me* qui hábitas ir cœlis. Ecce, sicut óculi servó rum * in mánibus dominó rum suórum, Sicut óculi ancillæ in má nibus dóminæ suæ ; ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, donec mi sereátur nostrî. Miserére nostri, Dómine, miserére nostrî; * quia multùm repléti sumus despectióne; Quia multùm repléta es ánima nostra: *oppróbrium abundántibus, et despéctic superbis. Ant. Oculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, donec misereátur nostrî. Ant. 5. a. Qui confídunt in Dómino. Declinantes autem in ne, exaudi vocem meam. obligatiónes adducet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israel. Ant. Qui confidunt in Dómino, sicut mons Sion: non commovébitur in æternum, qui hábitat in Jerúsalem. Ant. 8. c. Beátus vir, Fiant aures tuæ inten dentes * in vocem deprecatiónis meæ. Si iniquitátes observáve ris, Dómine; * Dómine, quis sustinébit? Quia apud te propitiatio est, et propter legem tuam sustínui te, Dómine. Sustínuit ánima mea in verbo ejus,* sperávit ánima mea in Dómino. A custódia matutina us que ad noctem * speret Israel in Dómino; Quia apud Dóminum misericórdia, et copiósa apud eum redémptio; Et ipse rédimet Israel * ex ómnibus iniquitátibus ejus. Ant. Sustínuit ánima mea in verbo ejus: sperávit ánima mea in Dómino, Ant. 4. a. Speret. Psalmus 130. Domine, non est exaltá * tum cor meum, ne que eláti sunt óculi mei; Neque ambulávi in magnis, neque in mirabílibus super me. Si non humiliter sentiébam, *sed exaltávi ánimam te, Dómine: *Dómi- mino. AD COMPLETORIUM. Ant. 4. E. Conserva me. Psalmus TO. IN Dómino confído: * quómodò dícitis ánimæ meæ, Transmigra in montem sicut passer? Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagittas suas in pharetra, * ut sagittent in obscúro rectos corde. Quóniam quæ perfecisti, destruxérunt; * justus autem quid fecit? Dóminus in templo sancto suo: * Dóminus in cœlo sedes ejus. Oculi ejus in pauperem respíciunt:* pálpebræ ejus intérrogant filios hómi num. Dóminus interrogat justum et ímpium;* qui autem diligit iniquitátem, odit ánimam suam. Pluet super peccatóres láqueos:* ignis, et sulphur, et spíritus procellárum, pars cálicis eórum. Quóniam justus Dóminus, et justítias dilexit : * æquitátem vidit vultus ejus. Psalmus 13. Dixit insípiens in corde suo: * Non est Deus. Corrupti sunt, et abominábiles facti sunt in stú diis suis: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad Omnes declinavérunt. simul inútiles facti sunt: non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum. Sepulcrum patens est guttur eórum; linguis suis dolósè agébant: * venénum áspidum sub lábiis eórum. Quorum os maledictióne et amaritúdine plenum est: velóces pedes eórum ad effundendum sánguinem. * Contrítio et infelicitas in viis eórum, et viam pacis non cognovérunt; * non est timor Dei ante óculos eórum. Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitátem,* qui dévorant plebem meam sicut escam panis? Dóminum non invoca vérunt: illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor; * quóniam Dóminus in generatióne justa est. Consilium ínopis confudistis, * quóniam Dóminus spes ejus est. Quis dabit ex Sion salutáre Israel?* cùm avérterit Dóminus captivitátem ple bis suæ, exultábit Jacob, et lætábitur Israel. Psalmus 15. Conserva me, Dómine, * quóniam sperávi in te. Dixi Dómino : Deus meus es tu, * quóniam bonórum meórum non eges. Sanctis qui sunt in terra Dóminus pars hæreditátis meæ et cálicis mei : * tu es qui restitues hæreditátem meam mihi. Funes cecidérunt mihi in præcláris ; * étenim hæréditas mea præclára est mihi. Benedícam Dóminum qui tribuit mihi intellectum: *ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei. Providébam Dóminum in conspectu meo semper; quóniam à dextris est mibi, ne commóvear. * te. Memor sit omnis sacrifícii tui; * et holocaustum tuum pingue fiat. Tríbuat tibi secundùm cor tuum, * et omne consílium tuum confirmet. Lætábimur in salutári tuo,* et in nómine Dei nostri magnificábimur. Impleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc cognóvi quóniam salvum fecit Dóminus christum suum. Exáudiet illum de colo sancto suo: * in potentátibus salus déxteræ ejus. Hi in cúrribus, et hi in * nos autem in nómine Dómini Dei nostri invocábimus. equis; * Cantáte ei cánticum novum: benè psállite ei in vociferatióne. * Quia rectum est verbum Dómini, et ómnia ópera ejus in fide. Diligit misericórdiam et judícium : * misericórdia Dómini plena est terra. Verbo Dómini coeli firmáti sunt; * et spíritu oris ejus omnis virtus eórum. Cóngregans sicut in utre aquas maris : ponens * thesauris abyssos. in Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem ; Quóniam ipse dixit, et facta sunt;* ipse mandávit, et creáta sunt. Dóminus díssipat consília géntium ; * réprobat autem cogitatiónes populó rum, et réprobat consília príncipum. CO Consilium autem Dómini in æternum manet: * gitatiónes cordis ejus in generatióne et generatiónem. Divisio Psalmi 32. BEáta Eáta gens, cujus est Dóminus Deus ejus: pópulus quem elégit in hæreditátem sibi. * De cœlo respexit Dóminus, * vidit omnes fílios hó minum. De præparáto habitáculo suo* respexit super omnes qui habitant terram; Qui finxit sigillatim zorda eórum; * qui intélli git ómnia ópera eórum. Non salvátur rex per multam virtútem ; * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ. Fallax equus ad salútem: * in abundantia autem virtútis suæ non salvábitur. Ecce óculi Dómini super metuentes eum, * et in eis qui sperant super misericórdia ejus; Ut éruat à morte ánimas eórum, * et alat eos in fa me. Anima nostra sústinet Dóminum ; * quóniam adjútor et protector noster est: Quia in eo lætábitur cor nostrum, *et in nómine sancto ejus sperávimus. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos,* quemádmodùm sperávimus in te. Ant. Rectum est verbum Dómini, et ómnia ópera ejus in fide. Ps. 32. Ant. 4. A. Dóminus. |