DE ORDINATIONE DIACONI.

777

Missæ celebrandæ pro Diaconatus Ordine conferendo necessaria, ut suprà. 767.

Ordinando Diacono. Mandatum apostolicum, si ordinetur extra Tempora, vestis talaris, modestia in capillis, corona Diaconalis, prævia confessio, amictus, alba, cingulum, manipulus, stola, et dalmatica albi coloris, liber Euangeliorum, candela pro Offertorio.

P

ONTIFEX ritu Pontificali paratus, ut Ordinationem Diaconatus conferat, in Dominicis aut Festivis diebus, aut statutis à jure temporibus, dicta Oratione pro Ordinando, Exaudi quæsumus Domine, etc. ut in fine Missalis habetur, cum Oratione diei sub uno Per Dominum, et factis aliis Commemorationibus, si quæ sint faciendæ, legit Epistolam; finità, accipit mitram, et accedens ad faldistorium ante medium altaris paratum, sedet.

Interim promovendus ad Ordinem Diaconatus. per Archidiaconum, aut illius locum tenentem, vocatur, dicendo:

Accedat qui ordinandus est ad Diaconatum.

Mox Ordinandus per Notarium nominatus accedit, et facta Pontifici profunda reverentia, genuflectit.

Tum Archidiaconus illum offerens Pontifici, sub his verbis loquitur, dicens :

Reverendissime Pater, postulat sancta maler Ecclesia Catholica, ut hunc præsentem Subdiaconum ad onus Diaconii ordinetis.

Pontifex interrogat, dicens: Scis illum dignum esse?

Respondet Archidiaconus.

Quantum humana fragilitas nosse sinit, et scio, et testificor ipsum dignum esse ad hujus onus officii.

Mox Pontifex respondet:

Deo gratias.

Et ad ejus Ordinationem procedit. In primis Pontifex sedens cum mitra Clero populoque annuntiat, dicens :

Auxiliante Domino Deo, et Salvatore nostro Jesu Christo, eligimus hunc præsentem Subdiaconum in Ordinem Diaconii. Si quis habet aliquid contra illum, pro Deo, et propter Deum cum fiducia exeat, et dicat: verumtamen memor sit conditionis suæ.

Facta aliquali morula, Pontifex convertit Orationem suam ad Ordinandum, quem sic admonet : ROVEHENDUS, fili dilectissime, ad Leviticum Or

Pdinem, cogita magnopere ad quantum gradum

Ecclesiæ ascendis. Diaconum enim oportet ministrare ad altare, baptizare, et prædicare. Sanè in veteri lege, ex duodecim, una tribus Levi electa est, quæ speciali devotione tabernaculo Dei, ejusque sacrificiis, ritu perpetuo deserviret. Tantaque dignitas illi concessa est, quòd nullus, nisi ex ejus stirpe, ad divinum illum cultum atque officium ministraturus assurgeret; adeo ut grandi quodam privilegio hæreditatis et Tribus Domini esse mereretur et dici quorum hodie, fili dilectissime, et nomen et officium tenes, quia in ministerium tabernaculi testimonii, id est, Ecclesiæ Dei, eligeris in Levitico officio, quæ semper in procinctu posita, incessabili pugna contra inimicos dimicat : unde ait Apostolus Non est nobis colluctatio adversùs carnem et sanguinem, sed adversùs prin

cipes et potestates, adversùs mundi rectores tenebrarum harum, contra spiritualia nequitiæ, in cœlestibus. Quam Ecclesiam Dei, veluti tabernaculum, portare et munire debeas ornatu sancto, prædicatu divino, exemplo perfecto. Levi quippe interpretatur additus, sive assumptus. Et tu, fili dilectissime, qui ab hæreditate paterna nomen accipis, esto assumptus à carnalibus desideriis, à terrenis concupiscentiis, quæ militant adversùs animam. Esto nitidus, mundus, purus, castus sicut decet ministrum Christi, et dispensatorem mysteriorum Dei: ut dignè addaris ad numerum Ecclesiastici gradus : ut hæreditas et tribus amabilis Domini esse merearis. Et quia comminister et coöperator es Corporis et Sanguinis Domini, esto ab omni illecebra carnis alienus; sic enim ait Scriptura Mundamini qui fertis vaca Domini. Cogita beatum Stephanum, merito præcipuæ castitatis ab Apostolis ad officium istud electum. Cura, ut quibus Euangelium ore annuntias, vivis operibus exponas; ut de te dicatur Beati pedes evangelizantis pacem, evangelizantis bona. Habe pedes tuos calceatos Sanctorum exemplis, in præparatione Euangelii pacis : quod tibi Dominus concedat per gratiam suam. . Amen.

