mítibus, et vassállis meis cóngruum honórem, secúndum consilium fidélium meórum præstáre.

Deinde ambabus manibus tangit librum Evangeliorum. quem Metropolitanus ante se apertum tenet, dicens: Sic me Deus ádjuvet, et hæc sancta Dei Evangélia. Postea Rex electus Metropolitani manum reverenter osculatur.

His expeditis, illo genuflexo manente, Metropolitanus, deposita mitra, surgit, et stans versus ad ipsum coronandum, dicit competenti voce sequentem orationem, quam etiam dicunt omnes Pontifices parati, similiter sine mitris stantes: dicunt etiam omnia alia, benedictionem, et coronationem ipsam concernentia, voce submissa, Metropolitanum tamen in omnibus observantes, et imitantes.

Orémus.

Omnipotens, sempiterne Deus, Creátor ómnium, Impe

rátor Angelórum, Rex regum, et Dóminus dominántium, qui Abraham fidélem servum tuum de hóstibus triumpháre fecísti, Móysi, et Jósue pópulo tuo prælátis, multiplicem victóriam tribuísti, humilémque David púerum tuum regni fastígio sublimásti, et Salomónem sapiéntiæ, pacísque ineffábili múnere ditásti, réspice, quæsumus, Dómine, ad preces humilitátis nostræ, et super hunc fámulum tuum N., quem súpplici devotióne in Regem elígimus, benedictiónum tuárum dona multiplica, eúmque déxteræ tuæ poténtia semper, et ubíque circúmda; quátenus prædicti Abrahæ fidelitáte firmátus, Móysi mansuetúdine fretus, Jósue fortitúdine munitus, David humilitáte exaltátus, Salomónis sapiéntia decorátus, tibi in ómnibus compláceat, et per trámitem justítiæ inoffénso gressu semper incédat; tuæ quoque protectiónis gálea munítus, et scuto insuperabili júgiter protéctus, armisque cœléstibus circúmdatus, optábilis de hóstibus Sanctæ Crucis Christi victóriæ triúmphum felíciter cápiat, terrorémque suæ poténtiæ illis ínferat, et pacem tibi militantibus lætánter repórtet. Per Christum Dóminum nostrum, qui virtúte sanctæ

Crucis tártara destrúxit, regnóque diáboli superáto, ad cœlos victor ascéndit, in quo potéstas omnis, regníque consístit victória, qui est glória humílium, et vita salúsque populórum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Post hæc Metropolitanus cum mitra procumbit supra faldistorium. Rex vero ad ejus sinistram in terram se prosternit, aliis Prælatis paratis ante sedes suas similiter procumbentibus. Tunc cantores incipiunt, et prosequuntur Litanias, ut supra, pag. 31. choro respondente. Cum dictum fuerit:

Ut ómnibus Fidélibus, etc.
R. Te rogámus áudi nos.

Metropolitanus surgit, et accepto baculo pastorali in sinistram manum, super electum Regem prostratum, dicit: Ut hunc eléctum in Regem coronándum benedícere dignéris.

R). Te rogámus áudi nos.

Secundo dicit:

Ut hunc eléctum in Regem coronándum benedícere, et consecráre dignéris.

R). Te rogámus áudi nos.

Producendo semper super cum signum Crucis. Idem dicunt, et faciunt Episcopi parati, genuflexi tamen permanentes. Quo dicto, Metropolitanus redit ad accubitum, cantoribus resumentibus, et perficientibus Litanias. Quibus finitis, Metropolitanus, deposita mitra, surgit, illo prostrato, atque Episcopis, deposita mitra, genuflexis manentibus, versus ad coronandum, dicit:

Pater noster.

* Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R. Sed libera nos a malo.

* Salvum fac servum tuum, Dómine.
R. Deus meus, sperántem in te.

*. Esto ei, Dómine, turris fortitúdinis.
R. A fácie inimíci.

R).

R).

. Nihil proficiat inimícus in eo.

Et filius iniquitátis non appónat nocére ei.

. Dómine, exáudi oratiónem meam.

Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus.

Ræténde, Dómine, huic fámulo tuo déxteram cœléstis

Pauxilii; ut te toto corde perquirat, et quæ digne po

stulat, cónsequi mereátur.

Ctiónes nostras, quæsumus, Dómine, aspirándo præ

A veni, et adjuvando prosequere: ut cuncta nostra orátio

et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Post hæc Metropolitanus sedet, accipit mitram, et electus Rex coram eo genuflectit; et circumstantibus Prælatis paratis, cum suis mitris in modum coronæ, Metropolita nus intingit pollicem dexteræ manus in oleum Catechumenorum, et inungit in modum Crucis illius brachium dexterum, inde juncturam manus, et juncturam cubiti, atque inter scapulas, dicens hanc Orationem:

Eus, Dei Fílius, Jesus Christus Dóminus noster, qui a Patre óleo exultatiónis unctus est præ particípibus suis, ipse per præsentem sanctæ unctiónis infusiónem Spírítus Parácliti super caput tuum benedictiónem infúndat, eamdémque usque ad interióra cordis tui penetráre faciat: quátenus hoc visibili, et tractábili óleo, dona invisibília percipere, et tempóráli regno justis moderatiónibus perácto, æternáliter cum eo regnáre mereáris, qui solus sine peccáto Rex regum vivit, et gloriátur cum Deo Patre in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R). Amen.

