PER

Invitatorium. Dóminum, qui fecit nos,* Venite, adorémus. Ps. 94.

Vitam resurgentis novam. Hoc consequémur, te du

ce, Fons caritátis, ô Deus,

Psalterium.

HYMNUS. C.

DIE diérum príncipe
Lux è tenébris éruta;
Christus, sepulcri cárcere,
Lux vera mundi, pródiit.
Er mors, et horrendum
chaos
Vocem jubentis áudiunt :
Nos surdióres, ô pudor!
Deo pigébit obsequi ?
UMBRIS sepulta dùm stu-
pet
Natúra, lucis fílii,
Surgámus, et noctem piis
Exerceámus cánticis.
LEGEM, prophétas, et sa-

Vitæ datórem Spíritum.

Srr laus Patri, laus Filio, Par sit tibi laus, Spíritus, Afflante quo mentes sacris Lucent et ardent ignibus. Amen.

IN I. NOCTURNO. Ant. 3. to. a. Beátus vir. Asteriscus hic notat mediationem et pausam.

PSALMUS I.

Glória Patri, et Fílio, et Spiritui sancto:

*

*

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sécula seculórum. Amen,

Hi versus Glória et Sicut erat dicuntur in fine Psalmorum, Divisionum et Canticorum, nisi aliter notetur.

Ant. Beátus vir qui non ábiit in consilio, impiórum sed in lege Dómini meditábitur die ac nocte,

Ant. 4. f, Servíte Dão.

PSALMUS 2, Conjuratio in Christum delusa: Christi æterna temporalisque generatio, victoria et imperium. QUARE fremuerunt gentes, et pópuli meditáti sunt iná nia?

*

exultáte ei apprehendite disciplínam,

Ant. 8. G. Dicunt.

PSALMUS 3. Christi Passio et Resurrectio: spes in se sperantium

Deus.

DOMINE, quid multiplicáti sunt qui tribulant me?

Dómini est salus; * et super pópulum tuum benedictio tua

Ant. Dicunt ánimæ meæ : Non est salus ipsi in Deo ejus; itu autem, Dómine, susceptor meus es.

. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; ). Et custodívi legem tuam. Ps. 118.

Post versiculum cujuslibet Nocturni dicitur secretò: Pater noster. Sed alta voce: y. Et ne nos indúcas in tentatiónem ; . Sed libera nos à malo.

Absol. et Benedict. habentur in Ordinario.

Lectiones, cum Responsoriis, ut in Proprio.

Ant. 6. F. Díligam te, Dó→ mine.

PSALMUS 17.

Christi resurgentis et Ecclesiæ à persecutoribus liberatæ gratiarum actio. Prædicatio Evangelü, vocatio gentium.

DILIGAM

ILIGAM te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmamentum meum, et refúgium meum, et liberátor

meus.

Deus meus adjutor meus,* et sperábo in eum.

Protector meus, et cornu salútis meæ, * et susceptor meus.

*

Laudans invocábo Dóminum; et ab inimicis meis salvus ero.

Circumdedérunt me dolóres mortis,* et torrentes iniquitátis conturbavérunt me.

Dolóres inferni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.

In tribulatióne meå invocávi Dóminum,* et ad Deum meum clamávi.

.

Et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introívit in aures ejus.

Commóta est et contrémuit terra fundamenta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, * quóniam irátus est eis.

Ascendit fumus in irâ ejus, et ignis à fácie ejus exarsit ;*

Quóniam in te erípiar à tentatióne; * et in Deo meo transgrediar murum.

Ant. Ero immaculátus cum Deo meo, et observábo me ab iniquitáte meâ.

Ant. 7. a. Déxtera tua. Altera divisio Ps. 17. DEUS EUS meus, impolluta via ejus; elóquia Dómini igne examináta protector est ómnium sperántium in se. Quóniam quis Deus præter Dóminum? aut quis Deus præter Deum nostrum? Deus qui præcinxit me virtúte, et posuit immacukátam viam meam;

.*

*

*

Qui perfécit pedes meos tanquàm cervórum, et super excelsa státuens me;

Qui docet manus meas ad prælium : * et posuisti ut arcum æreum bráchia mea,

Et dedisti mihi protectió nem salútis tuæ ; et déxte* ra tua suscépit me. “

Et disciplína tua correxit me in finem,* et disciplína tua ipsa me docébit.

Dilatasti gressus meos subtùs me, et non sunt infirmáta vestígia mea.

Pérsequar inimícos meos, et comprehendam illos; *et non convertar donec deficiant.

Confringam illos, nec póterunt stare:* cadent subtùs pedes meos.

Et præcinxisti me virtúte ad bellum ; * et supplantasti

insurgentes in me subtùs

me.

Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, * et odientes me disperdidisti.

Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret : * ad Dóminum, nec exaudivit eos. Et commínuam eos ut pulverem ante fáciem venti : ut lutum plateárum delebo

eos.

Eripies me de contradictiónibus pópuli:* constitues me in caput géntium.

Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi;* in auditu auris obedívit mihi.

Filii aliéni mentíti sunt mihi:* fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt à sémitis suis.

Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus;* et exaltétur Deus salutis meæ.

Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me, liberátor meus de inimícis meis iracundis.

*