Ut primum cessit furor, et rabida ora quiêrunt, Incipit Æneas heros: Non ulla laborum,
O virgo, nova mî facies inopinave surgit. Omnia præcepi, atque animo mecum ante peregi. Unum oro; quando hîc inferni janua Regis Dicitur, et tenebrosa palus Acheronte refuso; Ire ad conspectum cari genitoris et ora Contingat; doceas iter, et sacra ostia pandas. Illum ego per flammas, et mille sequentia tela, 110 Eripui his humeris, medioque ex hoste recepi; Ille, meum comitatus iter, maria omnia mecum Atque omnes pelagique minas cœlique ferebat Invalidus, vires ultra sortemque senectæ.
Quin, ut te supplex peterem, et tua limina adirem, Idem orans mandata dabat. Natique patrisque, Alma, precor, miserere; potes namque omnia; nec te Nequidquam lucis Hecate præfecit Avernis; Si potuit Manes arcessere conjugis Orpheus, Threïciâ fretus citharâ fidibusque canoris; Si fratrem Pollux alternâ morte redemit, Itque reditque viam toties: quid Thesea, magnum Quid memorem Alciden? Et mî genus ab Jove
Talibus orabat dictis, arasque tenebat;
Cum sic orsa loqui vates : Sate sanguine divûm, Tros Anchisiada, facilis descensus Averno; Noctes atque dies patet atri janua Ditis:
Sed revocare gradum, superasque evadere ad auras, Hoc opus, hic labor est. Pauci, quos æquus amavit Jupiter, aut ardens evexit ad æthera virtus, Dis geniti potuêre. Tenent media omnia silvæ, Cocytusque sinu labens circumvenit atro. Quod si tantus amor menti, si tanta cupido est, Bis Stygios innare lacus, bis nigra videre Tartara, et insano juvat indulgere labori, Accipe, quæ peragenda prius. Latet arbore opacâ Aureus et foliis et lento vimine ramus,
Junoni infernæ dictus sacer: hunc tegit omnis
Lucus, et obscuris claudunt convallibus umbræ. Sed non ante datur telluris operta subire, Auricomos quam quis decerpserit arbore fetus. Hoc sibi pulchra suum ferri Proserpina munus Instituit. Primo avulso, non deficit alter Aureus; et simili frondescit virga metallo. Ergo alte vestiga oculis, et rite repertum Carpe manu. Namque ipse volens facilisque sequetur, Si te fata vocant: aliter, non viribus ullis Vincere, nec duro poteris convellere ferro. Præterea jacet exanimum tibi corpus amici, (Heu! nescis) totamque incestat funere classem; Dum consulta petis, nostroque in limine pendes. Sedibus hunc refer ante suis, et conde sepulcro. Duc nigras pecudes: ea prima piacula sunto. Sic demum lucos Stygios, regna invia vivis, Adspicies. Dixit, pressoque obmutuit ore. Æneas moesto defixus lumina vultu Ingreditur, linquens antrum; cæcosque volutat Eventus animo secum: cui fidus Achates It comes, et paribus curis vestigia figit. Multa inter sese vario sermone serebant; Quem socium exanimem vates, quod corpus human-
Diceret. Atque illi Misenum in litore sicco, Ut venêre, vident indignâ morte peremtum ; Misenum Æoliden; quo non præstantior alter Ære ciere viros, Martemque accendere cantu. Hectoris hic magni fuerat comes; Hectora circum Et lituo pugnas insignis obibat et hastâ: Postquam illum vitâ victor spoliavit Achilles, Dardanio Æneæ sese fortissimus heros Addiderat socium, non inferiora secutus.
Sed tum, forte cavâ dum personat æquora conchâ, Demens, et cantu vocat in certamina divos, Emulus exceptum Triton (si credere dignum est) Inter saxa virum spumosâ immerserat undâ. Ergo omnes magno circum clamore fremebant ;
Præcipue pius Æneas. Tum jussa Sibyllæ, Haud mora, festinant flentes, aramque sepulcri Congerere arboribus, cœloque educere certant. Itur in antiquam silvam, stabula alta ferarum : Procumbunt picea; sonat icta securibus ilex; 180 Fraxineæque trabes cuneis et fissile robur Scinditur; advolvunt ingentes montibus ornos. Necnon Æneas opera inter talia primus Hortatur socios, paribusque accingitur armis ; Atque hæc ipse suo tristi cum corde volutat, Adspectans silvam immensam, et sic voce precatur: Si nunc se nobis ille aureus arbore ramus Ostendat nemore in tanto! quando omnia vere Heu nimium de te vates, Misene, locuta est. Vix ea fatus erat, geminæ cum forte columbæ Ipsa sub ora viri cœlo venêre volantes, Et viridi sedêre solo. Tum maximus heros Maternas agnoscit aves, lætusque precatur : Este duces, o, si qua via est, cursumque per auras Dirigite in lucos, ubi pinguem dives opacat Ramus humum. Tuque, o, dubiis ne defice rebus, Diva parens. Sic effatus vestigia pressit ; Observans quæ signa ferant, quo tendere pergant. Pascentes illæ tantum prodire volando, Quantum acie possent oculi servare sequentûm. Inde, ubi venêre ad fauces graveolentis Averni, Tollunt se celeres; liquidumque per aëra lapsæ Sedibus optatis geminæ super arbore sidunt; Discolor unde auri per ramos aura refulsit. Quale solet silvis brumali frigore viscum Fronde virere novâ, quod non sua seminat arbos, Et croceo fetu teretes circumdare truncos: Talis erat species auri frondentis opacâ Ilice; sic leni crepitabat bractea vento. Corripit Æneas extemplo, avidusque refringit Cunctantem, et vatis portat sub tecta Sibyllæ. Nec minus interea Misenum in litore Teucri Flebant, et cineri ingrato suprema ferebant.
