Et quis cuique dolor victo, quæ gloria palma. Nonne vides, cum præcipiti certamine campum Corripuêre, ruuntque effusi carcere currus; Cum spes arrectæ juvenum, exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans: illi instant verbere torto, Et proni dant lora: volat vi fervidus axis; Jamque humiles, jamque elati sublime videntur Aëra per vacuum ferri, atque assurgere in auras: Nec mora, nec requies; at fulvæ nimbus arenæ 110 humescunt spumis flatuque sequentûm : Tantus amor laudum, tantæ est victoria curæ. Primus Erichthonius currus et quattuor ausus Jungere equos, rapidusque rotis insistere victor. Frena Pelethronii Lapithæ gyrosque dedére Impositi dorso, atque equitem docuêre sub armis Insultare solo, et gressus glomerare superbos. Equus uterque labor; æque juvenemque magistri Exquirunt, calidumque animis, et cursibus acrem; Quamvis sæpe fugâ versos ille egerit hostes, Et patriam Epirum referat, fortesque Mycenas, Neptunique ipsâ deducat origine gentem.
His animadversis, instant sub tempus, et omnes Impendunt curas denso distendere pingui, Quem legêre ducem, et pecori dixêre maritum; Pubentesque secant herbas, fluviosque ministrant, Farraque; ne blando nequeat superesse labori; Invalidique patrum referant jejunia nati. Ipsa autem macie tenuant armenta volentes; Atque, ubi concubitus primos jam nota voluptas Sollicitat, frondesque negant, et fontibus arcent. Sæpe etiam cursu quatiunt, et sole fatigant, Cum graviter tunsis gemit area frugibus, et cum Surgentem ad Zephyrum paleæ jactantur inanes. Hoc faciunt, nimio ne luxu obtusior usus Sit genitali arvo, et sulccs oblimet inertes; Sed rapiat sitiens Venerem, interiusque recondat. Rursus cura patram cadere, et succedere matrum Incipit. Exactis gravida cum mensibus errant,
Non illas gravibus quisquam juga ducere plaustris, Non saltu superare viam sit passus, et acri Carpere prata fugâ, fluviosque innare rapaces. Saltibus in vacuis pascant, et plena secundum Flumina; muscus ubi, et viridissima gramine ripa, Speluncæque tegant, et saxea procubet umbra. Est lucos Silari circa ilicibusque virentem Plurimus Alburnum volitans, (cui nomen asilo Romanum est, œstrum Graii vertêre vocantes) Asper, acerba sonans; quo tota exterrita silvis Diffugiunt armenta; furit mugitibus æther Concussus, silvæque et sicci ripa Tanagri. Hoc quondam monstro horribiles exercuit iras Inachiæ Juno pestem meditata juvencæ. Hunc quoque, nam mediis fervoribus acrior instat, Arcebis gravido pecori, armentaque pasces Sole recens orto, aut noctem ducentibus astris. Post partum cura in vitulos traducitur omnis; Continuoque notas et nomina gentis inurunt, Et, quos aut pecori malint submittere habendo, Aut aris servare sacros, aut scindere terram, Et campum horrentem fractis invertere glebis. Cætera pascuntur virides armenta per herbas : Tu quos ad studium atque usum formabis agrestem, Jam vitulos hortare, viamque insiste domandi, Dum faciles animi juvenum, dum mobilis ætas. Ac primum laxos tenui de vimine circlos Cervici subnecte; dehinc, ubi libera colla Servitio assuêrint, ipsis e torquibus aptos Junge pares, et coge gradum conferre juvencos; Atque illis jam sæpe rotæ ducantur inanes Per terram, et summo vestigia pulvere signent: Post valido nitens sub pondere faginus axis Instrepat, et junctos temo trahat æreus orbes. Interea pubi indomitæ non gramina tantum, Nec vescas salicum frondes, ulvamque palustrem, Sed frumenta manu carpes sata. Nec tibi fetæ, More patrum, nivea implebunt mulctraria vaccæ;
Sed tota in dulces consument ubera natos. Sin ad bella magis studium turmasque feroces, Aut Alphea rotis prælabi flumina Pisa, Et Jovis in luco currus agitare volantes; Primus equi labor est, animos atque arma videre Bellantûm, lituosque pati; tractuque gementem Ferre rotam, et stabulo frenos audire sonantes; Tum magis atque magis blandis gaudere magistri Laudibus, et plausæ sonitum cervicis amare. Atque hæc jam primo depulsus ab ubere matris Audeat, inque vicem det mollibus ora capistris Invalidus, etiamque tremens, etiam inscius ævi. At tribus exactis ubi quarta accesserit æstas, Carpere mox gyrum incipiat, gradibusque sonare Compositis, sinuetque alterna volumina crurum; Sitque laboranti similis; tum cursibus auras, Tum vocet, ac per aperta volans, ceu liber habenis, Equora, vix summâ vestigia ponat arenâ : Qualis Hyperboreis Aquilo cum densus ab oris Incubuit, Scythiæque hiemes atque arida differt Nubila: tum segetes altæ campique natantes Lenibus horrescunt flabris, summæque sonorem Dant silvæ, longique urgent ad litora fluctus : Ille volat, simul arva fugâ, simul æquora verrens. Hic vel ad Elei metas et maxima campi Sudabit spatia, et spumas aget ore cruentas; Belgica vel molli melius feret esseda collo. Tum demum crassâ magnum farragine corpus Crescere jam domitis sinito; namque ante doman
