deduxit per vias rectas, honestavit illum in laboribus, et Josephum venditum non dereliquit, immo descendit cum illo in foveam et cum pueris Babilonicis visus est in medio ignis ardentis secundum illud: cum ipso sum in tribulatione. Si ergo vobis Dominus in vinculis, in plagis, in carceribus, in necessitatibus, si socios sibi adoptavit tribulationum profecto faciet consocios gaudiorum. Ipse vos eripiet de potestate tenebrarum harum, et transferet in regnum lucis filii sui dabitque cum tentatione proventum. Gaudete itaque et exultate quoniam merces vestra copiosa est in coelis. Cogitate quales habuistis virtutum magistros, considerate fidei athletas qui vos praecesserunt. Magnum illud expandite vestrae nationis elogium ut INSULA SANCTORUM communiter appelletur, et merito, unde tot examina fluebant Sanctorum ad alias nationes instruendas. Ne proinde degeneres horum vos probetis; haud pereatis de via justa, sed quorum terram colitis apprehendite disciplinam et quorum virtutes praedicatis opera sectemini, ne vano honore illos vos patres habuisse gloriemini quos piget imitari. Datum Romae ad S. Petrum 12° Kalendas Martii, 1644, Potificatus nostri, anno 20. § 2. Brief to the Supreme Council. Immensa divinae ordinationis clementia non nostris meritis ad apicem Apostolicae dignitatis assumpti, illud potissimum muneris nostri esse perspeximus, ut traditae nobis Fidei, sine qua salus esse non potest, clarissimum curaremus lumen ad eas diffundi gentes quae errorum caligine obtenebratae, Evangelicae veritati misere contradicunt. Illuc vero se nostrae sollicitudini pars major extendit ubi gravior fidei jactura, et lucrandarum major spes possit esse animarum. In minoribus constituti vestram per tot annos in fide constantiam, et persecutionem in vos excitatas procellas quoties dolentes audivimus toties admirantes laudavimus. Nunc vero in eo loco constituti ad quem omnium sollicitudo derivatur Ecclesiarum, memores operis fidei vestrae, et laboris et charitatis et sustinentiae, pro vobis oramus continuo ut in fide unanimes, compatientes alterius jacturis, christianae fraternitatis oratores, idipsum sapiatis omnes, et corde uno pugnantes gloriosum pro fide Christi susceptum certamen feliciter absolvatis. Commoventur quidem erga vos viscera paternae charitatis et vobiscum compatimur probe scientes quot suffertis tribulationes angustiati, afflicti, in periculis constituti. Sed in eum speramus pro quo constanter pugnatis, quod firmiter credentes exultabitis laetitia inenarrabili et glorificata reportantes finem fidei vestrae salutem animarum, firmamque gentis vestrae quietem, quae nonnisi ablegatis variorum dogmatum erroribus, in una solidaque Christi fide consistit. Superaedificantes ergo vos Sanctissimae vestrae fidei quam ab hac Apostolica Sede ad vos immaculatam transvexit, et firmiter in cordibus vestris seminavit, vestrae gentis magister Vir vere coelestis Patritius, ab illo fundatas Ecclesias vindicate, Templorum ruinas resarcite, Disciplinam Ecclesiasticam restituite, utque inter vos prisca refloreat gloria, unaque Catholica doctrina et multiplicis virtutis quam ad alias nationes Sanctissimi ex vobis viri detulerunt, constantissime procurate. Nos autem non patiemur ut nostrum vobis desit adjutorium, sed prout rerum et temporis occasio permiserit paterne assistemus, si tamen vos permanetis in fide fundati et stabiles et immobiles a spe Sancti Evangelii. Harum lator, discretus vir Edmundus O'Duyre a vobis missus, a nobis electus Episcopi Limericensis