Principio pinguem tædis et robore secto Ingentem struxêre pyram; cui frondibus atris Intexunt latera, et ferales ante cupressos Constituunt, decorantque super fulgentibus armis. Pars calidos latices et aëna undantia flammis Expediunt, corpusque lavant frigentis et ungunt. Fit gemitus. Tum membra toro defleta reponunt, Purpureasque super vestes, velamina nota, Conjiciunt; pars ingenti subiêre feretro, Triste ministerium, et subjectam more parentûm Aversi tenuêre facem. Congesta cremantur Thurea dona, dapes, fuso crateres olivo. Postquam collapsi cineres, et flamma quievit, Relliquias vino et bibulam lavêre favillam; Ossaque lecta cado texit Corynæus aëno. Idem ter socios purâ circumtulit undâ, Spargens rore levi et ramo felicis olivæ ; Lustravitque viros, dixitque novissima verba. At pius Æneas ingenti mole sepulcrum Imponit, suaque arma viro, remumque, tubamque, Monte sub aërio; qui nunc Misenus ab illo Dicitur, æternumque tenet per sæcula nomen.
His actis propere exsequitur præcepta Sibyllæ, Spelunca alta fuit, vastoque immanis hiatu, Scrupea, tuta lacu nigro nemorumque tenebris; Quam super haud ullæ poterant impune volantes Tendere iter pennis: talis sese halitus atris Faucibus effundens supera ad convexa ferebat: [Unde locum Graii dixerunt nomine Aornon.] Quattuor hic primum nigrantes terga juvencos Constituit, frontique invergit vina sacerdos; Et, summas carpens media inter cornua setas, Ignibus imponit sacris, libamina prima,
Voce vocans Hecaten, Coloque Ereboque potentem, Supponunt alii cultros, tepidumque cruorem Suscipiunt pateris. Ipse atri velleris agnam Æneas matri Eumenidum magnæque sorori Ense ferit, sterilemque tibi, Proserpina, vaccam.
Tum Stygio Regi nocturnas inchoat aras, Et solida imponit taurorum viscera flammis, Pingue super oleum infundens ardentibus extis. Ecce autem, primi sub lumina solis et ortus, Sub pedibus mugire solum, et juga cœpta moveri Silvarum, visæque canes ululare per umbram, Adventante Deâ. Procul, o, procul este, profani, Conclamat vates, totoque absistite luco; Tuque invade viam, vaginâque eripe ferrum : Nunc animis opus, Ænea, nunc pectore firmo. Tantum effata, furens antro se immisit aperto : Ille ducem haud timidis vadentem passibus æquat. Dî, quibus imperium est animarum, Umbræque silentes,
Et Chaos, et Phlegethon, loca nocte tacentia late, Sit mihi fas audita loqui; sit, numine vestro, Pandere res altâ terrâ et caligine mersas. Ibant obscuri solâ sub nocte per umbram, Perque domos Ditis vacuas, et inania regna: Quale per incertam lunam sub luce malignâ Est iter in silvis, ubi cœlum condidit umbrâ Jupiter, et rebus nox abstulit atra colorem. Vestibulum ante ipsum primisque in faucibus Orci Luctus et ultrices posuêre cubilia Curæ ;
Pallentesque habitant Morbi, tristisque Senectus, Et Metus, et malesuada Fames, ac turpis Egestas; Terribiles visu formæ ; Letumque, Labosque; Tum consanguineus Leti Sopor; et mala mentis Gaudia; mortiferumque adverso in limine Bellum, Ferreique Eumenidum thalami, et Discordia demens, Vipereum crinem vittis innexa cruentis.
In medio ramos annosaque brachia pandit Ulmus opaca, ingens; quam sedem Somnia vulgo Vana tenere ferunt, foliisque sub omnibus hærent. Multaque præterea variarum monstra ferarum, Centauri in foribus stabulant, Scyllæque biformes, Et centumgeminus Briareus, ac bellua Lernæ
« ZurückWeiter » |