et in corde nostro superscríbat eas. B. Amen. Hebr. 8. Tum fit lectio Canonis, qui pro singulis diebus habetur ad calcem : in cujus fine dicitur, Tu autem, Dómine, miserére nostrî.

. Deo grátias.

Post lectionem, Hebdomadarius dicit: Adjutórium nostrum in nómine Dómini, B. Qui fecit cœlum et terram. Ps. 123.

Submissiori voce dicit : Benedícite. Lector versus ad eum, Deus. Hebd. Deus pacis aptet nos in omni bono, ut faciámus ejus voluntátem, fáciens in nobis quod pláceat coram se. Hebr. 13. Lector, Amen.

Secretò, Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace. Amen.

AD TERTIAM.
. Deus, in adjutórium.

Hymnus. C.
Fons amóris, Spíritus,
O sancte donórum pa-

rens,
Tuas refúsus íntimis
Accende flammas córdibus.
Qui caritátis vínculo
Cum Patre nectis Fílium,
Et nos amóris mútui
Arctis coapta néxibus.
Deo Patri sit glória,
Ejusque soli Fílio,
Sancto simul cum Spíritu,
Nunc, et per omne séculum.
Amen.

Ant. 6. C. Da mihi.

Ex Psalmo 118.

Egem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum; * et exquíram eam semper.

*

Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam; et custódiam illam in toto corde meo.

Deduc me in sémitam mandatórum tuórum quia ipsam vólui.

Inclína cor meum in tes

timónia tua, * et non in avaritiam.

Averte óculos meos, ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me.

Státue servo tuo eloquium tuum in timóre tuo. Amputa oppróbrium meum quod suspicatus sum, * quia judícia tua jucunda.

Ecce concupívi mandáta tua:* in æquitáte tua vivífica me.

Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, * salutare tuum secundùm elóquium tuum.

Et respondébo exprobrántibus mihi verbum, * quia sperávi in sermónibus tuis. Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque : quia in judíciis tuis supersperávi.

*

*

Et custódiam legem tuam semper, in séculum, et in séculum séculi.

Et ambulábam in latitúdine, * quia mandáta tua exquisívi.

Et meditábar in mandátis

tuis, * quæ dilexi.

*

Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, et exercébar in justificatió nibus tuis.

*

Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; et consolátus sum. Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.

Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ.

Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; * et custodívi legem tuam.

Hæc facta est mihi, quia justificatiónes tuas exquisívi.

Pórtio mea, Dómine, * dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: miserére meî secundùm elóquium tuum.

*

*

Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in tès

Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblítus. Médiâ nocte surgébam ad confitendum tibi * super ju◄ dícia justificatiónis tuæ.

* et

Párticeps ego sum ómnium timéntium te, custodiéntium mandáta tua. Misericórdiâ tuâ, Dómine, plena est terra : * justificatiónes tuas doce me.

Divisio Psalmi 118.

Bonitatem fecisti

cum

*

servo tuo, Dómine, secundùm verbum tuum. Bonitátem, et disciplí nam, et sciéntiam doce me;* quia mandátis tuis crédidi.

Priusquam humiliárer ego delíqui* proptereà elóquium tuum custodívi.

Bonus es tu ; * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.

Multiplicáta est super me iniquitas superbórum * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.

Coagulátum est sicut lac cor eórum ; * ego verò le gem tuam meditátus sum.

Bonum mihi quia humiliasti me;* ut discam justi— ficatiónes tuas.

Bonum mihi lex oris tui* super millia auri et argenti.

Manus tuæ fecérunt me

mihi intellectum, et discam mandáta tua.

quia

Qui timent te, vidébunt me et lætabuntur; * " in verba tua supersperávi. Cognóvi, Dómine, quia æquitas judícia tua, * et in veritáte tua humiliasti me.

Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundùm elóquium tuum servo tuo. Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam ; * quia lex tua meditátio mea est. Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; ego autem exercébor in mandátis tuis.

Convertantur mihi timentes te, * et qui novérunt

testimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confundar. Ant. Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam, Dómine.

AD SEX TAM. . Deus, in adjutórium. Hymnus. C.

Nunc excelsumjubar

Unc solis excelsum jubar

Tu, Christe, tu mundum novâ

Sol verus accendis face.

Fac plena nostris fúlgeat Lux veritátis méntibus; Fac nostra plenam cáritas Crescendo surgat ad diem. Deo Patri sit glória, Ejusque soli Fílio, Sancto simul cum Spíritu, Nunc, et per omne séculum. Amen.

Ant. 2. D. Inclinávi.

DEfe

Ex Psalm. 118. Efécit in salutáre tuum ánima mea, * et in verbum tuum supersperávi. Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicentes: Quando consoláberis me?

Quia factus sum sicut uter in pruína; *justificatiónes tuas non sum oblitus.

Quot sunt dies servi tui? * quando fácies de persequéntibus me judícium?

Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes; * sed non ut lex tua.

Omnia mandáta tua, vé

Super omnes docentes

sunt me, ádjuva me.

Paulò minùs consummavérunt me in terra: * ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, * et custódiam testimónia oris tui.

In æternum, Dómine, * verbum tuum permanet in €œlo.

In generatiónem et generatiónem véritas tua : * fundasti terram, et pérmanet. Ordinatióne tuâ persevérat dies; * quóniam ómnia sérviunt tibi.

*

*

Nisi quòd lex tua meditátio mea est, tunc fortè periissem in humilitáte mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas ; quia in ipsis vivificasti me. Tuus sum ego, salvum me fac ;* quóniam justificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me: testimónia tua intellexi. Omnis consummatiónis vidi finem: latum mandátum tuum nimis.

*

Divisio Psalmi 1:^.

QU

*

Uómodò dilexi legem tuam, Dómine! * totâ die meditátio mea est.

Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo; quia in æternum

mónia tua meditátio mea est.

Super senes intellexi; * quia mandáta tua quæsívi. Ab omni via mala prohí bui pedes meos,* ut custó diam verba tua.

A judíciis tuis non declinávi; * quia tu legem posuisti mihi.

Quàm dúlcia fáucibus meis elóquia tua ! * super mel ori

meo.

A mandátis tuis intellexi: * proptereà odívi omnem viam iniquitátis.

Lucerna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.

Jurávi et státui * custodíre judícia justítiæ tuæ.

Humiliátus sum usquequáque, Dómine : * vivífica me secundùm verbum tuum.

Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine, * et judícia tua doce me.

Anima mea in mánibus

meis semper, * et legem tuam non sum oblitus.

Posuérunt peccatóres láqueum mihi; et de mandátis tuis non errávi.

Hæreditáte acquisívi testimónia tua in æternum; quia exultátio cordis mei

*

sunt.

Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, propter re

*

HE

tuas in æternum. Capitulum. 1. Joan. 5. c est cáritas Dei; ut mandáta ejus custodiámus: et mandáta ejus grávia non sunt.

B. br. Testimónia tua intellexi, Dómine : * Latum mandátum tuum nimis. Testimónia. . Omnis consummatiónis * vidi finem: * Latum. Glória Patri. Testimónia tua.

. Dilexi mandáta tua super aurum: R. Proptéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar. Ps. 118.

Oratio conveniens.