Coadjutor, vobis referet pias nostras cogitationes sincerumque explicabit affectum. Eum vobis. commendamus, quippe a vobis ipsis laudatum, a nobis quidem per annos multos cognitum, dignum judicamus cui vestros impendatis favores. Denique bona quaeque coelestia vobis precamur et apostolicam impertimur Benedictionem. Datum apud S. Petrum, 12° Kal. Mart. 1644, Pontificatus nostri anno 20. §3. Brief to the Archbishop of Tuam. Quanto fervore et quam laudabili studio tu causam communem Fidei Catholicae promovendae ab ipsis belli exordiis sis prosecutus, dilectus filius noster Edmundus Duyre destinatus a nobis adjutor et futurus successor Ven. fratris nostri Limericensis nobis enarravit. Commendamus patientiam tuam et Christianum zelum cuperemusque ut multi tui similes, in tanto rerum periculo, reperirentur qui Dei causam absque humanis commodis sincere peragerent. Et quidem ubi communis invenitur animarum bonorumque jactura, communis deberet esse in tanto universae perdendae substantiae periculo sollicitudo. Tu autem quam docent sanam doctrinam sectare, reprehensibiles redargue, suo malo dormientes exsuscita et tepescentes exacue, impendentium admone malorum, ne praeoccupati ab hostibus frustra quaerant spatium poenitentiae. Verecundum quidem est in causa fidei Catholicae pastores qui ab Ecclesia pascuntur segnes tepidos et frigidos inveniri. Speramus qui tales sunt tuo exemplo ferventius deinceps acturos et communi consilio gloriose inchoatum fidei opus persecuturos. Caeterum nostrum vobis auxiliandi desiderium, praesentium lator explicabit. Nos porro Apostolicam transmittimus Benedictionem. Datum etc. § 4. Brief to the Abp. of Armagh. Redit ad vos dilectus filius noster Edmundus Duyre a nobis datus Coadjutor Ven. fratri Episcopo Lymericensi nimia confecto senectute. Ab eo dolenter audivimus vestrae gentis angustias et pericula in quibus versatur, et commota sunt paternae charitatis viscera super nostrorum afflictione filiorum. Cupimus quidem vobis adesse et quantum licuerit curabimus ut nostri affectus in gentem Hibernam, Ecclesiae Romanae per omnia fidelem, sentiatis experimentum. Interim tu, venerabilis frater, in omnibus labora, opus fac evangelistae, ministerium tuum imple tanquam primus in clero diligenter exhortans populum tibi commissum ut indutus loricam fidei et charitatis et galeam spem salutis, firmiter in sancto proposito Catholicae fidei restituendae perseveret. Caeterum reliqua tibi praedictus noster filius enarrabit, et nos tibi peramanter benedicimus. Datum etc. § 5. Brief to the Abp. of Dublin. Dilectus filius noster Edmundus Duyre Coadjutor a nobis electus Ven. fratris nostri Episcopi Lymericensis nobis diffuse exposuit quo in statu res Catholicorum Confoederatorum Hiberniae versentur. Gloriosos quidem conatus stabiliendae per omnes regni provincias unius Catholicae fidei digne commendamus. Sed dolemus tales esse contriti regni angustias ut difficile liceat inchoatum bellum prosequi et liberum fidei exercitium ubique stabilire. Tibi etiam e Sede tua exulanti condolemus atque inde cupimus potiorem in te favorem excitari quo clarius experiris haeresum incommoda videsque prae oculis populi tibi commissi cui mederi non valeas deplorandum exitium. Quanto studio nos cupiamus vobis auxiliari referet istarum litterarum exhibitor. Caeterum Apostolicam tibi impertimur Benedictionem. Datum &c. VII. Two BRIEFS OF POPE INNOCENT THE TENTH, 19TH MARCH, 1646. (FROM THE WADDING PAPERS, ROME.) 1. To the Earl of Clanrickard. INNOCENTIUS