Tum Pontifex accipit mitram, et schola cantat Antiphonam et Psalmum sequentes. Interim dum ea cantantur, Pontifex cum mitra aspergit locum, ubi Crux posita est, cum aqua per eum benedicta. Antiphona, I. ton.

Signum salútis pone, Dómine Jesu Christe, in loco isto, et non permíttas introíre ángelum percutiéntem. Psalmus 83.

Uam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum ! concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini. Cor meum, et caro mea* exultavérunt in Deum vivum. E tenim passer invénit sibi domum, * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.

*

A ltária tua, Dómine virtútum, Rex meus, et Deus

meus.

Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine, * in sæcula sæculórum laudábunt te.

Beátus vir, cujus est auxílium abs te: ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrymárum, in loco, quem pósuit.

E tenim benedictiónem dabit legislátor: ibunt de virtúte in virtútem: vidébitur Deus deórum in Sion.

Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam : áuribus pércipe, Deus Jacob.

Protéctor noster áspice, Deus, et réspice in fáciem Christi tui.

Quia mélior est dies una in átriis tuis

E légi abjéctus esse in domo Dei mei, habitáre in tabernáculis peccatórum.

super millia.

magis quam

Quia misericórdiam et veritátem diligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.

Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.

Glória Patri, etc.

Sicut erat, etc.

Finitis Antiphona et Psalmo prædictis, Pontifex stans versus ad locum per eum aspersum, deposita mitra, dicit:

O rémus.

Omine Deus, qui licet cœlo et terra non capiáris,

D domum tamen dignaris habere in terris, ubi Nomen

tuum júgiter invocétur; locum hunc, quæsumus, beátæ Maríæ semper Vírginis, et beáti N. nominando Sanctum, vel Sanctam, in cujus honorem, ac nomen fundabitur Ecclesia, omniúmque Sanctórum intercedéntibus méritis, seréno pietátis tuæ intúitu vísita, et per infusiónem grátiæ tuæ ab omni inquinamento purífica, purificatúmque consérva, et qui dilécti tui David devotiónem in filii sui Salomónis ópere complevísti, in hoc ópere desidéria nostra perficere diguéris, effugiántque omnes hinc nequítiæ spiritáles. Per Dominum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, Qui tecum vivit, et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Post hæc stans adhuc sine mitra, Pontifex benedicit primarium lapidem, dicens:

. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.

Qui fecit cœlum, et terram.

Sit nomen Dómini benedíctum.

h. Ex hoc nunc et usque in sæculum.
1. Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes.
Hic factus est in caput ánguli.

Tu es Petrus.

, Et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam. y. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto.

R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sæcula sæculórum. Amen.

D

rémus.

Omine Jesu Christe Fili Dei vivi, qui es verus omnípotens Deus, splendor et imágo ætérni Patris, et vita ætérna, qui es lapis anguláris de monte sine mánibus abscissus, et immutábile fundaméntum; hunc lápidem collocándum in tuo Nómine confirma; et tu, qui es princípium et finis, in quo princípio Deus Pater ab initio cuncta creávit, sis, quæsumus, princípium, et increméntum, et con

summátio ipsíus óperis, quod debet ad laudem et glóriam tui Nóminis inchoári; Qui cum Patre, et Spíritu sancto vivis et regnas Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

D

Orémus.

Omine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, bene

dícere dignáre hunc lápidem in fundaméntum Ecclésiæ, in honórem Sancti N. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, lápidem probátum, angulárem, pretiósum, in fundaménto fundátum, de quo dicit Apóstolus: Petra autem erat Christus. Qui tecum, et cum Spíritu sancto vivit et regnat Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Tunc aspergit lapidem ipsum aqua benedicta, et accepto cultro, per singulas partes sculpit in eo signum Crucis, dicens:

In nómine Patris, et Filii, et Spíritus + sancti. R. Amen.

Quo facto, dicit:

Orémus.

