Deinde, deposita mitra, surgit Pontifex, et benedicit annulum, si non sit benedictus, dicens:

Orémus.

Reátor, et conservátor humáni géneris, dator grátiæ spirituális, largítor ætérnæ salútis, tu, Dómine, emítte benedictiónem tuam super hunc ánnulum; ut quicúmque hoc sacrosanctæ fidei signo insignítus incésserit, in virtúte cœléstis defensiónis ad ætérnam sibi proficiat salútem. Per Christum Dóminum nostrum. . Amen.

Post hæc aspergit annulum aqua benedicta; sedet cum mitra, et annulum in digitum annularem dexteræ manus Abbatis immittit, dicens:

Ccipe ánnulum, fidei scilicet signáculum, quátenus sponsam Dei, sanctam vidélicet Ecclésiam, intemeráta fide ornátus illibáte custódias.

Tum, deposita mitra, surgit Pontifex, et stans versus ad illum coram se genuflexum, dicit:

Orémus.

TE, omnipotens et piissime Dómine, deprecamur,

hunc

fámulum tuum propítius intuére: ut, grátia tua auxiliánte, in sua subjectorúmque conversatióne præcépta sanctæ régulæ efficáciter stúdeat adimplére; ut una cum commisso sibi grege perpétua potiátur beatitúdine. Per Christum Dóminum nostrum. . Amen. R.

His expeditis, Pontifex accipit Abbatem ad osculum pacis. Idem faciunt Assistentes. Tum surgens Pontifex accedit ad altare, si Missa legitur; si vero cantatur, accedit ad sedem suam, vel ad faldistorium, et ibi prosequitur Missam usque ad Offertorium inclusive.

Abbas autem redit cum Assistentibus ad capellam suam, et ibi in altari suo similiter Missam prosequitur usque ad Offertorium inclusive: quo dicto, Pontifex sedet aute altare in faldistorio cum nitra, et Abbas ante eum medius inter Assistentes reducitur, et coram eo genuflexus offert ei duo intorticia accensa, duos panes, et duo barilia vini plena; et Pontificis prædicta recipicntis manum reverenter

osculatur; deinde surgit Abbas: Pontifex vero lavat manus, et accedit ad altare, ac prosequitur Missam; Abbas vero ante scabellum, super quod coram se habeat Missale in loco convenienti, medius inter Assistentes suos genuflexus, legit totam Missam, exceptis verbis consecrationis, quæ non proferet.

Pro Abbate benedicto, cum Secreta diei sub uno, Per Dóminum, per Pontificem dicitur:

Secreta.

Unera nostra, quæsumus Dómine, súscipe placátus : et hunc fámulum tuum semper et ubíque misericórditer prótege. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum.

Per Abbatem dicitur.

Secreta.

R). Amen.

Unera, quæsumus Dómine, suscipe placátus: et me fámulum tuum semper et ubíque misericórditer prótege. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit, et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Dicta Oratione, Dómine Jesu Christe, qui, etc. per Pontificem et Abbatem, Abbas accedit ad altare, ad dexteram Pontificis, et ambo osculantur altare. Tum Pontifex dat pacem Abbati, dicens:

Pax tecum.

Cui Abbas respondet:

Et cum spíritu tuo.

Et redit ad suum scabellum, et dat pacem Assistentibus suis; primum seniori, tum alteri, singulis dicens: Pax tecum.

Et illi respondent:

Et cum spíritu tuo.

Deinde postquam Pontifex se de Corpore, et Sanguine (quem totum sumere debet) communicaverit, et antequam se purificet, communicat Abbatem genuflexum de Corpore

PONTIF. ROM

8

tantum. Tum Pontifex, accepta mitra, lavat manus, et prosequitur Missam usque ad finem. Abbas etiam in scabello suo Missam perficit.

Postcommunio, quæ dicitur sub uno Per Dóminum. cum Postcommunione diei per Pontificem.

Postcommunio.

Æc nos commúnio, Dómine, purget a crímine: et hunc fámulum tuum benígna pietáte consérvet. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

II

Per Abbatem dicitur:

Postcommunio.

Æc nos commúnio, Dómine, purget a crímine: et me fámulum tuum benígna pietate consérvet. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Pontifex in fine dat Benedictionem solemnem: qua data, si Abbas est de mitra, reponitur faldistorium ante medium Altaris, et Pontifex cum mitra in eo sedet. Abbas vero biretum in capite tenens coram eo genuflectit. Tunc Pontifex, deposita mitra, surgit, et benedicit mitram, si non sit benedicta, dicens:

O rémus.

