* sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspec tu ejus, introívit in aures ejus. Commóta est et contré¬ muit terra: fundamenta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt; * quóniam irátus est eis. Ascendit fumus in ira ejus, et ignis à fácie ejus exarsit: * carbónes succensi sunt ab eo. Inclinávit cœlos, et des cendit: * et calígo sub pédidibus ejus. Et ascendit super Chérubim, et volávit: * volávit super pennas ventórum. Et pósuit tenebras latíbulum suum: in circúitu ejus tabernáculum ejus; * tenebrósa aqua in nubibus áeris. Præ fulgóre in conspectu ejus nubes transiérunt, * grando, et carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altíssimus dedit Vocem suam : grando et carbónes ignis. * et Et misit sagittas suas, dissipávit eos:* fúlgura multiplicávit,et conturbáviteos. Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundamenta orbis terrárum, Ab increpatione tua, Dómine, * ab inspiratióne spí ritûs iræ tuæ. Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente ínnocens eris: Et cum electo electus eris, * et cum perverso pervertéris. Quóniam quis Deus præter Dóminum?* aut quis Deus præter Deum nostrum? Deus qui præcinxit me virtúte, et pósuit immaculátam viam meam; * Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, * et super excelsa státuens me; Qui docet manus meas ad prælium: * et posuisti ut arcum æreum bráchia mea, Et dedisti mihi protectiónem salútis tuæ;*et déxtera tua suscépit me. Et disciplína tua correxit me in finem, * et disciplína tua ipsa me docébit. Dilatasti gressus meos subtus me,* et non sunt infirmáta vestígia mea. Pérsequar inimícos meos, et comprehendam illos,*et non convertar donec defíciant. Confringam illos, nec póterunt stare:* cadent subtus pedes meos, Et præcinxisti me virtúte ad bellum; * et supplantasti insurgentes in mesubtus me. Et inimícos meos dedisti mihi dorsum, * et odientes me disperdidisti. Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret: * ad Dóminum, nec exaudívit eos. Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti: ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli:* constítues me in caput géntium. Pópulus quem non cognóvi, servívit mihi: * in audítu auris obedívit mibi. Fílii aliéni mentíti sunt mihi: * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt à sémitis suis. Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me, * liberátor meus de inimícis meis iracundis. Et reflóruit caro mea; et ex voluntále mea confitébor ei. Dóminus fortitúdo plebis suæ, * et protector salvatiónum christi sui est. Salvum fac pópulum tu AD te, Dómine, clamá- um, Dómine, et benedic Deus meus, ne sileas à me ;* nequando táceas à me, et assimilábor descendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ, dum oro ad te, * dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum. Ne simul trahas me cum peccatóribus;* et cum operántibus iniquitátem ne perdas me: Qui loquuntur pacem cum próximo suo; *mala autem in córdibus eórum. Da illis secundùm ópera eórum, * et secundùm nequítiam adinventiónum ipsórum. * hæreditáti tuæ ; et rege eos, et extolle illos usque in æternum. Ant. In Deo sperávit cor meum, et adjútus sum; et ex voluntáte mea confitébor ei. Ant. 1. D. Psállite. Psalmus 29. FXaltábo te, Dómine, quóniam suscepisti me, delectasti inimícos * nec Dómine in voluntáte tua* præstitisti decóri meo virtútem: Avertisti fáciem tuam à me; * et factus sum conturbátus. Ad te, Dómine, clamábo,* et ad Deum meum deprecábor. Quæ utilitas in sánguine meo, dum descendo in corruptiónem? * Numquid confitébitur tibi pulvis, aut annuntiábit veritátem tuam? Audívit Dóminus, et misertus est meî: * Dóminus factus est adjútor meus. Convertisti planctum meum in gáudium mihi:* conscidisti saccum meum, et circumdedisti me lætitiâ; Ut cantet tibi glória mea, et non compungar: * Dómine Deus meus, in æternum confitébor tibi. Ant. Psállite Dómino sancti ejus, et confitemini memóriæ sanctitátis ejus. Ant. 5. a. Veníte. Psalmus 65. Jubilate Deo, omnis terra; psalmum dícite nómini ejus : date glóriam laudi ejus. * Dícite Deo: Quàm terribília sunt ópera tua, Dómine!* in multitúdine virtútis tuæ mentientur tibi inimíci tui. Omnis terra adóret te, et psallat tibi:* psalmum dicat nómini tuo. Dei: * terribilis in consiliis super fílios hóminum. Qui convertit mare in áridam; in flúmine pertransíbunt pede:* ibi lætábimur in ipso. * Qui dominátur in virtúte sua in æternum; óculi ejus super gentes respíciunt: qui exásperant, non exaltentur in semetipsis. Benedícite, gentes, Deum nostrum ;* et audítam fácite vocem laudis ejus. Qui pósuit ánimam meam ad vitam, * et non dedit in commotiónem pedes meos. Quóniam probasti nos, Deus: igne nos examinasti, sicut examinátur argentum: * Induxisti nos in láqueum, posuisti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuisti hómines super cápita nos tra. Veníte, et vidéte ópera Ad ipsum ore meo cla- Te per orbem terrárum* sancta confitétur Ecclésia, Patrem * immensæ majestátis: Venerandum tuum verum* et únicum Fílium, Sanctum quoque * paraclétum Spíritum. Tu Rex glória,* Christe: es Fílius: * Tu, ad liberandum susceptúrus hóminem, * non horruisti Vírginis úterum: Tu, devicto mortis acú→ leo, * aperuisti credéntibus regna cœlórum: Tu ad dexteram Dei sedes * in glória Patris. Judex créderis * esse ven túrus. Te ergo quæsumus, fámulis tuis súbveni, * quos pretióso sánguine redemisti. *. Eterna fac cum sanctis tuis in glória numerári. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hæreditáti tuæ; Et rège eos,* et extolle usque in æternum. Per síngulos dies * benedícimus te; illos Et laudámus nomen tuum in séculum,* et in séculum séculi. Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre. Miserére nostrî, Dómine, miserére nostri. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos,* quemádmodùm sperávimus in te |