Deindè, si non sit ordinatus Subdiaconus, ordinandus Diaconus se prosternit ad cornu Euangelii, vel ubi genuflectebat. Pontifex verò cum mitra ante faldistorium suum genuflectens recitat Litanias. 575. Ordinandus autem per Pontificem benedicitur, ut suprà 770. dictum est, in Ordinatione Subdiaconi. Post hæc Ordinando ab accubitu surgente, et tamen genuflexo manente, Pontifex sedens in faldistorio cum mitra, intelligibili voce alloquitur Clerum et populum, dicens:

Co

OMMUNE Volum communis Oratio prosequatur: ut hic totius Ecclesiæ prece, qui ad Diaconatus ministerium præparatur, Leviticæ benedictionis ordine clarescat; et spirituali conversatione præfulgens, gratia sanctificationis eluceat. Præstante Domino nostro Jesu Christo, qui cum Patre et Spiritu sancto vivit et regnat Deus in sæcula sæculorum.

Deindè surgens cum mitra Pontifex, stans versus ad Ordinandum, dicit alta voce legendo: REMUS, fratres charissimi, Deum Patrem omnipotentem, ut super hunc famulum suum, quem ad officium Diaconatus dignatur assumere, benedictionis suæ gratiam clementer effundat; eique consecrationis indultæ propitius dona conservet, et preces nostras clementer exaudiat: ut quæ nostro gerenda sunt ministerio, suo benignus prosequatur auxilio; et quem sacris mysteriis exequendis pro nostra intelligentia credimus offerendum, sua benedictione sanctificet et confirmet. Per unigenitum Filium suum Dominum nostrum Jesum Christum, qui cum eo et spiritu sancto vivit et regnat Deus,

Deindè, depositâ mitrâ, et extensis ante pectus manibus, dicit:

Per omnia sæcula sæculorum. . Amen.

. Dominus vobiscum.

. Et cum spiritu tuo.

. Sursùm corda.

R. Habemus ad Dominum.

. Gratias agamus Domino Deo nostro. B. Dignum et justum est.

Verè dignum et justum est, æquum et salutare, nos tibi semper, et ubique gratias agere : Domine sancte, Pater omnipotens, æterne Deus, honorum

dator, ordinumque distributor, atque officiorum dispositor, qui in te manens innovas omnia, et cuncta disponis per verbum, virtutem, sapientiamque tuam, Jesum Christum Filium tuum Dominum nostrum, sempiterna providentia præparas, et singulis quibusque temporibus aptanda dispensas. Cujus corpus, Ecclesiam videlicet tuam, cœlestium gratiarum varietate distinctum, suorumque connexum distinctione membrorum, per legem mirabilem totius compaginis unitum, in augmentum templi tui crescere dilatarique largiris; sacri muneris servitutem trinis gradibus ministrorum nomini tuo militare constituens, electis ab initio Levi filiis, qui in mysticis operationibus domus tuæ fidelibus excubiis permanentes, hæreditatem benedictionis æternæ sorte perpetua possiderent. Super hunc quoque famulum tuum quæsumus Domine, placatus intende, , quem tuis sacris altaribus serviturum in officium Diaconatus suppliciter dedicamus. Et nos quidem tamquam homines, divini sensus et summæ rationis ignari, hujus vitam, quantum possumus, æstimamus. Te autem, Domine, quæ nobis sunt ignota non transeunt, te occulta non fallunt. Tu_cognitor es secretorum; tu scrutator es cordium. Tu istius vitam cœlesti poteris examinare judicio, quo semper prævales, et admissa purgare, et ea quæ sunt agenda concedere.

Hic solus Pontifex extensam manum dexteram ponit super caput Ordinandi, dicens :

9

Accipe Spiritum sanctum, ad robur, et ad resistendum diabolo, et tentationibus ejus : in nomine Domini.

Posteà prosequitur, ùt priùs extensam tenens manum dexteram usque in finem Præfationis:

TOM. III.

20