PAPA X. Dilecte Filj, Nobilis Vir. Salutem et Apostolicam Benedictionem. Lætata continenter est Parens Ecclesia perenni tua Fidei Constantia, Teque singulari Benevolentia prosecuta est amantissimum Filium, quem inter adversantes Hæresum Turbines interritum sensit Catholicæ Religionis assertorem, presentibus, Posterisque Commendationi et Exemplo, Magna proinde Rei Catholicæ facta Spes est, Incrementa Sibi quam latissime parandi, suæque in dies magis constabiliendae Securitatis. Hæc porro si unquam alias proxima isto in Regno visa est, nunc maxime, Deo bene juvante, conspicitur, cum Catholicæ vires Cœlesti fultæ Præsidio, strenue contra furentem Impietatem instructæ, Firmitudinem Sibi feliciter adaugent; Te propterea quem eximium Sui vindicem experta diu est Catholica Fides, ad supremam Sui opem Illa nunc evocat Cohortatione Nostra, quam Tibi, his Literis impensissime deferimus, omni Studio postulantes, ut quod jam antea constitueras, inter adversantes et depugnantes Regni Partes, Neutram contra alteram juvare, prorsus animo deponas, tuasque vires atque opem Catholicorum Parti, volens ac libens, adjungas: Quo Te potissimum adnitente in tranquillo posita Religio pristinam istic Sedem undecumque recipiat, et frementis Haereseos immanes ausus omnino frangat ac premat. Stantem Te pro sua Causa deducet Victor, Virtuteque ex alto induet Exercituum Deus, Ipsique prosequentur Imitatione, ac Laude firmioribus Animis Catholicorum Ductores ac Populi. Nec eo Minus Romanæ Ecclesiæ ac Nobis mirificum exinde Gaudium, Caritatisque in Te cumulus quam amplissimus accedet. Apostolicam Benedictionem Tibi peramanter impertimur. Datum Romæ apud S. Petrum sub annulo Piscatoris Die 19 Martij 1646 Pontificatus Nostri Anno Secundo. GASPAR DE SIMEONIBUS. 2. To the Magistrates of Limerick. INNOCENTIUS PAPA X. Dilecti Filij, Salutem et Apostolicam Benedictionem. Diu promerita Pontificiam Benevolentiam Vestra Civitas, eam nunc ipsam multo Sibi uberius adauxit, animi Inductione sane laudabili, qua cum Supremo Regni istius Hiberniæ Consilio consentire ultro constituit, et quam antea Deliberationem inierat inter adversantes et depugnantes Regni Partes, neutram contra alteram juvare penitus abjecisse. Id enim vero Catholicis dignum mentibus opus, nostram Sibi Commendationem jure accersit, quam Vobis hilare his Litteris deferimus, enixe pariter hortantes ut mentem istam eâ, quæ vestræ Virtutis est, Constantia perpetuo servetis, futuram nempe illam omnipotenti Deo longe gratissimam, Catholicæ Religioni impense opportunam, Vobisque universe, ac Regno Ipsi maxime Salutarem. Nos ideo, intento plane in vestram Salutem et Securitatem Animo, paterno vos Studio complectimur ac Apostolica Benedictione peramanter muneramur. Datum Romæ apud S. Petrum sub Annulo Piscatoris Die 19 Martij 1646 Pontificatus Nostri Anno Secundo. GASPAR DE SIMEONIBUS. VIII. LETTER OF FR. BARRON TO WADDING, FROM PARIS, 11TH MAY, 1646. (FROM THE WADDING PAPERS, ROME.) [The writer of this Letter was the learned Franciscan writer F. Bonaventure Barron, who was nephew of the celebrated F. Luke Wadding, O.S. F. He was descended from the Fitzgeralds of Burnchurch, in the County of Kilkenny; was born at Clonmel in 1610; and died in Rome in 1696.) ..." Were the King victorious or put in even balance, nay, were he not at the last gasp, neither would the King or the Queen ever give way that we should have any help or be rescued out of a condition in which the English may speedily suppress us. It is not |