Vo

Justus humaná ope destitutus, ad divinum confugit auxilium: vox Christi patientis. OCE meâ ad Dóminum clamávi, * voce meâ ad Dóminum deprecatus sum. Effundo in conspectu ejus oratiónem meam, * et tribulatiónem meam ante ipsum pronuntio.

In deficiendo ex me spíritum meum; * et tu cognovisti sémitas meas. In via hâc quâ ambuláabscondérunt lá

bam,

queum mihi.

Clamávi ad te, Dómine; * dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terrâ vivéntium.

*

Intende ad deprecatiónem meam, quia humiliátus sum nimis.

Líbera me à persequéntibus me, * quia confortáti sunt super me.

Educ de custódiâ ánimam

meam, ad confitendum nómini tuo; * me expectant justi, donec retríbuas mihi.

Ant. Me expectant justi, donec retribuas mihi, Dómine.

CAPITULUM. I. Cor. 12.

Si quid pátitur unum membrum, compatiuntur ómnia membra; sive gloriátur unum membrum, congaudent ómnią membra vos autem estis corpus Christi, et membra de membro. HYMNUS. C.

O QUAM juvat fratres, Deus, Unum quibus Christus caput

Vitále robur sufficit,
Uno movéri spíritu!

QUAM dulce laudes dí

cere.

Unâ tibi cunctos domo, Precumque, ceu factâ manu, Inferre vim gratam tibi!

. In Dómino laudábitur ánima mea : R. Audiant man→ suéti, et lætentur. Ps. 33.

Ad Magnificat. Ant. 8. G. Respexit Deus humilitátem ancillæ suæ; ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Luc. 1.

AD COMPLETORIUM.
Ant. 7. ç. Tu remisisti.

PSALMUS 12. Animæ fidelis in adversitate deprecatio.

*

mícus meus super me ? réspice, et exaudi me, Dómine Deus meus.

Illumina óculos meos ne unquàm obdormiam in morte,* nequandò dicat inimícus meus: Præválui adversùs eum. /

Qui tríbulant me, exultábunt si motus fúero; * ego autem in misericórdiâ tuâ sperávi.

Exultábit cor meum in salutári tuo: * cantábo Dómino qui bona tribuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi.

PSALMUS 31. Misericordia Dei peccatorem per gratiam suam justificantis, BEATI quorum remissæ sunt iniquitátes,* et quorum tecta sunt peccáta.

*

Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, nec est in spíritu ejus dolus.

Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea,* dùm clamárem totâ die.

Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua, conversus sum rumna mea, dùm configi

*

*

Delictum meum cógnitum tibi feci, et injustítiam meam non abscondi..

Dixi: Confitebor adver sùm me injustítiam meam Dómino; et tu remisisti impietátem peccáti mei.

*

Pro hac orábit ad te omnis sanctus,* in témpore opportúno.

Verumtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me : * exultátio mea, érue me à circumdantibus

me.

Intellectum tibi dabo, et instruam te in viâ hâc quâ gradiéris: firmábo super te óculos meos.

*

Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus.

In camo et fræno maxillas eórum constringe, * qui non appróximant ad te. Multa flagella peccatóris, * sperantem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.

Lætámini in Dómino, et exultáte, justi;* et gloriámini, omnes recti corde. - PSALMUS 78. Fideles ab infidelibus vexati, opem Dei poscunt. DEUS, venérunt gentes in hæreditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum, *posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam.

Posuérunt mortícina servórum tuórum escas volatílibus cœli, * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eórum tanquàm aquam in cir

cuitu Jerúsalem, * et non erat qui sepeliret.

Facti sumus oppróbrium vicinis nostris; * subsannátio et illusio his qui in circuitu nostro sunt.

Usquequò, Dómine, irascéris in finem; * accendétur velut ignis zelus tuus ?

Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt,* et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt;

Quia comedérunt Jacob,* et locum ejus desolavérunt.

Ne memineris iniquitátum nostrárum antiquárum, * citò anticipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis.

*

Adjuva nos, Deus salutáris noster; et propter glóriam nóminis tui, Dómine, libera nos;

Et propitius esto peccátis propter nomen

nostris

tuum;

*

Psalmus 94. Veníte. 2. HYMNUS. C.

Ve

MIRAMUR, & Deus, tuæ
Recens opus poténtiæ,
Quæ scripta scintillantibus
Refulget astrórum globis.
Ur sol diéi, cándida
Sic luna nocti præsidet:
Exércitu totum novo
Discriminant stellæ polum.
Ar ipse, cœlórum decus,
Sol novit occasus suos :
Sunt certa lunæ témpora
Statique lapsus síderum.

JUGI rotáta túrbine Furantur et reddunt diem: Tu semper idem, néscius Mortálium spem fállere. TURBATA quid mens flúc tuet ?

Curâ paternâ nos regis:
Eterna sit cordi salus,
Eterna nos salus manet.
SUPREMA laus et glória
Uni sit et trino Deo,