Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

um, dabo eis in domo mea locum, allelúia. Is. 56.

Ant. 1. D. Dabo eis nomen mélius à fíliis et filiábus nomen sempiternum dabo eis, quod non períbit, allelúia. Is. 56.

Ant. 7. a. Non omnes cápiunt verbum istud, sed quibus datum est, allelúia. Matth. 19.

Capitulum. 1. Cor. 7.

Quæ mortális adhuc, nóbilis æmula,

Ut vos exprímeret, dedídicit genus,

Virgo córporis ímme

mor.

Sed quid cogis, amor? Fórtiter ámbiit Sponso virgíneum fúndere sanguinem:

Oblíti méminit tunc bene córporis,

Præclára sítiens necis.

UNusquisque próprium Sic quâ parte minor, vos

donum habet ex Deo: álius quidem sic, álius verò sic. Dico autem non nuptis, et víduis: Bonum est illis, si sic permáneant.

In Duplicibus, et supra: R. Nescitis quóniam córpora véstra membra sunt Christi? membra vestra templum sunt Spíritus sancti qui in vobis est. * Glorificáte, et + Portáte Deum in córpore vestro, allelúia, allelúia. V. Ponam tabernáculum meum in médio vestri : ambulábo inter vos, et ero Deus ves* Glorificáte. Glória

ter:

Patri. † Portáte. 1. Cor. 6. Levit. 26.

Si sit Martyr, Hymnus. FEstis læta sonent sídera

cántibus: Nunc aptáte tubas, súmite tympana, Cœtus Angélici; dícite Vírginem,

Christi dícite Mártyrem. Vestris illa fuit débita cœ

tibus,

superéminet,

Immortále genus, quæ pótuit mori,

Et per damna sui córporis, íntegram

Testári Dómino fidem. Patri máxima laus, máxima Fílio, Amborumque sacro máxima Flámini, Per quem magnánimæ prælia sústinent, Spreto fúnere, Vírgines.

[blocks in formation]

Sponsum virgíneo progénitum sinu Puris tóllite laudibus: Hæc est sacra dies, óbvia quâ suo

Cum plena rútilans lámpade júngitur Sponso, stansque throno próxima cóncinit Virgo cántica Vírgini. Solo digna Deo conjuge, réspuit Mortáles thálamos; ut semel óbligat Sese fida suo, quem bene déperit,

Ultro se Deus óbligat. Purum ne maculent pectus imágines,

In se tota sui córporis

ímmemor

Mens sese récipit; nil óculi vident,

Surdis nil sonat áuribus. Egro vix sua sunt pábula córpori, Ardet mille modis ante diem mori: Quidquid mors rápiet, jam sibi præripit; Unus fit Deus ómnia. Fac, ô Christe, tuæ Vírginis æmulos

Hâc nos ire tibi, quâ grá-
ditur viâ:

Qui gens sancta sumus,
móribus íntegris
Fac soli tibi vivere.

Da te,

summe Pater, tóllere láudibus:

Da te, Christe, sequi,

láurea Vírginum; Fac incensa tuis, Spíritus, árdeant

Flammis frígida péctora.

Amen.

V. Audi, fília, et vide, et inclína aurem tuam: R. Oblivíscere pópulum tuum, et domum patris tui, allelúia. Ps. 44.

Ad Magnífic. Ant. 8. G. Complácuit Dómino in te: et gaudébit super te Deus tuus, allelúia. Is. 62.

Orat., ut infrà ad Laud. [In Solemnibus-majoribus, et supra, ad Completorium: Ant. 2. A. Ego dilecto meo; et ad me convérsio ejus, allel. Cant. 7.

Ad Nunc dimittis. Ant. 3. E. Vox dilecti

mei pulsantis: Aperi mihi, soror mea immaculáta mea, allelúia. Cant. 5.]

[ocr errors]
[blocks in formation]
[blocks in formation]
[blocks in formation]

Sit laus Patri; laus Fílio, Qui nos triumphátâ nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spíritus. Amen.

Ant. 7. d. Cantábant quasi cánticum novum ante sedem; vírgines enim sunt, allelúia. Apoc. 14.

V. Collaudáte cánticum, et benedícite Dóminum, R. Date nómini ejus magnificéntiam, et confitémini illi. Cant. Eccli. 39.

R. j. O quàm pulcra est casta generátio cum claritáte!* Immortális est enim memória illíus ; quóniam et apud Deum nota est, et apud hómines, allelúia, allelúia. V. Relígio munda apud Deum et Patrem hæc est, Immaculátum se custodíre ab hoc século;" Immortális. Sap. 4. Jac. 1.

