peregrinationem fanctam fufcipere, & alia pia pœnalia opera præftare pro cuiufque ftatu & conditione: conftat enim ex Hiftoriis Ecclefiafticis, huiufmodi fxpiùs profuiffe.

INSTRVCTIO VI.

De aliis quibufdam, in quibus adhuc inftruendi funt energumeni vel malefi

ciati.

RÆTER prædicta, ftudebit Exorci

PR

bus huius fæculi, vt eius pompis & illecebris renuntient, & fugiant confortium hominum peccatis & vanitatibus deditorum, maximè fuperftitioforum & fufpectorum commercij cum dæmone. Procurabit illis econtrà conuerfationem & familiaritatem bonorum & piorum: Docebit illos contemnere minas & conatus diaboli in nomine Domini IESV Chrifti, memores illius Ifaiæ cap. 8. Timorem eius ne timeatis, neque paueatis: Dominum exercituum ipfum fanctificate, ipfe pauor vefter, & ipfe terror vester. Quando energumenus aliquis vel maleficiatus erit exorcizandus, deponet omC

nem

1

nem fuperfluum ornatum, & maxima qua poterit humilitate accedet miniftrum Chrifti. Interim dum adiuratur, habebit animum compofitum & vacuum mundanis curis & occupationibus, & attentè cum Sacerdote orabit, vel aliquid de Vita & Paffione Domini meditabitur.

Si Deus illos exaudiat, & à fuis afflictionibus liberet, grati erunt Deo non folùm facrificio labiorum, fed vitæ & confcientiæ puritate, fe à peccatorum maculis conferuando, ne alioqui deterius poftmodum ipfis contingat, prout docet Chriftus Dominus Lucæ 11.

Si non exaudiat Dominus, confolabitur afflictum Sacerdos, & oftendet begniffimum Deum hoc ita difponere pro maiore ipfius falute, dicente Apoftolo, Virtus in infirmitate perficitur; & dicet cum B.Iob, Si bona de manu Dei accepimus, cur non & mala fuftineamus? ficut Domino placuit, ita factum eft; fitnomen Domini benedictum. Interim cum omni patientia exfpectet liberationem, fi non in hac vita, faltem in futura, cum retributione magna nimis.

Non

Non tamen Exorcifta huiufmodi afflictum ftatim deferet, fed præter bona monita & confolationem, inquiret diligenter fi aliunde non fit aliquod impedimentum quò minus fortè à Deo ex

audiantur:

Primò difquiret non folum, vtrum afflictus habeat firmam & viuam fidem & fiduciam in Deum, fed vtrùm etiam ipfius amici & curam eius gerentes cum tali confidentia & fide illum adducant ad Deum & miniftrum eius, ficut Chriftus requirit Matthæi 17. & Marci 9.

Secundò,vtrùm in afflicto nihil lateat, non folùm peccatum aliquod occultum, fed vel nimius affectus ad præterita peccata, vel res terrenas.

Tertiò, examinabit fe ipfum Exorcista, vtrùm omni ex parte fatisfecerit confcientiæ & officio fuo, & omnia perfecerit & adhibuerit quæ poffunt aut de bent in fimili opere adhiberi. Quo fine fæpiùs & maturè reuidebit instructiones & documenta in hoc Manuali præfcripta,& negotium cum doctis & piis Theologis & in hoc genere verfatis conferet.

Tan

Tandem cogitabit, vtrùm fortè Deus non cupiat alterius Exorciftæ virtutem notificari; proinde aliquando in huiufmodi cafu expediet afflictum remittere ad alium pietate & poteftate exorcizandi præditum ; vel fimiles in adiutorium fibi affumet. Quòd fi, poftquam omnia tentauerit, res ex voto non fuccedat, committet in patientia occulto iudicio Dei, recepturus nihilominùs mercedem poft

hanc vitam.

INSTRVCTIO VIII. De variis technis demonum pranofcendis &pracauendis.

Exa

XORCISTA magna cum diligentia & prudentia aduertet & obferuabit omnes & fingulas infidias quibus dæmones vtuntur, quando per preces & exorcifmos Ecclefiæ vrgentur. Impediet ne ipfum vel circumftantes in peccatum aliquod pertrahant, quod femper conantur: ne ipforum deuotionem & at tentionem per nugas & leuia & obfcœna verba, vel per nimios clamores aliaque fimilia impediant vel perturbent. Proinde quàm primum fupprimet illos

Exorcifta in virtute Dei, & illis imperabit in nomine IE S V confidenter, vt fe contineant & conticefcant.

Nonnumquam, cùm feminæ exorcizantur, fingunt fe ægrè ferre quòd Sacerdos tangat vultum earum, & fe fimili attactu cruciari fimulant, vt tantò fæpiùs Sacerdotem inducant ad tangendum, & hac ratione Sacerdoti vel exorcizanda ingerant voluptuofa incitamenta. Sit itaque Exorcifta oculis manibufque & omnibus motibus pudiciffimus & cautus, memor fpiritus immundos non tam ta&tum quàm ipfum fignum S. Crucis per timefcere. Quòd fi aliquando neceffariò tangenda fit energumêna, illud faciet breuiter & perfunctoriè, mente eleuata ad Deum.

Statim ac fe malignus fpiritus manifeftauerit in corpore obfeffo, interrogabit illum Exorcifta breuiter & categoricè que neceffariò erunt interroganda, illumque coget ad refpondendum,nec facilè cedet,etiamfi dæmonium reluctetur, ted iteratis adiurationibus & exorcifmis inftabit, donec extorferit, Deo fauente, refponfum. In his obferuabit ea, quæ laC 3

tiùs