Ingentes tollent animos, prensique negabunt Verbera lenta pati, et duris parere lupatis. Sed non ulla magis vires industria firmat, Quam Venerem et cæci stimulos avertere amoris, Sive boûm, sive est cui gratior usus equorum. Atque ideo tauros procul atque in sola relegant Pascua, post montem oppositum, et trans flumina
Aut intus clausos satura ad præsepia servant. Carpit enim vires paulatim, uritque videndo Femina; nec nemorum patitur meminisse, nec herbæ. Dulcibus illa quidem illecebris et sæpe superbos Cornibus inter se subigit decernere amantes. Pascitur in magnâ silvâ formosa juvenca: Illi alternantes multâ vi prælia miscent Vulneribus crebris: lavit ater corpora sanguis; Versaque in obnixos urgentur cornua vasto Cum gemitu; reboant silvæque et longus Olympus. Nec mos bellantes unâ stabulare: sed alter Victus abit, longeque ignotis exsulat oris; Multa gemens ignominiam plagasque superbi Victoris, tum, quos amisit inultus, amores; Et stabula adspectans regnis excessit avitis. Ergo omni curâ vires exercet, et inter Dura jacet pernox instrato saxa cubili, Frondibus hirsutis et carice pastus acutâ ; Et tentat sese, atque irasci in cornua discit, Arboris obnixus trunco; ventosque lacessit Ictibus, et sparsâ ad pugnam proludit arenâ. Post, ubi collectum robur viresque refectæ, Signa movet, præcepsque oblitum fertur in hostem : Fluctus uti, medio cœpit cum albescere ponto, Longius ex altoque sinum trahit; utque, volutus Ad terras, immane sonat per saxa, neque ipso Monte minor procumbit; at ima exæstuat unda Vorticibus, nigramque alte subjectat arenam. Omne adeo genus in terris hominumque ferarum-
Et genus æquoreum, pecudes, pictæque volucres, In furias ignemque ruunt: amor omnibus idem. Tempore non alio catulorum oblita leæna Sævior erravit campis; nec funera vulgo Tam multa informes ursi stragemque dedêre Per silvas; tum sævus aper, tum pessima tigris. Heu! male tum Libyæ solis erratur in agris. Nonne vides, ut tota tremor pertentet equorum
Corpora, si tantum notas odor attulit auras?
Ac neque eos jam frena virûm, neque verbera sæva, Non scopuli rupesque cavæ, atque objecta retardant Flumina, correptos undâ torquentia montes. Ipse ruit dentesque Sabellicus exacuit sus, Et pede prosubigit terram, fricat arbore costas, Atque hinc atque illinc humeros ad vulnera durat. Quid juvenis, magnum cui versat in ossibus ignem Durus amor? Nempe abruptis turbata procellis 259 Nocte natat cæcâ serus freta; quem super ingens Porta tonat cœli, et scopulis illisa reclamant Equora; nec miseri possunt revocare parentes, Nec moritura super crudeli funere virgo. Quid lynces Bacchi variæ, et genus acre luporum Atque canum? quid, quæ imbelles dant prælia cervi? Scilicet ante omnes furor est insignis equarum ; Et mentem Venus ipsa dedit, quo tempore Glauci Potniades malis membra absumsêre quadriga. Illas ducit amor trans Gargara, transque sonantem Ascanium; superant montes, et flumina tranant. 270 Continuoque, avidis ubi subdita flamma medullis, Vere magis, quia vere calor redit ossibus, illæ Ore omnes versæ in Zephyrum stant rupibus altis, Exceptantque leves auras; et sæpe sine ullis Conjugiis vento gravidæ (mirabile dictu) Saxa per et scopulos et depressas convalles Diffugiunt; non, Eure, tuos, neque Solis ad ortus; In Borean Caurumque, aut unde nigerrimus Auster Nascitur, et pluvio contristat frigore cœlum. Hic demum, hippomanes vero quod nomine dicunt Pastores, lentum destillat ab inguine virus; Hippomanes, quod sæpe malæ legêre novercæ, Miscueruntque herbas et non innoxia verba.
Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus, Singula dum capti circumvectamur amore. Hoc satis armentis. Superat pars altera curæ, Lanigeros agitare greges, hirtasque capellas. Hic labor; hinc laudem fortes sperate coloni.
« ZurückWeiter » |