O rémus.

Mnipotens, sempitérne Deus, qui Házael super Syriam, et Jehu super Israel per Elíam, David quoque et Saúlem per Samuélem Prophétam in reges inúngi fecisti,

tribue, quæsumus, mánibus nostris opem tuæ benedictiónis, et huic fámulo tuo N., quem hódie, licet indígni, in Regem sacra unctióne delinímus, dignam delibutiónis hujus efficáciam et virtútem concéde: constítue, Dómine, principátum super húmerum ejus, ut sit fortis, justus, fidélis, próvidus, et indeféssus regni hujus, et pópuli tui gubernátor, infidélium expugnátor, justítiæ cultor, meritórum et demeritórum remunerátor, Ecclésiæ tuæ sanctæ et fidei Christiánæ defénsor, ad decus et láudem tui nóminis gloriósi. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. . Amen.

Quo facto, Metropolitanus mica panis abstergit pollicem, et lavat manus, surgit cum mitra, descendit ante altare, ubi, deposita mitra, stans, cum suis ministris facit Confessionem. Rex vero electus ad partem se retrahit, et genuflexus cum suis Prælatis domesticis idem facit. Similiter et Episcopi parati sine mitris stantes, bini et bini Confessionem dicunt. Finita Confessione, Metropolitanus ascendit ad altare, et procedit in Missa more solito, usque ad Allelúja, sive ultimum versum Tractus, vel Sequentiæ, exclusive, Prælatis paratis juxta suas sedes stantibus, vel sedentibus, prout tempus requirit. Interim schola inchoat Introitum, et prosequitur in Missa; et Rex a suis ducitur in Sacristiam, vel sub papilione ad hoc parato, ubi inter scapulas et brachium inunctum bombyce bene abstergitur, et induitur regalibus indumentis, ex more regni. Paratus itaque Rex et ornatus, procedit cum suis Prælatis, Baronibus, et aliis ad eminentem et ornatum thalamum, in Ecclesia sibi præparatum, et ibi super aliquo faldistorio. ornato genuflexus incumbens, audit Missam, quam Prælati sui non parati circumstantes etiam genuflexi legunt usque ad Allelúja, sive ultimum versum Tractus vel Sequentiæ, exclusive. Missa dicitur de die, et cum Oratione diei dicitur pro ipso electo Rege, sub uno Per Dóminum, hæc Oratio.

Uæsumus, omnípotens Deus, ut fámulus tuus N. Rex noster, qui tua miseratióne suscépit regni gubernácula, virtútum étiam ómnium percípiat increménta: quibus decénter ornátus, et vitiórum monstra devitáre, et ad te, qui via, véritas, et vita es, gloriósus váleat pervenire. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Graduali cantato, Metropolitanus sedet ante altare cum mitra in faldistorio, et Rex a suis associatus medius inter priores Prælatos paratos ad Metropolitanum reducitur, cui facta reverentia, ut prius, genuflectit coram eo. Tunc Metropolitanus accipit. gladium, quem unus ministrorum sibi porrigit de altari, et illum evaginatum tradit in manus Regis, dicens:

A

Ccipe gládium de altári sumptum per nostras manus, licet indígnas, vice tamen et auctoritáte sanctórum Apostolórum consecrátas, tibi regáliter concéssum, nostræque bene dictiónis officio in defensiónem sanctæ Dei Ecclésiæ divinitus ordinátum; et memor esto ejus, de quo Psalmista prophetávit, dicens: Accíngere gládio tuo super femur tuum, potentíssime; ut in hoc per eúmdem vim æquitátis exérceas, molem iniquitátis poténter déstruas, et sanctam Dei Ecclésiam, ejúsque fidéles propúgnes ac prótegas; nec minus sub fide falsos, quam Christiani nóminis hostes execréris ac dispérgas; víduas, et pupíllos cleménter ádjuves ac deféndas; desoláta restáures, restauráta consérves; ulciscáris injústa, confirmes bene dispósita; quátenus hæc agéndo, virtútum triúmpho gloriósus, justitiæque cultor egrégius, cum mundi Salvatóre sine fine regnáre mereáris: Qui cum Deo Patre, et Spíritu sancto vivit, et regnat Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

His expeditis, ensis a ministris in vaginam repomtur, et Metropolitanus accingit ense Regem, dicens:

Ccíngere gládio tuo super femur tuum, potentíssime : et atténde, quod Sancti non in gládio, sed per fidem vicérunt regna.