VI. AD LEONORAM ROMÆ CANENTEM. ANGELUS unicuique suus, sic credite gentes, Quid mirum, Leonora, tibi si gloria major? 5 Nam tua præsentem vox sonat ipsa Deum. Aut Deus, aut vacui certe mens tertia cœli Per tua secreto guttura serpit agens; Serpit agens, facilisque docet mortalia corda Sensim immortali assuescere posse sono. Quod si cuncta quidem Deus est, per cunctaque fusus, In te una loquitur, cætera mutus habet. 10 VII. AD EANDEM. ALTERA Torquatum cepit Leonora poetam, Et 5 10 VIII. AD EANDEM. CREDULA quid liquidam Sirena, Neapoli, jactas, Illic Romulidum studiis ornata secundis, 5 IX. IN SALMASII HUNDREDAM.* QUIS expedivit Salmasio suam Hundredam, Centum exulantis viscera marsupii regis. Ipse, Antichristi modo qui primatum Papæ 5 X. IN SALMASIUM. GAUDETE Scombri, et quicquid est piscium salo, 3 Naida] In all the editions wrongly 'Naiada.' 5 vivitque] The position of 'que' is wrong. See Burman's Virgil, En. vi. 395. *This epigram against Salmasius is in imitation of part of the Prologue to the Satires of Persius. Warton. Vestrum misertus ille Salmasius Eques XI. GALLI ex concubitu gravidam te, Pontia, Mori, 5 10 XII. APOLOGUS DE RUSTICO ET HERO. RUSTICUS ex malo sapidissima poma quotannis Mota solo assueto, protinus aret iners. 5 10 10 Cubito] 'Quoties ego vidi patrem tuum cubito emungentem.' Sueton. vit. Horat. p. 525. Warton. XIII. AD CHRISTINAM SUECORUM REGINAM, BELLIPOTENS virgo, septem regina trionum, 5 1 regina] There is a close resemblance between the two first lines of this address, and the opening of Nic. Heinsius's Verses to Christina, p. 53. 'Belligeros virgo quæ temperas alma Triones,' &c. and 'Sidus inocciduum, septem Regina Trionum Faxque Lycaoniæ clarior igne facis.' p. 139. and p. 140, Regina victrix, germen acre Bellona, Arctoa Pallas!' 2 poli] Resembles a line in his tutor A. Gill's verses, p. 91. Inclyta Carolides, qui nunc moderatur Adolphus, Pene sub Arctoi sidere regna poli. 4 Utque] Var. Lect. 'sicque.' 'ora fero.' ver. 7, at tibi. Todd.Toland first printed these lines in his Life of Milton, p. 123, and ascribes them indecisively to Milton or Marvell; consult Warton's note, ed. Todd, vi. 267. I wish Mr. Warton had, by a few minutes' application of his fine poetical genius, secured these lines against the attempt of other versifiers; but as he has passed them unnoticed, I shall venture to give my translation. Christina! warrior-maid, who rul'st alone; Thou star-bright queen of all the Polar zone! Exequor et populi fortia jussa manu. Ast tibi submittit frontem reverentior umbra: SYLVARUM LIBER. IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI. ANNO ETATIS 17. PARERE fati discite legibus, Manusque Parcæ jam date supplices, Vos si relicto mors vaga Tænaro Per tenebras Stygis ire certum est. Si destinatum pellere dextera Nessi venenatus cruore, Æmathiâ jacuisset Oetâ: Nec fraude turpi Palladis invidæ 11 Nessi] Hor. Epod. xvii. 31. 'Atro delibutus Hercules Nessi cruore. Warton. |