DAMOTAS. Phyllida mitte mihi; meus est natalis, Iolla: MENALCAS. Phyllida amo ante alias: nam me discedere flevit; Et, Longum formose vale, vale, inquit, Iolla. CAMCETAS. Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, MENALCAS. Dulce satis humor, depulsis arbutus hædis, DAMCETAS. Pollio amat nostram, quamvis est rustica, musam: Pierides, vitulam lectori pascite vestro. MENALCAS. Pollio et ipse facit nova carmina: pascite taurum, Jam cornu petat, et pedibus qui spargat arenam. DAMCETAS. Qui te, Pollio, amat, veniat, quo te quoque gaudet. Mella fluant illi, ferat et rubus asper amomum. MENALCAS. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Mævi; 90 Atque idem jungat vulpes, et mulgeat hircos. DAMCETAS. Qui legitis flores et humi nascentia fraga, MENALCAS. Parcite, oves, nimium procedere; non bene ripa DAMCETAS. Tityre, pascentes a flumine reice capellas; MENALCAS. Cogite oves, pueri; si lac præceperit æstus, DAMCETAS. Heu! heu! quam pingui macer est mihi taurus in ervo! Idem amor exitium pecori, pecorisque magistro. MENALCAS. 100 His certe neque amor causa est; vix ossibus hærent. Nescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. DAMCETAS. Dic, quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, Tres pateat cœli spatium non amplius ulnas. MENALCAS. Dic, quibus in terris inscripti nomina regum PALÆMON. Non nostrum inter vos tantas componere lites: 110 ECLOGA IV. Pollio. SICELIDES Musæ, paulo majora canamus ; 10 20 30 Oppida, quæ jubeant telluri infindere sulcos. Alter erit tum Tiphys, et altera quæ vehat Argo Delectos heroas; erunt etiam altera bella; Atque iterum ad Trojam magnus mittetur Achilles. Hine, ubi jam firmata virum te fecerit ætas, Cedet et ipse mari vector; nec nautica pinus Mutabit merces: omnis feret omnia tellus. Non rastros patietur humus, non vinea falcem ; 40 Robustus quoque jam tauris juga solvet arator. Nec varios discet mentiri lana colores: Ipse sed in pratis aries jam suave rubenti Murice, jam croceo mutabit vellera luto; Sponte suâ sandyx pascentes vestiet agnos. Talia sæcla, suis dixerunt, currite, fusis Concordes stabili fatorum numine Parcæ. Aggredere o magnos (aderit jam tempus) honores, Cara deûm soboles, magnum Jovis incrementum ! Adspice convexo nutantem pondere mundum, Terrasque tractusque maris cœlumque profundum; Adspice, venturo lætantur ut omnia sæclo. O mihi tam longæ maneat pars ultima vitæ, Spiritus et, quantum sat erit tua dicere facta! 50 Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit; Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo. C ECLOGA V. Daphnis. MENALCAS. MOPSUS. MENALCAS. CUR non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo, MOPSUS. Tu major; tibi me est æquum parere, Menalca; MENALCAS. Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. MOPSUS. Quid, si idem certet Phœbum superare canendo? MENALCAS. Incipe, Mopse, prior: quos aut Phyllidis ignes, MOPSUS. Immo hæc, in viridi nuper quæ cortice fagi MENALCAS. Lenta salix quantum pallenti cedit olivæ, 11 |