III was right in upholding the authority of the Court of King's Bench in this case. Bury therefore declined to interfere on the Pope's behalf; and this bold attempt to grasp the canonry by a "provision" failed.]

in negotio

Radulphi de

Sanctissimo in Christo patri ac domino suo reverentissimo Certificatorium domino Clementi, divina providentia sacrosanctae Romanae Magistri ac universalis ecclesiae summo pontifici, Ricardus ecclesiae Blaykeston'. Dunelmensis minister humilis, cum omni subjectione debita tanto patri, devota pedum oscula beatorum :-literas vestras more Romanae curiae bullatas tenorem continentes qui sequitur, cum humilitate votiva me noveritis nuperrime recepisse.

Clemens episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Archiepiscopo Eboracensi et . . . Episcopo Dunelmensi salutem et apostolicam benedictionem. Ad reprimendum actus nepharios perversorum qui etiam per fallaces modos et excogitatas astutias apostolicam sedem offendere temerariis ausibus non verentur, tanto fortius auctoritas praesidentis debet insurgere quanto eorum praesumpta nequitia, si remaneret impunis, praeberet materiam aliis similia licentius perpetrandi. Nuper siquidem fidedigna relatio ad apostolatus nostri perduxit auditum, quod, licet canonicatus et praebenda de Torp† ecclesiae de Houeden Eborensis dioecesis, quos bonae memoriae Arnaldus, Sancti Eustachii diaconus Cardinalis, dum viveret obtinebat, per ipsius obitum qui dudum, felicis recordationis Benedicto papa XII praedecessore nostro in humanis agente, apud sedem eandem diem clausit extremum apud sedem ipsam, notorie vacavisset, et dilectus filius magister Bernardus de Sistre, archidiaconus Cantuariensis, tunc et nunc collector et receptor fructuum beneficiorum ecclesiasticorum apud dictam sedem vacantium in regno Angliae pro camera apostolica specialiter deputatus, dictos canonicatum et praebendam, juxta reservationem per dictum praedecessorem nostrum de fructibus beneficiorum hujusmodi sic vacantium *So in MS.

†This is the Prebend of Thorp, attached to Howden, in Yorkshire, which was formerly dependent on Durham, and had an episcopal residence for the convenience of the bishops. Arnold, Cardinal of St. Eustachius, held also the office of Treasurer of Sarum, by Papal provision, in 1331. In 1321 there was an Arnaldus, who was the King's Chaplain and the Papal Auditor.

Bernard de Sistre ceased to be Archdeacon of Canterbury in June, 1343, when Simon of Islip was appointed to this dignity by Edward III (Patent Rolls, 17 Edw. III, p. 1, m. 18). He was also Papal Nuncio at this time (see above, pp. 30, 31).

factam ad manus dictae camerae, post ipsius cardinalis obitum per plures annos tenuisset et teneret, ac percipisset et perciperet ex eis fructus, redditus, et proventus ad opus dictae camerae pacifice et quiete; tamen Johannes Fossour, Prior ecclesiae Dunelmensis, ad quem alias canonicatuum et praebendarum ejusdem ecclesiae de Hoveden collatio dicitur pertinere in fraudem dictae camerae ac ipsius sedis contemptum ipsorum canonicatus et praebendae de quibus nuper dilecto filio magistro Roberto de Turre de Adria, scriptori et abreviatori literarum nostrarum duximus providendum vacatione durante, cum Rogero de Blaikeston laico Dunelmensis dioecesis quendam contractum per ipsius Prioris patentes literas sub dato ante ipsorum canonicatus et praebendae vacationem confictas iniisse dicitur, per quem ipse Prior jus patronatus quod in dicta praebenda habebat, dicto Rogero pro certa summa pecuniae pro necessariis prioratus sui ejusdem Dunelmensis ecclesiae, ut dicebat, ab ipso Rogero recepta, usque ad certum tempus vendidit seu dimisit; quodque ipse Rogerus, praetextu contractus seu venditionis hujusmodi, dictam praebendam magistro Radulpho de Blaikeston, fratri suo, clerico dictae Dunolmensi dioecesis dicitur contulisse, qui praetextu talis collationis se in eadem praebenda et possessione ipsius per laicalem potentiam procuravit et fecit intrudi, ac perceptione fructuum ejusdem praebendae praefatam cameram spoliari, ipsamque praebendam extunc occupavit et detinuit, prout adhuc illam de facto detinet occupatam, fructusque redditus et proventus ipsius per plures annos percepit et percipit temere et de facto, in gravem contemptum et injuriam dictae sedis. Quia igitur tantae temeritatis excessum non possumus, sicut etiam salva conscientia non debemus, conniventibus oculis pertransire, fraternitati vestrae in virtute sanctae obedientiae districte praecipimus et mandamus, quatinus vos vel alter vestrum ex nostro officio super contractu collatione ipsi Radulpho per eundem Rogerum facta, necnon spoliatione, intrusione, et occupatione, ac fructuum dictae praebendae perceptione praedictis ab ipso Radulpho attemptatis, simpliciter et de plano, sine strepitu et figura judicii, auctoritate apostolica vos diligentius informetis, et, si per informationem hujusmodi aut facti notorium vel alias repereritis ita esse Priorem, quod contractum praedictum, sicut ad illum de facto processit, omnino revocet, ac Radulphum, quod ad ipsius praebendae occupatione desistat, et de ipsis fructibus per ipsum vel

