in terram.

Dómino

Et ánima mea illi vivet; * et semen meum sérviet ipsi. Annuntiábitur generátio ventúra;* et annuntiábunt cœli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.

Ant. Deus meus, quarè me dereliquisti ? longè à salúte meâ verba delictórum meórum.

CAPITULUM. Thren. 5.

QUARE in perpétuum obliviscéris nostrî ? derelinques nos in longitúdine diérum ? Converte nos, Dómine, ad te, et convertémur: ínnova dies nostros, sicut à princípio; sed projiciens repulisti nos, irátus es contra nos vehementer.

R.br. Usquequò, Dómine, * Obliviscéris me in finem? Usquequò. . Usquequò exaltábitur inimicus meus super me ? Obliviscéris. Glória. Usquequò. Ps.

12.

*

*

us exaltétur manus tua: R. Ne obliviscáris páuperum. Ps. 9.

AD VESPERAS.

Dóminus justus* concidit cervices peccatórum. Confundantur et convertantur retrorsùm * omnes " qui odérunt Sion. Fiant sicut fænum tectórum, * quod priusquàm evellátur, exáruit:

De quo non implevit manum suam qui metit; * et sinum suum qui manípulos cólligit.

Et non dixérunt qui præteríbant: Benedictio Dómini super vos,* benediximus vobis in nómine Dómini.

Ant. Supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres : prolongavérunt iniquitátem

suam.

Ant. 2. D. Posuisti. PSALMUS 138. Dei ubiquè præsentis mirabilis scientia et insignis in nos à puero providentia. Vox Christi in incarnatione, passione et resurrectione.

*

et nox

ne,

conculcábunt me; illuminátio mea in delíciis meis.

Quia tenebræ non obscurabuntur à te; et nox sicut dies illuminabitur : * sicut ténebræ ejus, ità et lumen ejus.

Quia tu possedisti renes meos:* suscepisti me de útero matris meæ.

Ant. Posuisti super me manum tuam, Dómine: quò à fácie tuâ fúgiam?

Ant. 6. F. Confitebor tibi.

Divisio Psalmi 138.

CONFITEBOR tibi [Dómine] quia terribiliter magni

Quia dicitis in cogitatióAccipient in vanitáte

*

civitátes tuas.

derelinquas me, ne fortè

*

Caput circuitus eórum ; labor labiórum ipsórum opériet eos.

Cadent super eos carbónes in ignem dejícies eos;" in misériis non subsistent.

Vir linguósus non dirigé tur in terrâ ; * virum injustum mala cápient in intéri

tu.

Cognóvi quia fáciet Dóminus judicium inopis, * et vindictam pauperum.

Verumtamen justi confi tebuntur nómini tuo; * et habitábunt recti cum vultu tuo.

Ant. Dómine, Dómine, virtus salútis meæ, ne derelinquas me.

CAPITULUM. Hebr. 12.

DEPONENTES omne pondus, et circumstans nos peccátum, per patiéntiam currámus ad propósitum nobis certámen; aspicientes in auctórem fidei, et consummatórem Jesum, qui propósito sibi gáudio sustinuit cruconfusióne contemp-.

cem,

tâ.

HYMMUS. C. LUGETE, pacis ángeli : Mortális en ultrò Deus, Culpa gerens imáginem, Poenam nocentûm sustinet.

AMORIS Ô miráculum! O cordis humáni stupor! Insons Deus neci datur ; Pigébit et sontes pati!

est pax óssibus meis à fácie peccatórum meórum.

Quóniam iniquitátes meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravátæ sunt super me.

Putruérunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, * à fácie insipiéntiæ meæ.

*

Miser factus sum et curvátus sum usquè in finem : totâ die contristátus ingrediébar.

Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus ; * et non est sánitas in carne meâ.

Afflictus sum et humiliátus sum nimis : * rugiébam à gémitu cordis mei.

Dómine, ante te omne desidérium meum ; * et gémitus meus à te non est abscónditus.

Cor meum conturbátum est, dereliquit me virtus mea; et lumen oculórum meórum, et ipsum non est

*

mecum.

Divisio Psalmi 37. AMICI MICI mei, et próximi mei * adversùm me appropinquavérunt, et stetérunt.

Et qui juxta me erant, de longè steterunt; * et vim fa

ciebant qui quærébant áni

mam meam.

Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes; * et dolos totâ die meditabantur.

Ego autem tanquàm surdus non audiébam, * et si