250

DE BENEDICTIONE ET CORONATIONE

S

REGINE.

1 verò tunc Regina benedicenda sit, et coronanda, quam primùm, ipso Rege inthronizato, et orationibus expletis, Metropolita

nus cum Prælatis paratis ad altare reversus in faldistorio sedet. Rex de solio suo surgens, cum comitiva sua, coronam in capite, et sceptrum in manu gestans ante altare ad Metropolitanum proficiscitur, et facta ei reverentia, stans, detecto capite, petit Reginam benedici, et coronari, sub his verbis:

R

EVERENDISSIME Pater, postulamus, ut Consortem nostram nobis à Deo conjunctam benedicere,

et corona Reginali decorare dignemini, ad laudem et gloriam Salvatoris nostri Jesu Christi.

Deindè ad solium suum revertitur.

Tunc Regina, quæ in aliquo loco ad partem in Ecclesia à principio steterat, à duobus Episcopis paratis, non his, qui Regem deduxerunt, sed primis post eos, crine soluto, et capite velato, in vestibus suis communibus ad Metropolitanum ante altare deducitur; et facta Metropolitano reverentia, coram illo genuflectit, et ejus manum osculatur.

9

ac

Tunc surgit Metropolitanus cum mitra, et in faldistorio procumbit. Regina verò ad ejus sinistram in terram se prosternit; et inchoantur perficiuntur Litaniæ, ut suprà. 35. Quibus finitis, Metropolitanus, deposita mitra, surgit, et stans versus ad illam ante se genuflexam, dicit sequentem Orationem intelligibili voce; quam etiam et alia sequentia adstantes Prælati parati submissa Voce dicunt:

remus.

MNIPOTENS Sempiterne Deus, hanc famulam tuam N. cœlesti bene dictione sanctifica quam in adjutorium regni Reginam eligimus, tua ubique sapientia eam doceat et confortet, atque Ecclesia tua fidelem famulam semper agnoscat. Per eumdem Dominum nostrum.

. Dominus vo-biscum. . Et cum spi-ritu

tu-o.. Sursùm corda. . Habemus ad Do

minum. . Grati-as agamus Domino De-o

+

nostro. . Dignum et justum est. Verè di

gnum et justum est, æquum et salu-tare, nos

tibi semper, et ubique grati-as a-gere;

butor,

bene-di-cti-onumque omni-um lar

gus infusor, tribu-e super hanc famulam

tuam Re-ginam benedicti-onis tuæ

T

copiam; et quam humana e-lecti-o sibi

+

præesse gaudet, tu-a

supernæ e-lecti-o-nis

et bene-di-cti-o-nis in-fu-si-o accumu-let.

Concede e-i, Domine, auctoritatem re-gi

minis, consi-li-i magni-tu-dinem, sa-pi-en

TOM. I.

22

ti-æ, prudenti-æ, et intellectus abundan

+

tiam, re-ligi-onis ac pi-e-tatis custo-di-am;

in nomine, ùt Sara; visi-ta-ri et fœcundari,

ùt Rebecca; contra omnium mu-ni-ri viti

orum monstra, ùt Judith; in re-gi-mi-ne

regni e-li-gi, ùt Esther, ut, quam

humana +

nititur fragi-litas bene-dice-re, cœle-stis po

tius in-timi roris reple-at infu-si-o. Et

quæ à nobis e-li-gitur, et bene dici-tur