IN Lectio ij. N disciplína perseveráte. Tanquam filiis vobis offert se Deus; quis enim fílius , quem non córripit pater? Quòd si extra disciplínam estis, cujus partícipes facti sunt omnes: ergo adúlteri, et non filii estis. Deinde patres quidem carnis nostræ eruditóres habúimus, et reverebámur eos; non multò magis obtemperábimus Patri spirítuum, et vivémus? Et illi quidem in tempóre paucórum diérum secundùm voluntátem suam erudiébant nos hic autem ad id quod útile est, in recipiendo sanctificatiónem ejus. Omnis autem disciplína in præsenti quidem vidétur non esse gáudii, sed mæróris: posteà autem fructum pacatíssimum exercitátis per eam reddet justítiæ. R. Regnum tuum, Dómine, regnum ómnium seculórum; Et dominátio magis autem sanétur. Pacem sequímini cum ómnibus, et sanctimoniam sine qua nemo vidébit Deum: contemplantes ne quis desit grátiæ Dei; ne qua radix amaritúdinis sursùm gérminans impédiat: et per illam inquinentur multi. Ne quis fornicátor aut profánus, Esau qui propter unamn escam véndidit primitíva sua. Scitóte enim quóniam et pósteà cúpiens hæreditáre benedictiónem, reprobátus est: non enim invenit pœniténtiæ locum, quanquam cum lácrymis inquisisset eam. ut B. Tu Dóminus altíssi mus super omnem terram: * Nimis exaltátus es super omnes deos. . Dignus es, Dómine Deus noster, accípere glóriam, et honórem, et virtútem, quia tu creasti ómnia: Nimis. Glória Patri. * Nimis. Ps. 96. Apoc 4. SABBAT 0. Lectio j. * Cap. 13. Aritas fraternitátis má tua in omni generatióne, De Epístola ad Hebræos. et generatiónem. . Dómine Deus omnipotens, accepisti virtútem tuam magnam, et regnasti; * Et dominátio tua. Ps. 144. Apoc. II. Lectio iij. Propter quod remissas manus et solúta génua erígite; et gressus rectos fácite pédibus vestris : ut non cláudicans quis erret, pitalitátem nolíte oblivisci: per hanc enim latuérunt quidam, Angelis hospitio receptis. Mementóte vinctórum, tanquam simul vincti: et laborántium, tanquam et ipsi in córpore morantes. Honorábile connú bium in ómnibus: et thorus immaculátus. Fornicatóres castra. Propter quod et Je enim et adúlteros judicábit Deus. Sint mores sine avarítia, contenti præséntibus; ipse enim dixit: Non te déseram, neque derelinquam. Ita ut confidenter dicámus; Dóminus mihi adjútor: non timebo quid fáciat mihi homo. Mementóte præpositórum vestrórum qui vobis locúti sunt verbum Dei; quorum intuentes éxitum conversatiónis: imitámini fidem. Jesus Christus herì, et hódiè : ipse et in sécula. R. Domináre in médio inimicórum tuórum. * Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum; ex útero ante lucíferum génui te. . Ad quem Angelórum dixit Deus aliquandò Sede à dextris meis, quoadusque ponam inimícos tuos scabellum pedum tuórum? * Tecum principium. Ps. 109. Hebr. 1. Lectio ij. Octrínis váriis et peregrínis nolíte abdúci. Optimum est enim grátiâ Doc bent non escis : sus ut sanctificáret per suum sánguinem pópulum: extra portam passus est. Exeámus ígitur ad eum extra castra: impropérium ejus portantes. Non enim habemus hîc manentem civitátem : sed futúram inquírimus. Per ipsum ergo offerámus hóstiam laudis semper Deo id est, fructum labiórum confiténtium nó mini ejus. Beneficéntiæ autem et communiónis nolíte oblivisci : tálibus enim hóstiis promerétur Deus. N. Benedícite Dómino omnes Angeli ejus, potentes virtúte, facientes verbum illíus, * Ad audiendam vocem sermónum ejus. . Vidébitis cœlum apertum, et Angelos Dei ascendentes et descendentes supra Fílium hóminis, Ad audiendam. Ps. 102. Joan. 1. * Lectio iij. Obris, et subjacéte eis: ipsi enim