ra; Béstiæ, et universa péco * serpentes, et volucres Benedicite, Ananía, Azaría, || Misael, Dómino; * laudáte et superexaltáte eum in sécula. || pennátæ ; Loco Glória Patri, dicitur: Benedicámus Patrem, et Filium, cum sancto Spíritu,* laudémus et superexaltémus eum in sécula. Benedictus es, Dómine, in firmamento coeli ; * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sécula. Ant. 4. E. Benedictus es, Dómine, in throno regni tui; et superláudábilis, et super exaltátus in sécula. PSALMUS 148. LAUDATE Dóminum de cœlis : * laudáte eum in excelsis. Laudate eum, omnes An geli ejus : * laudáte eum, omnes Virtútes ejus. * Laudáte eum, sol et luna: laudáte eum, omnes stellæ et lumen. || Reges terræ, et omnes pópuli; * príncipes, et omnes júdices terræ ; Júvenes et virgines, senes cum junióribus laudent nomen Dómini, quia exaltátum est nomen ejus solius. Conféssio ejus super cœlum et terram; et exaltávit cornu pópuli sui. Hymnus ómnibus sanctis ejus, * filiis Israel, populo appropinquanti sibi. Ant. 7. d. Hymnus ómnibus sanctis ejus, filiis Israel. pópulo appropinquanti sibi. CAPITULUM. Deut. 6. AUDI, Israel: Dóminus Deus noster, Dominus unus est. Diliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota ánima tua, et ex tota fortitúdine tua; eruntque verba haec in corde tuo : et medi táberis in eis sedens in domo tua, et ambulans in itinere, dórmiens atque consurgens. R. Deo grátias. Sic respondetur in fine omnium Capitu lorum. An HYMNUS. C. templa nos rursus vocat Surgentis auróræ nitor, Novasque pro læto monet Referre grates múnere. At victor auróram suo Fulgóre Christus óbruit : Huic, magna cujus pars su mus, Juvat triumpho pláudere. Puro renídens lúmine, Virtútis hoc quantæ fuit! Quòd tráditum neci Pater, Ut sóntibus vitam daret, Vitæ redónat Fílium, Amóris hoc quanti fuit! ETERNUS ut rerum Sator Aspexit orbem, prótinus, Colóre depictum suo, Probávit excellens opus. At lætius quantò óbtulit Sese Patri spectáculum, Cœlestis Agni cándido Ablútus orbis sánguine! CUM luce nobis rédditur Mundi renascentis decor, Occulta per quem Núminis Mens surgit ad magnália. At splendor æterni Patris, || Lumenque Christus córdium, Deum dat in se, quantus est, Sub nube carnis cérnere. PRÆSTA, beáta Trínitas, Ut legis ad facem tuæ Vitémus omne quod vetas, Sectémur omne quod jubes. Amen. . Mane astábo tibi, Dómine, et vidébo R. Quóniam non Deus volens iniquitátem tu es. Ps. 5. * me; et in nómine Dómini quia ultus sum in eos. Circumdantes circumdedérunt me; * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos. Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis; * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos. Impulsus, eversus sum ut cáderem ; * et Dóminus suscépit me. Fortitúdo mea et laus mea Dóminus, et factus est mihi in salútem. Vox exultatiónis et salútis * in tabernáculis justórum. Déxtera Dómini fecit virtútem, dextera Dómini exaltávit me; * déxtera Dómini fecit virtútem. Non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini. * Castígans castigávit me Dóminus, * et morti non trádidit me. Aperíte mihi portas justí tiæ: * ingressus in eas, confitébor Dómino. Hæc porta Dómini; * justi intrábunt in eam. Confitébor tibi, quóniam exaudisti me; * et factus es mihi in salútem. Lápidem quem reprobavérunt ædificantes, * hic factus est in caput ánguli. A Dómino factum est istud, * et est mirábile in óculis nostris. Hæc est dies quam fecit Dóminus : * exultémus et lætémur in ea. O Dómine, salvum me fac; ò Dómine, bene prosperáre: * benedictus qui venit in nómine Dómini. Benediximus vobis de domo Dómini : * Deus Dóminus, et illuxit nobis. Constitúite diem solemnem in condensis, * usque ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi : * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me; * et factus es mihi in salútem. Confitemini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus. PSALMUS 118. BEATI immaculáti in via,* qui ámbulant in lege Dómini. Beáti qui scrutantur testimónia ejus, * in toto corde exquirunt eum. Non enim qui operantur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt. Tu mandasti * mandáta tua custodiri nimis. Utinam dirigantur viæ meæ * ad custodiendas justificatiónes tuas! Tunc non confundar, cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis ; * in eo quod didici judícia justitiæ tuæ. Justificatiónes tuas custódiam; non me derelinquas usquequáque. In quo córrigit adolescéntior viam suam?* in custodiendo sermónes tuos. In toto corde meo exquine repellas me à sivi te; mandátis tuis. Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas * in omni témpore. Increpasti superbos : * maledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me oppróbrium || et contemptum ; * quia testimónia tua exquisívi. Etenim sedérunt prínci Quam nisi quisque íntegram inviolatamque serváverit, * absque dúbio in æternum períbit. Fides autem cathólica hæc * est, ut unum Deum in Trinitáte, et Trinitátem in Unitáte venerémur; Neque confundentes per* neque substantiam sónas, pes, et adversùm me loque-separantes. bantur ; * servus autem tuus Alia est enim persóna Pa exercebátur in justificatióni- tris, ália Fílii,* ália Spíritûs bus tuis. Quoties fit Officium de Do- || potens. minica, sequens dicitur SYMBOLUM. QUICUMQUE vult salvus esse, Ita Deus Pater, Deus Fílius,* Deus Spíritus sanctus; Et tamen non tres dii, * ante ómnia opus est ut téneat || sed unus est Deus. catholicam fidem : Ita Dóminus Pater, Dómi * nus Fílius, Dóminus Spí ritus sanctus; Deus est ex substantia Patris ante sécula génitus, * et Et tamen non tres dómi-homo est ex substántia ma ni, * sed unus est Dóminus. Quia sicut singillatim unamquamque persónam, tris in século natus. Perfectus Deus, perfectus homo; * ex ánima rationáli, Equális Patri secundùm divinitátem, * minor Patre secundùm humanitátem. Deum ac Dóminum confitéri || et humána carne subsistens. christiánâ veritáte compéllimur, * ita tres deos aut dóminos dícere cathólicâ religióne prohibémur. * * Pater à nullo est factus, nec creátus, nec génitus. Filius à Patre solo est, non factus, nec creátus, sed génitus. Spíritus sanctus à Patre et Fílio, non factus, nec creá * Qui licèt Deus sit et homo, * non duo tamen, sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno, non confusióne substantiæ, * sed unitáte persónæ. Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus : Qui passus est pro salúte nostra, descendit ad inferos, * tértiâ die resurrexit à |