R. ij. Felix est stérilis; * Et incoinquináta habébit fructum in respectióne animárum sanctárum, allelúia, allelúia. V. Deus reddet iis qui secundùm patiéntiam boni operis incorruptiónem quærunt, vitam æter

nam; *Et. Sap. 3. Rom. 2. R. iij. Dábitur illi sors in templo Dei acceptíssima; * Bonórum enim labórum gloriósus est fruc

nisi Deus det; et hoc ipsum erat sapiéntiæ, scire cujus esset hoc donum.

Si sit Martyr, Hymnus.

tus, et quæ non cóncidat QUid sacram, Virgo, ge

radix sapiéntiæ, allelúia, allelúia. . Beáti mundo corde, quóniam ipsi Deum vidébunt; *Bonórum. Glória Patri. * Bonórum. Sap. 3. Matth. 5.

Te Deum.

V. Sacerd. Cantábo tibi, Dómine: R. Psallam, et intélligam in via immaculata.

Ps. 100.

AD LAUDES. Ant. llectus meus des

Dicendit in hortum

1. g. suum ad aréolam arómatum ut lília cólligat, allelúia. Cant. 6.

Ant. 5. a. Invéni quem díligit ánima mea : ténui eum, nec dimittam, allel. Cant. 3.

Ant. 2. D. Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui páscitur inter lília, allelúia. Cant. 6.

Ant. 6. C. Dilectus meus ordinávit in me caritátem: fulcíte me flóribus, stipáte me malis, allelúia. Cant. 2.

Ant. 3. a. Sub umbra illíus quem desideráveram, sedi; et fructus ejus dulcis gútturi meo, allel. Cant. 2.

Capitulum. Sap. 8. SCivi quóniam áliter non possem esse cóntinens,

nerósa Martyr,

Ambiunt frontem dúplices corónæ?

Nempe non unum gémino reportas Hoste triumphum. Móllior fregit neque te voluptas;

Impotens flexit neque te
tyrannus:

Tu graves poenas, pari-
terque blandos
Vincis amores.

Líliis Sponsus récubat, rosisque;

Tu, tuo semper benè fida
Sponso,

Et rosas martyr, simul et
dedisti

Lília virgo.
Summa laus Patri, genito-

que Verbo ;
Et tibi compar,

utrius

que Nexus: Fac tibi semper placeámus uni Móribus æquis. Amen.

V. Hæreditas immaculatórum in æternum erit: R. Non confundentur in témpore malo. Ps. 36.

Ad Benedictus. Ant. 5.C. Factus est Dóminus firmamentum meum; liberávit me, quia complácui ei : secundùm mundítiam mánuum meárum reddet mihi, allelúia. 2. Reg. 22.

Oratio.

DEus, qui inter cétera poténtiæ tuæ mirácula, étiam in sexu frágili victóriam martyrii contulisti: concéde propitius, ut qui beáta N. Vírginis et Mártyris tuæ natalítia cólimus, per ejus ad te exempla gradiámur; Per Dóminum. Alia Oratio.

Moípotens sempiterne Deus, cujus múnere beáta N. virginitátis et martyrii palmam adepta est: da nobis ejus précibus, ita cónporis ac mentis serváre pu ritátem, ut nec blanditiis carnis, nec malórum acerbitáte vincámur; Per Dóminum nostrum.

Non

Si non sit Martyr, Hymnus. [On vana dilectum gregem Pavêre mundi gáudia, Nec pura fallax péctora Imágo lusit séculi.

Sed hæc tuárum própria Sunt, Christe, sponsárum bona, Te semper, et tecum tuis In te potíri gáudiis.

Castis vicissim tu tibi In córdibus thorum struis; Interque flammas íntimo Amans quiescis in sinu. Hic unus est sponsis a

mor,

Unusque tecum spíritus; Beasque sponsus síngulas, In teque transformas, Deus. Tedeprecámursúpplices, Nostris ut addas sénsibus,

Ne círe prorsus ómnia Corruptiónis vulnera.

JDa, Christe, nos tecum mori; Tecum simul da súrgere : Terréna da contémnere; Amáre da cœléstia.

Sit laus Patri; laus Fílio, Qui nos, triumphátâ nece, Ad astra secum dux vocat: Compar tibi laus, Spíritus. Amen.

V. Sitívit in te ánima mea: R. Quàm multiplíciter tibi caro mea! Ps. 62.

Ad Benedictus. Ant. 7.G. Exultábit ánima mea in Deo meo; quia índuit me vestimentis salútis, quasi sponsam ornátam monílibus suis, allelúia. Is. 61.

[blocks in formation]
« ZurückWeiter »