clesia sit magna, fieri possunt loco primæ lineæ viginti quatuor Areolæ æquali spatio distantes, ex cinere; et loco secundæ, viginti tres.

Finito hymno, Pontifex accepta mitra, accumbit super faldistorium, et schola iterum incipiet et prosequetur Litanias, ut supra, pag. 31. in quibus suo loco nominetur bis Sanctus ille, in cujus honore et nomine Ecclesia vel altare dedicatur, et illi, quorum Reliquiæ in eo includuntur. Postquam autem dictum fuerit:

Ut ómnibus Fidélibus, etc.

R. Te rogámus áudi nos.

Pontifex ab accubitu surgit, et baculum pastoralem in sinistra tenens, dicit in eodem tono:

Ut locum istum visitáre dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Secundo dicit:

Ut in eo Angelórum custódiam deputáre dignéris.
R. Te rogámus áudi nos.

Deinde dexteram in altum extendens, producit communiter super Ecclesiam et altare consecrandum ter successive signum crucis, dicens primo:

Ut Ecclésiam et altáre hoc, ad honórem tuum, et nomen Sancti N. consecránda, benedícere dignéris. R. Te rogámus áudi nos.

Secundo dicit:

Ut Ecclésiam et altáre hoc, ad honórem tuum, et nomen Sancti N. consecránda, benedícere, et sancti ficáre dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Tertio dicit:

Ut Ecclésiam et altáre hoc, ad honórem tuum, et nomen Sancti N. consecránda, benedícere, sancti ficáre, et consecrá re dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Quo facto, deposito baculo pastorali, iterum accumbit super faldistorium, schola Litanias resumente, et perfi

ciente; quibus finitis, ab accubitu surgit, deposita mitra, et stans ibidem versus ad altare majus, dicit intelligibili

voce:

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte.
Rævéniat nós, quæsumus, Dómine, misericórdia tua:

cleméntia tuæ propitiatiónis antícipet. Per Christum Dóminum nostrum. Amen.

Alia oratio.

Orémus.

Mage in templo tibi ædificáto appáre: ut qui cuncta

Agnificáre, Dómine Deus noster, in Sanctis tuis, et

in filiis adoptiónis operáris, ipse semper in tua hæreditáte laudéris. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

Finitis orationibus, schola incipit et prosequitur Antiphonam ton. 6.

O quam metuéndus est locus iste! Vere non est hic áliud, nisi domus Dei, et porta cœli.

Canticum Zachariæ. Luc. 1.

Enedictus Dóminus Deus Israel, quia visitavit, fecit redemptiónem plebis suæ.

Repetitur tota Antiphona.

et

Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David puéri sui.
Repetitur Antiphona, ut prius.

Sicut locútus est per os Sanctórum, * qui a sæculo sunt, Prophetárum ejus.

Repetitur iterum Antiphona, ut supra.

Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium qui odérunt nos.

Iterum repetitur Antiphona.

Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: et memorári testaménti sui sancti.

Repetitur Antiphona.

Jusjurandum, quod jurávit ad Abraham patrem nostrum, datúrum se nobis.

Repetitur iterum Antiphona.

Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.

Iterum repetitur Antiphona.

In sanctitáte et justítia coram ipso, *. ómnibus diébus nostris.

Repetitur, ut prius, Antiphona.

Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis, præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus.

Antiphona repetitur, ut prius.

Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus, in remissiónem peccatórum eorum.

Repetitur, ut prius, Antiphona.

Per víscera misericórdia Dei nostri: in quibus visitávit nos óriens ex alto.

Repetitur, ut prius, Antiphona.

Illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent: ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis. Antiphona repetitur, ut prius.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto.

Ut prius, Antiphona repetitur.

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, sæcula sæculórum. Amen.

Tandem iterum Antiphona repetitur.

et in

Interim, dum præmissa cantantur, Pontifex, acceptis mitra et baculo pastorali, incipiens ab angulo Ecclesiæ ad sinistram intrantis, prout supra lineæ factæ sunt, cum extremitate baculi pastoralis scribit super cineres alphabetum Græcum, ita distinctis literis, ut totum spatium occupent, his videlicet.

Deinde simili modo incipiens ab angulo Ecclesiæ ad dexteram intrantis, scribit alphabetum Latinum, super cineres distinctis literis, his videlicet.

Post hæc Pontifex cum mitra accedit versus altare majus consecrandum, et distans ab illo spatio congruenti, depositis baculo et mitra, genuflexus competenti voce, dicit: Deus, in adjutórium meum inténde.

Quo dicto, Pontifice surgente, Chorus respondet:
Dómine, ad adjuvándum me festína.

Tum Pontifex stans sine mitra in eodem loco, dicit:
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto.

Chorus respondet:

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sæcula sæculórum. Amen.

Et id eisdem modo et loco, secundo, et tertio fit, voce semper altius elevata. Quibus dictis, Pontifex stans in eodem loco cum mitra benedicit aliam aquam cum sale, cinere, et vino, incipiens absolute exorcismum salis.

Xorcízo te, creatúra salis, in nómine Dómini nostri

Jesu Christi, qui apostolis' suis ait: Vos estis sal ter

ræ; et per Apostolum dicit: Sermo vester semper in grátia sale sit condítus; ut sanctificéris ad consecratiónem hujus Ecclésiæ et altáris, ad expelléndas omnes dæmonum tentatiónes; et ómnibus qui ex te súmpserint, sis ánimæ et córporis tutaméntum, sánitas, protéctio, et confirmatio salútis. Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos, et sæculum per ignem. R. Amen.

Deinde, deposita mitra, dicit:
. Dóminus vobiscum.

R). Et cum spíritu tuo.

Ditus sali tribuere

Orémus.

Omine Deus, Pater omnipotens, qui hanc grátiam cœlitus sali tribúere dignátus es, ut ex illo possint univérsa condíri, quæ hominibus ad escam procreasti, béne dic hanc creatúram salis, ad effugándum inimícum, et ei salúbrem medicínam immítte, ut proficiat suméntibus ad ánimæ et córporis sanitátem. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.