Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

SOMBRA Regia! se a minha lyra ruda

Quebra da morte o empedernido muro,
Lá te leve meu canto incenso puro,
Qual arde na minha alma, que não muda.

Em vão feroz maldade ardís estuda:

Atraz desse pendão nobre, seguro,
Que os quarenta guiou, a vós procuro,
Pois não ha cá no mundo quem me acuda.

Basta-me a mim que dure o nome vosso,
Que o vosso Neto e Gente assignalada
Os louros murche ao Gallo e seu colosso.

Co' a mão affeita ao fuso, não á espada,
A Patria sirvo como sei ou posso:
Feliz, se aos mortos a que faço agrada!

Carminibus quæro miserarum oblivia rerum.

Ovid. Trist. liv. 5. cleg. 7.*

ARTE POETICA DE HORACIO,

OU

EPISTOLA AOS PISÕES.

Q. HORATII FLACCI

DE

ARTE POETICA

LIBER.

HUMANO

AD PISONES. (1)

UMANO capiti, cervicem pictor equinam Jungere si velit, et varias inducere plumas, Undique collatis membris; ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa supernè; Spectatum admissi risum teneatis amici?

Credite, Pisones, isti tabulæ fore librum

Persimilem, cujus, velut ægri somnia, vanæ
Fingentur species: ut nec pes, nec caput uni

Reddatur formæ. Pictoribus atque poetis

Quidlibet audendi semper fuit æqua potestas;

Scimus, et hanc veniam petimusque damusque vicissim:

Sed non ut placidis coëant immitia; non ut

Serpentes avibus geminentur, tigribus agni.

« ZurückWeiter »