alium ejus nomine perceptis ex ea usque ad tempus collationis per nos factae de illa, magistro Roberto praefato, eidem camerae integre satisfaciat, et alias tam ipse quam dictus. Prior pro praemissis injuria et contemptu nobis et eidem sedi, condignam ad vestrum arbitrium seu nostrum alterius praestent emendam, per censuram ecclesiasticam compellatis; non obstante si eis vel eorum alicui aut quibusvis aliis conjunctim vel divisim ab eadem sit sede indultum quod interdici, suspendi, vel excommunicari non possint, per literas apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mentionem. Quod si forte Prior a contractu et Radulphus praedicti ab occupatione praefatis non defecerint, et emendam ipsam praestare noluerint cum effectu, ipsos Priorem et Radulphum ex parte nostra peremptorie citare curetis, ut in ra trium mensium spatium post citationem vestram hujusmodi se apostolico conspectui personaliter repraesentent super praemissis, pro meritis recepturi ac facturi et recepturi quod justitia suadebit. Diem vero hujusmodi praefixionis et formam, et quicquid super hiis duxeritis faciendum, nobis per vestras literas harum seriem continentes fideliter intimare curetis. Datum Avinione, xv kal. Januar., pontificatus nostri anno primo.

Quas quidem literas, juxta traditam mihi formam, satagens pro viribus executioni debitae demandari, vocatis coram me ad certos diem et locum dictis Johanne Fossour Priore et Radulpho, ad videndum receptionem et juramenti praestationem testium ex officio apostolico producendorum, contra eos in negotio memorato, necnon ad personaliter jurandum de veritate dicenda super quibusdam interrogatoriis, capitula in ipsis literis contenta, factum et personam, unius eorum seu alterius, ut suggerebatur, concernentia, sibi faciendis, ac ad faciendum et recipiendum ulterius in dicto negotio quod mandatum apostolicum exigebat; comparentibus itaque personaliter dictis Priore et Radulpho coram me die et loco sibi statutis, et in forma praetacta juratis, adductisque in hac parte coram me et per partem officii nonnullis testibus, tam religiosis dicti monasterii Dunolmensis quam secularibus, qui facti notitiam pleniorem habere dicebantur, et, ut verisimiliter credebatur, ac super requirendis ab eis contingentibus negotium antedictum juratis dicere veritatem, et consequenter ipsis super hoc examinatis, ut decuit, inquisitionem in hac parte facere, ac informationem inde sumere solicitam inchoavi. Cumque 343821