Benedic, Dómine, creatúram istam lápidis ; et præsta

per invocatiónem sancti Nóminis tui, ut quicúmque ad hanc Ecclésiam ædificándam pura mente auxílium déderint, córporis sanitátem, et ánimæ medélam percípiant. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Deinde ponitur in terram aliquod tapete, et desuper faldistorium, super quod Pontifex, accepta mitra, accumbit. Tum dicuntur Litaniæ usque ad finem, ut supra pag. 31. Quibus finitis, Pontifex, deposita mitra, surgit, et stans versus ad primarium lapidem, dicit:

Orémus.

Ctiónes nostras, quæsumus, Dómine, aspirándo præveni, et adjuvándo proséquere: ut cuncta nostra orátio et operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

Deinde parato camento, et camentario assistente, Pontifex cum mitra inchoat, schola prosequente, Antiphonam, 1. ton.

Mane surgens Jacob erigébat lápidem in títulum, fundens óleum désuper, votum vovit Dómino: vere locus iste sanctus est, et ego nesciébam.

Psalmus 126.

Isi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædificant eam.

Nisi Dóminus custodierit civitátem, frustra vígilat qui custódit eam.

Vanum est vobis ante lucem súrgere: súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.

Cum déderit diléctis suis somnum: ecce hæréditas Dómini, filii merces fructus ventris.

Sicut sagittæ in manu poténtis: * ita filii excussórum. Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta. Glória Patri, etc. Sicut erat, etc.

Quo dicto, Pontifex stans cum mitra tangit, et ponit ipsum primarium lapidem in fundamento, dicens:

N fide Jesu Christi collocámus lápidem istum primárium in hoc fundaménto: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti, ut vígeat vera fides hic, et timor Dei, fratérnaque diléctio; et sit hic locus destinátus ora- . tióni, et ad invocándum, et laudándum nomen ejúsdem Dómini nostri Jesu Christi, Qui cum Patre et Spíritu sancto vivit, et regnat Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R). Amen.

Interim comentarius locat ipsum lapidem cum camento; postea Pontifex spargit super lapidem aquam benedictam, dicens:

Spérges me, Dómine, hyssópo, et mundábor: lavabis me, et super nivem dealbábor.

Psalmus. Miserére, etc. et dicitur totus cum Glória Patri, et Sicut erat, ut supra, pag. 102.

Quo dicto, Pontifex spargit aquam benedictam per onnia fundamenta, si sunt aperta; si non sunt aperta, circuit aspergendo fundamenta Ecclesiæ designata, hoc modo. Incipiens aspergere, et circuire, inchoat, schola prosequente, Antiphonam, 6. ton.

O quam metuendus est locus iste! Vere non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cœli.

Psalmus 86.

'Undaménta ejus in móntibus sanctis: * diligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernábula Jacob. Gloriósa dicta sunt de te, cívitas Dei.

Memor ero Rahab et Babylónis sciéntium me. Ecce alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, hi fuérunt illic.

Númquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?

Dóminus narrábit in scriptúris populórum et príncipum, horum qui fuérunt in ea.

Sicut lætántium ómnium habitátio est in te.
Glória Patri, etc.

Sicut erat, etc.

Et repetitur Antiphona.

Interim aspergendo procedit usque ad tertiam partem fundamentorum apertorum, seu designatorum, ubi subsistit, et repetita Antiphona, Pontifex stans ibidem, deposita mitra, dicit:

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Mnipotens et miséricors Deus, qui Sacerdótibus tuis tantam præ cæteris grátiam contulisti, ut quidquid in tuo Nómine digne, perfectéque ab eis ágitur, a te fieri credátur; quæsumus imménsam cleméntiam tuam, ut quidquid modo visitatúri sumus, vísites; et quidquid benedictúri sumus, benedícas; sitque ad nostræ humilitátis intróitum, Sanctórum tuórum méritis, fuga dæmonum, Angéli pacis ingréssus. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.