pervígilant, quasi ratiónem pro animábus ves tris redditúri ; ut cum gáudio hoc fáciant, et non gementes : hoc enim non expedit vobis. Oráte pro nobis ; confidimus enim quia bonam conscientiam habémus: in ómnibus bene volentes conversári. Am stabilire cor, quæ non profuérunt ambulántibus in eis. Habemus altáre de quo édere non ha potestátem : qui tabernáculo desérviunt. Quorum enim animálium infertur sanguis pro peccáto in sancta per Pontificem : horum pliùs autem déprecor vos SANCTORUM. PARS AUTUMNALIS. FESTA SEPTEMBRIS. DIE I. Omnia de Communi Pontificum, additis quæ sequuntur. AD NOCT. Lectiones dua priores de Scriptura occurrente, tribus in duas redactis; et sic in omnibus Simplicibus. Lectio iij. Llianensi natus est ex noUpus in território Aure : bilíssimis paréntibus, Bettóne et Agiâ seu Austregilde. Ab avúnculis suis Austréno Aurelianensi et Aunachário Autissiodorensi Epíscopis; propter déditos religióni mores in Cle rum cooptátus est. Crescéntibus cum ætáte méritis; Artémio in cáthedra Senonensi suffectus est : Clero et pópulo id apud regem agéntibus. Quo in múnere admirandis tum pietátis, tum sollicitúdinis pastorális, tum patiéntiæ opéribus eluxit máximè sub Theodorico Burgundiónum rege, apud quem váriis im : tamen fílio Sigiberto servátâ post mortem ejus in◄ temerátâ fide: missas à Clotário secundo contra Sénones cópias suis ad Deum précibus répulit. Unde Clotárius Burgundionum regno potitus: invísum sibi Præsulem in Neústriam cirea Vinemacensem pagum relegávit. Ibi cùm multos infifidéles Lupus ad fidem adduxisset; innocéntiam ejus opera sancti Vinebaldi Abagnóvit tandem Clotárius bátis apud Trecas, eumque ab exílio revocávit : et ad ejus pedes advolútus véniam precátus est. In prædio Briennonensi suæ Diœcésis adversâ correptus valetúdine óbiit, plúrimis clarus miráculis; et sepultus est, ut ipse jússerat, sub stillicídio Basílicæ sanctæ Columbæ Mártyris : quam sin gulári cultu semper fúerat prosecútus. Oratio, Deus, qui pópulis. xxv. VESPERA feriales ; à Capitulo de Sequenti, xx. Oratio, Deus, qui beáto, infrà. In Festo SANCTI JUSTI, Lugdunensis Episcopi. Semiduplex-majus. De Communi Pontificum. AD NOCT. Lectio j. de Scriptura occurrente è tribus una. Et sic in omnibus Semiduplicibus-majoribus, et minoribus. (Sitransferatur hoc festum, sequens Lectio dividetur in duas ad Asteriscum; et sic inaliis semiduplicibus-majoribus, ubi in medio Lectionis reperitur asteriscus.) tum ad tuendam Catholicam fidem, tum circa disciplí nam Ecclesiásticam utilíssimè sancíta sunt. Nec multò post Aquileïensi Concilio, totíus Gálliæ Célticæ Legátus intérfuit : in quo Præside sancto Ambrósio Mediolanensi sibi amicíssimo, Palládius et Secundiánus Epíscopi Ariáni repressi sunt. Dimisso cœtu Justus, quod jam diu meditabátur: abdicándi Episcopátûs consilium perfécit [*]. Hujus causa fuit íntimus dolor, ex aliéna quàm sibi imputábat culpa, conceptus. Cùm enim homo phrenéticus, óbviis quibusque aut vulnerátis, aut trucidátis, in Ecclésiam confugisset; et ad pœnam reposcerétur à furente plebe, ignesque confestim intentante, nisi traderétur homicída: Justus non ante manus dedit, quàm sibi data esset à Magistrátu fides et sacraménto firmáta, hóminis vitam fore salvam. Verùm plebs datæ fidei ímmemor, homicídam míserè trucidávit. Quapropter Justus, seipse dolenter incúsans, et violátæ fidei ac religiónis expiatúrus injú– riam: Lugdúno éxiens, in Ægyptum cum Lectóre suo Viatóre, solo consiliórum partícipe secessit clánculùm; ubi gradu, pátriâ ac nómine dissimulátis, postquàm inter anachorétas, pœniténtiæ et con |