per responsionem ad interrogatoria, praefatis Priore et Radulpho juratis ut praemittitur, facta, ac per depositionem juratorum testium praedictorum, absque cujuslibet vacillationis scrupulo certissime comperissem quod canonicatuum et praebendarum dictae ecclesiae de Hoveden collatio ad Priorem ecclesiae Dunolmensis nusquam pertinuit, nec pertinet in praesenti, sed ad Priorem qui pro tempore fuit et capitulum ecclesiae Dunolmensis conjunctim, ad dictos canonicatus et praebendas cum vacaverint archiepiscopo Eboracensi dioecesano loci de Hoveden' praesentare pertinet, et sic competiit ab antiquo; quodque Johannes Fossour, Prior ecclesiae Dunolmensis cum Rogero de Blaikeston' laico Dunolmensis dioecesis nullum contractum unquam iniit per quem ipse Prior jus patronatus quod in dicta praebenda de Thorp habebat dicto Rogero ad certum tempus vendidit, vel imperpetuum quin immo nec alio quovis modo dimisit. Nec super ipso vel hujusmodi contractu idem Prior suas literas aliquas, confictas seu veras, dicto Rogero fecit quomodolibet, nec concessit. Insuper quod nec ipse Rogerus praetextu cujusvis contractus praetacti, dictam praebendam praefato Radulpho de Blaikeston fratri suo contulit nec etiam assignavit, quae sic se habere ut jam praemisi fama publica in partibus Dunolmensibus testatur, et vehementer acclamat, me non valente per evidentiam vel meam solertiam aliqua ipsorum alicujus investigare contrarium. Sicque, juxta quorundam mihi assidentium peritorum consilium, cum suggestio in literis apostolicis comprehensa in suis substantialibus careret patenter primordio veritatis, ab informatione quavis ulterius in hoc casu sumenda, supersedisse penitus debuissem. Ne tamen in hujusmodi solicitudine mihi injuncta valerem argui necligens seu rebellis, ad ulteriorem executionem dicti negotii procedendum fore praeelegi pariter et decrevi, sed, praemissis sic parumper pendentibus, porrecta mihi fuit literatoria prohibitio regia sigillo suo magno signata, una primo, postmodum alia, tertia quaedam aggravatoria valde, comminans, mandans, et expresse prohibens, sub poenis ac obtestationibus gravibus et diversis, ne contra judicium redditum in curia ipsius domini Regis coram Justiciariis suis de Banco, per quod Rogerus de Blaikeston nuper recuperavit praesentationem suam ad praebendam de Thorp in ecclesia beati Petri de Hoveden, nuper vacantem, ut asserit, quicquam quod in ipsius Regis seu Coronae suae praejudicium, aut recuperationis seu judicii prae

dictorum enervationem aliqualem, aut perturbationem cedere posset, quavis auctoritate attemptare vel acceptare praesumerem quovis modo. In tantum utique praemissorum praetextu regiae indignationis aculei me juri Coronae suae et regni legibus detrahentem iniquam necnon status et praerogativae suorum contemptorem arguebant adversum, quod nedum jacturam bonorum mearum quamplurium, verum etiam occupationem et subtractionem possessionum, libertatum, et jurium episcopatus Dunolmensis mihi commissi non vano timore metui, sed tanquam ex plerisque perspicuis indiciis et imminentibus periculis debui verisimiliter perhorrere, propter quae ab ulteriori informatione seu executione quacunque in hac parte omnino desistere sum compulsus; super quo dignetur vestra sanctitas compassione paterna me habere benignius excusatum. Sanctitatem vestram incolumem conservet altissimus ad ecclesiae suae sanctae regimen et munimen. Datum apud Stokton xxv° die mensis Septembris, anno gratiae millesimo cccmo quadragesimo tertio, meae vero consecrationis decimo.

MEMORANDUM OF GRANT OF VICARAGE OF Bedlington TO
R. STAPELTON (3 Oct., 1343).

Memorandum quod tertio die mensis Octobris, Anno Memorandum. Domini millesimo trescentesimo quadragesimo tertio, venerabilis pater dominus Ricardus Dei gratia Episcopus Dunelmensis constitutus personaliter in manerio suo de Northalverton, Eboracensis dioecesis, commendavit vicariam ecclesiae de Bedlyngton' suae Dunelmensis dioecesis vacantem, domino Roberto de Stapelton presbitero, ad tempus quadrimestrae duraturam,* vicariae praedictae utilitate suadente, et commisit venerabili viro magistro Edmundo Howard, archidiacono suo Northumbriae tunc coram eo personaliter existenti potestatem specialem ad recipiendum juramentum dicti domini Thomae presbiteri, quod fructus, proventus, et obventiones ad ipsam vicariam, dicto durante termino, spectantes quovismodo, administraret fideliter, ac computaret et responderet dicto domino episcopo de receptis hujusmodi cum in hac parte fuisset congrue dictus

*Ad tempus quadrimestrae duraturam. Does this mean that Bury granted Bedlington to R. of Stapelton for a period of only four months? This word 'quadrimestris' occurs also in John de Janua (Hoffman, v. 'Quadrimensis').