Domine, deduc me in justitia tua: propter inimicos meos, dirige in conspectu tuo viam meam.

Quoniam non est in ore eorum veritas: cor eorum vanum est.

Sepulchrum patens est guttur eorum, linguis suis dolose agebant: judica illos, Deus.

Decidant a cogitationibus suis, secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos : quoniam irritaverunt te, Domine.

Et lætentur omnes, qui sperant in te: in æternum exultabunt, et habitabis in eis.

Et gloriabuntur in te omnes, qui diligunt nomen tuum: quoniam tu benedices justo.

Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.
Antiphona.

Dirige, Do- mi-ne De - - us me- us, in con-spec-tu

tuo vi-am me-am.

Antiphona.

Convertere.

Psalmus (vi.)

E-V-O-V-A - E.

Domine, ne in furore tuo arguas me: neque in ira tua corripias me. Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum; sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.

Et anima mea turbata est valde : sed tu, Domine, usquequo ?

Convertere, Domine, et eripe animam meam : salvum me fac propter misericordiam tuam.

Quoniam non est in morte, qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi?

Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum : lacrymis meis stratum meum rigabo.

Turbatus est a furore oculos meus: inveteravi inter omnes inimicos

meos.

Discedite a me, omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei,

Exaudivit Dominus deprecationem

meam : Dominus orationem

meam suscepit:

Erubescant, et conturbentur vehementur omnes inimici mei: convertantur, et erubescant valde velociter.

Requiem æternam.

Antiphona.

tere, Do-mi-ne, et e- ri- pe a-ni-mam me-am,

quo-ni-am non est in mor-te qui me - mor sit tu - i.

Antiphona.

Ne-quan - do.

Psalmus (vii.)

E-V-O-VA- E.

Domine, Deus meus, in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.

Nequando rapiat, ut leo, animam meam : dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

Domine, Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis. Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.

Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.

Exsurge, Domine, in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum

meorum.

Et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto, quod mandasti: et synagoga populorum circumdabit te.

Et propter hanc in altum regredere: Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.

Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum: scrutans corda et renes, Deus.

Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde. Deus judex justus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies ?

Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.

Et in eo paravit vasa mortis; sagittas suas ardentibus effecit.

Ecce parturiit injustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem. Lacum aperuit, et effodit eum : et incidit in foveam, quam fecit. Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.

Confitebor Domino secundum justitiam ejus: et psallam nomini Domini altissimi.

Requiem æternam.

Antiphona.

Ne-quan-do ra-pi-at ut le - o a-ni- mam me-am, dum non

Parce mihi, Domine: nihil enim sunt dies mei. Quid est homo, quia magnificas eum? Aut quid apponis erga eum cor tuum? Visitas eum diluculo, et subito probas illum. Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi: quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quæsieris, non subsistam.

Tædet animam meain vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ. Dicam Deo: Noli me condemnare. Indica mihi cur me ita judices? Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adjuves? Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis? Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris? Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.

Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu, et sic repente præcipitas me? Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me. Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti? Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me. Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.