Omine Deus, Pater omnipotens, cujus præclára bóni

Dum est, et virtus inmensa, a qua omne datum ópti

mum, et omne donum perféctum, totiúsque decóris ornaméntum benedícere, et sancti ficáre dignáre hanc mitram hujus fámuli tui Abbátis cápiti impónendam. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Et mox eam aspergit aqua benedicta; deinde sedens cum mitra, imponit cam capiti Abbatis, dicens:

Mpónimus, Dómine, cápiti hujus fámuli tui Abbátis gá

I lean munitionis et salutis, quatenus decoráta fácie et

armáto cápite córnibus utriúsque Testaménti terribilis ap

páreat adversáriis veritátis; et, te ei largiénte grátiam, impugnátor eórum robústus exístat: qui Móysi fámuli tui fáciem ex tui sermónis consórtio decorátam, lucidíssimis tuæ claritátis ac veritátis córnibus insignísti, et cápiti Aaron Pontíficis tui tiáram impóni jussísti. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Deinde, si chirothecæ non sint benedicta, surgit Pontifex, mitra deposita, et eas benedicit, dicens:

()

O rémus.

Mnipotens creátor, qui hómini ad imáginem tuam cóndito, manus discretióne insignítas, tamquam organum intelligéntiæ ad recte operándum dedísti, quas servári mundas præcepísti, ut in eis ánima digne portarétur, et tua in eis digne consecraréntur mystéria: bene dícere, et sanctificáre dignare mánuum hæc teguménta; ut quicúmque ministrórum tuórum sacrórum Pontificum his veláre manus suas cum humilitáte volúerit, tam cordis, quam óperis ei mundítiam tua misericórdia subministret. Per Dóminum nostrum. R. Amen.

Et aspergit eas aqua benedicta. Deinde, accepta mitra, sedet, et imponit illas manibus Abbatis, extracto prius illi annulo Pontificali, dicens:

Ircúmda, Dómine, manus hujus ministri tui mundítia

novi hóminis, qui de cœlo descéndit: ut quemádmodum Jacob diléctus tuus, pelliculis hædórum opértis mánibus, patérnam benedictiónem obláto patri cibo potúque gratíssimo, impetrávit; sic et iste, obláta per manus suas hóstia salutári, grátiæ tuæ benedictiónem impetráre mereátur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui in similitúdinem carnis peccáti tibi pro nobis obtulit semetipsum.

R. Amen.

Et statim imponit ei annulum. Si Abbas non sit de mitra, omnia, quæ post benedictionem, finita Missa, per Pontificem datam, posita sunt, prætermittuntur. Tum Pontifex mitram in capite teuens, campanis pulsantibus, si sit

in monasterio Abbatis, ducit illum etiam mitram in capite tenentem, si sit de mitra, ad chorum; et statuens eum in sede prædecessoris sui, et dans ei baculum pastoralem in manu sinistra, dicit:

Ccipe plenam et líberam potestátem regéndi hoc Monastérium et Congregatiónem ejus, et ómnia quæ ad illíus régimen intérius et extérius spirituáliter et temporáliter pertinére noscúntur.

Si vero benedictio fit extra monasterium suum, Pontifex statuit illum in faldistorio, quo ipse usus est, ante medium altaris posito, dicens:

Ta in justítia et sanctitáte, et tene locum a Deo tibi delegátum; potens est enim Deus, ut augeat tibi grátiam suam.

Et Abbas, si non sit de mitra, biretum sibi ipsi reponit. Deinde Pontifex stans a dexteris Abbatis, versus ad altare, mitra deposita, incipit hymnum, schola vel clericis prosequentibus.

Te Deum laudámus, ut supra, pag. 80.

Et manet sine mitra apud sedem usque ad finem hymni.

Dicto primo versu, surgit Abbas, si sit de mitra, et circuiens per Ecclesiam, associatus a suis Assistentibus cum mitris, benedicit populo, rediens ad sedem seu faldistorium, in quo sedet, et si sit in suo Monasterio, recipit omnes Monachos suos ad manus et oris osculum, qui tamen omnes prius ei reverentiam exhibeant. Si vero non sit de mitra, manet sedens in sede, seu faldistorio, coo perto capite a principio hymni prædicti usque ad illius finem, et recipit omnes Monachos suos ad osculum, ut supra. Finito hymno, Pontifex stans sine mitra, a dexteris Abbatis cum mitra, si sit de mitra, alioquin cum bireto, sedentis, dicit super cum:

. Confirma hoc Deus, quod operátus es in nobis. R. A templo sancto tuo, quod est in Jerúsalem. . Salvum fac servum tuum, Dómine.

R. Deus meus, sperántem in te.