Posteà ad Laudes, ut infrà, quandò dicitur unum tantùm Nocturnum. IN TERTIO NOCTURNO. H Ant. Anima me-a, eu ou a e. 2. t. JUDICA Psalmus 34. UDICA, Dómine, nocentes me: * expugna impug nantes me. Apprehende arma et scutum, * et exurge in adjutórium mihi. Effunde frámeam, et conclude adversùs eos, qui * dic ánimæ meæ, Salus tua ego persequuntur me: sum. Confundantur et revereantur mam meam. Avertantur retrorsùm, et confundantur * cogitantes mihi mala. Fiant tanquam pulvis ante fáciem venti, * et Angelus Dómini coarctans eos. Fiat via illórum tenebræ et lúbricum, * et Angelus Dómini pérsequens eos. Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui, * supervácuè exprobravérunt ánimam meam. Véniat illi láqueus quem ignorat; et cáptio, quam abscondit, apprehendat eum: et in láqueum cadat in ipsum. * Ânima autem mea exultábit in Dómino, * et delectábitur salutári suo. super Omnia ossa mea dicent: * Dómine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum ejus, * egenum et pauperem à diripiéntibus eum. Surgentes testes iniqui, * quæ ignorábam interrogábant me. Retribuébant mihi mala pro bonis, * sterilitátem ánimæ meæ. Ego autem cùm mihi molesti essent, * induébar cilício. * Humiliábam in jejúnio ánimam meam, et orátio mea in sinu meo convertétur. Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens, et contristátus sic humiliábar. * Et adversùm me lætáti sunt et convenérunt ; congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi. Dissipáti sunt, nec compúncti; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne; * frenduérunt super me déntibus suis. Dómine, quandò respicies? * restitue ánimam meam à malignitáte eórum, à leónibus únicam meam. Confitebor tibi in Ecclésia magna : * in pópulo gravi laudabo te. * Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi iniquè, * qui odérunt me gratis, et ánnuunt óculis. Quóniam mihi quidem pacificè loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitábant. Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: euge, euge, vidérunt óculi nostri. Vidisti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discé das à me. Exurge, et intende judicio meo,* Deus meus et Dóminus meus, in causam meam. Júdica me secundùm justítiam tuam, Dómine Deus meus; et non supergáudeant mihi. * Non dicant in córdibus suis, euge, euge, ánimæ nostræ; nec dicant: devorávimus eum. * Erubescant, et revereantur simul, * qui gratulantur malis meis. Induantur confusióne, et reverentiâ, * qui magna loquuntur super me. Exultent, et lætentur, qui volunt justítiam meam:* et dicant semper, magnificétur Dóminus, qui volunt pacem servi ejus. Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, die laudem tuam. Réquiem æternam. * totâ Antiphona. Anima me-a exultábit in Dómino, et delec-tá-bitur super salu-tá- ri su-0. Ant. Compláce-at. eu ou a e. 8. t. EXPECTAN Psalmus 39. XPECTANS expectavi Dóminum, * et intendit mihi. Et exaudivit preces meas; * et eduxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis. Et státuit super petram pedes meos; * et direxit gressus meos. Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro. Vidébunt multi et timébunt; * et sperábunt in Dómino. Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus, * et non respexit in vanitátes et insánias falsas. tua; * Multa fecisti tu, Dómine Deus meus, mirabilia et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi. Annuntiávi, et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum. Sacrificium et oblatiónem noluisti; * aures autem perfecisti mihi. Holocaustum et pro peccáto non postulasti: * tunc dixi, ecce vénio. In cápite libri scriptum est de me, ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei. Annuntiávi justítiam tuam in Ecclésia magna; * ecce lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti. Justitiam tuam non abscondi in corde meo: * veritátem tuam, et salutáre tuum dixi. Non abscondi misericórdiam tuam et veritátem * à concílio multo. tuam |