Tunc Pontifex mittit ad illos unum senem Diaconum indutum, ùt suprà, cum magno cereo illuminato. Ille igitur in limine ostii constitutus cantat Antiphonam:

2 Toni.

Levate ca-pita vestra, ec-ce appro-pin

quabit redempti-o vestra.

Et tunc accenduntur candelæ pœnitentium ex illo cereo. Cereus autem ille non extinguitur, sed Diaconus cum eo accenso revertitur. Et tunc dicitur in Litaniis.

Agnus Dei qui tollis peccata mundi.
R. Parce nobis Domine,

et alia usque in finem. Quo dicto, Pontifex ab accubitu surgens cum ministris, et Clero, cruce, thuribulo, cereis, et omni paratu præcedentibus, egreditur extra Chorum Ecclesiæ. Et parato sibi quasi in medio Ecclesiæ faldistorio, sedet respiciens ad ostium Ecclesiæ, Clero per Choros versùs ipsum ostium ab utroque latere disposito seriatim. Tunc Archidiaconus paratus, ùt præmissum est, stans in limine ostii excelsa voce in tono lectionis dicit ad illos ante ostium foris stantes.

State in silentio : audientes audite.

Indicto itaque silentio, vertens se ad Pontificem, dicit similiter in tono Lectionis.

A ptum, dies propitiationis divinæ, et salutis

humanæ, quo mors interitum, et vita accepit ælerna principium; quando in vinea Domini Sabaoth, sic novorum palmitum plantatio sarcienda est, ut purgetur execratio vetustatis. Quamvis enim à divitiis bonitatis et pietatis Dei, nihil temporis vacet; nunc tamen et largior est per indulgentiam remissio peccatorum, et copiosior per gratiam assumptio renascentium. Augemur regenerandis, crescimus reversis. Lavant aquæ; lavant lacrymæ. Indè est gaudium de assumptione vocatorum; hinc lætitia de absolutione pœnitentium. Indè est, quòd supplices famuli tui, posteaquam in varias formas criminum, neglectu mandatorum cœlestium, et morum probatorum transgressione ceciderunt, humiliati ac prostrati prophetica ad

Dominum voce clamant dicentes: Peccavimus, injustè egimus ; iniquitatem fecimus. Miserere nostri, Domine. Euangelicam vocem non frustratoria aure capientes; Beati, qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur. Manducaverunt, sicut scriptum est, panem doloris : lacrymis stratum suum rigaverunt; cor suum luctu, corpus afflixerunt jejuniis, ut animarum reciperent, quam perdiderant, sanitatem. Unicum itaque est pœnitentiæ suffragium, quod et singulis prodest, et omnibus in commune succurrit.

His dictis, Pontifex surgens accedit cum ministris ad ostium Ecclesiæ, Clericorum Choro se non movente. Et stans in medio ostii facit eis brevem exhortationem de clementia divina, et de veniæ promissione, dicens eis, qualiter mox in Ecclesiam reducentur, et qualiter vivere debent. Quo facto, cantat Antiphonam : 7 Toni.

Veni te, veni te, venite, fi - li- i fili-i, au

di-te me, timorem Domini

docebo vos.

Qua dicta, Diaconus ex parte pœnitentium

stans dicit pro eis.

Flectamus genua.

Tunc omnes genua flectunt pœnitentes.

Quo facto, Diaconus ex parte Pontificis dicit : Levate.

Et Episcopus secundò dicit dictam Antiphonam: Venite, venite, etc.

Et Diaconus idem iterùm dicit :

Flectamus genua.

Том. ІІІ.

4

Et mox Episcopus tertiò repetit præfatam Antiphonam:

Venite, venile, etc.

Et Diaconus idem tertiò dicit:

Flectamus genua.

Deindè Pontifex ingreditur Ecclesiam, stans infra ostium, distans ab illo spatio convenienti et tunc Archidiaconus inchoat, et schola prosequitur, Antiphonam : 6 Toni.

Acce-dite ad eum, et il-luminamini et

fa-cies vestræ non confundentur. Psalmus.

Bene-di-cam.

B

ENEDICAM Dominum in omni tempore: * semper laus ejus in ore meo.

In Domino laudabitur anima mea : audiant mansueti, et lætentur.

*

Magnificate Dominum mecum : et exaltemus nomen ejus in idipsum.

*

Exquisivi Dominum, et exaudivit me : et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.

*

Accedite ad eum, et illuminamini : et facies vestræ non confundentur.

I ste pauper clamavit; et Dominus exaudivit cum : : * et de omnibus tribulationibus ejus salvavit cum. Immittet Angelus Domini in circuitu timentium eum * et eripiet cos.

:

Gustate, et videte quoniam suavis est Dominus : beatus vir qui sperat in eo.

*

Timete Dominum omnes sancti ejus : * quoniam non est inopia timentibus eum.

Divites eguerunt et esurierunt : * inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.

Venite filii, audite me: * timorem Domini docebo vos. Quis est homo qui vult vitam : diligit dies videre

bonos?

*

Prohibe linguam tuam à malo : * et labia tua ne loquantur dolum.

Diverte à malo, et fac bonum: * inquire pacem, et persequere eam.

Oculi Domini super justos :

preces eorum.

*

et aures ejus in

Vultus autem Domini super facientes mala: * ut perdat de terra memoriam eorum.

Clamaverunt justi, et Dominus exaudivit eos : et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos. Juxta est Dominus iis, qui tribulato sunt corde : et humiles spiritu salvabit.

Multæ tribulationes justorum : * et de omnibus his liberabit eos Dominus.

*

Custodit Dominus omnia ossa eorum : unum ex his non conteretur.

Mors peccatorum pessima : et qui oderunt justum, delinquent.

Redimet Dominus animas servorum suorum : et non delinquent omnes qui sperant in eo.

Qua incepta, mox pœnitentes ingredientes infra ostium Ecclesiæ corruunt ad pedes Pontificis, sicque prostrati, et flentes, jacent, donec præmissa Antiphona, et Psalmus compleantur. Quibus expletis, Archipresbyter dicit in tono Lectionis id, quod sequitur :