Pontificem; longum solemnes stabit ad aras Multa precans, sacroque caput lustrabit olivo, Et pastorali gemma donabit et auro,
Connubio jungens stabili, sponsæque dicabit
Jam proprium. Seu cum Tarpejo a Præsule munus Rarum, augustum, ingens, humerosque ac pectora circum Pallia rite dabit. Nunc quos exercita virtus Cænobii, tonsæque vocat custodia gentis, Multa super votis, super officioque fideli
Multa monens, manibus capiti bene fausta precatur Impositis, mitræque etiam facit esse potentem. Seu quas virgineis Matres imponere septis Est opus, optantique datur Antistita turbæ.
Inde novum molitur opus, solemnia Regum Auspicia, et primos templis attollere fasces. Ecce gravi Rex incessu procedit, et aras Suppliciter venerans, regno sua jura pacisci, Constantesque animos in relligione Piorum Annuit, atque humeros oleo dextramque perunctus Accipit oblatum Mystis cingentibus ensem, Et sceptri decus, et radiantia tempora circum, Imperii specimen, gemmeo diademata textu.
Jam cum prima novo signant fundamina templo, Attolluntque Crucem, sacrata in veste Sacerdos Spargens rore levi, sacræque aspergine lymphæ Lustrabitque locum, fundetque precantia vota, Ac Silicem inscriptum faustis pro more sequetur Ominibus, stabilemque petet per sæcula sedem. Sed cum delubri se jam fastigia cœlo
Extulerint, et digna Deo domus auspice stabit, Quid memorem rursus longo celebrata paratu Prima loci auspicia, et solemnes ordine ritus, Jejunasque preces, olei, et libamina sacri, Et super aurato lucentes stipite ceras, Inspersosque solo cineres, inscriptaque signa, Præsul ubi arcanas voces, tacitusque precatus Fundit humi incumbens, ac verba potentia dicit?
Idem corporibus terram designat humandis, Constituitque Cruces, triplicemque in vertice figit Hinc atque inde facem: nebulam fumantis acerræ Interea, Arabiumque focis adolebit odorem. At cum templa scelus, savique licentia ferri Polluit impulsu tetro, furiisque nefandæ
Tisiphones, cessitque animo reverentia Divum; Concipit ille preces, offensaque numina terris Conciliat, redditque sacræ sua munia sedi, Atque profanatos delubro instaurat honores.
Nunc aureos Calices, et gemmea vasa dicabit Usum in Sacrorum, et nostris gestamina Mystis: Et vestes auro rigidas, ac linea texta, Puraque sternendis mantilia devovet aris;
Auratasque Cruces, simulacraque sancta Deorum Spargens rore super: nec non quæ pendula summis Turribus æra sonant, queis det Campania nomen, Nolaque Paulino quondam sub Præsule felix: Telaque in infidos vibranda potentius hostes, Et clypeum et loricam hamis auroque trilicem : Sicubi vel gentes stimulis cælestibus actas Isacidum tractus, Solymamque reposcere bello, Atque Saracenam Syrio de limite pestem Exturbare procul pelagi trans æquora suasit Relligionis amor; tunc aurea segmina textu Quadrifido, insutamque humeros ac pectora circum Multa Crucem precibus, nec non lustralibus undis Prosequitur, lætosque vovet post bella triumphos : Elataque manu candentia signa coruscans Mittit in infidos Superis præeuntibus hostes, Et certam fausto jam concipit omine palmam.
Sed neque, qui superest, pigeat decurrere campum,
En tibi suggestu Præsul sublimis ab alto Usque recurrentes fastos sacrosque quotannis Evulgare dies, cœtu auscultante Piorum, Ingreditur; seu quo jejunia tempore nobis Esuriem indicunt, totasque adsistere luces Impransos, donec pronos in cærula currus Sol invergit, et emerito nox ingruit orbi; Seu qua luce redux ad vitæ lumina Christus Mærentes socios, orbumque reviset ovile. Quid cum justa reos damnante Antistite sontes Pœna premit, clausique gemunt ad limina templi Mæsta cohors, scelerum dum longa piacula solvunt. Impositos Cilicum textus, setasque rigentes
Tergemino nexu, et nodosa cannabe cincti;
Dum rursum admissis sacra ad communia Præsul
Defletam exemit perfecto tempore labem
Supplicibus, cunctaque animos a sorde piavit..
Hinc disces quo more oleum mortalibus ægris Ante parat; seu forte aliquis natalibus undis Lustrandus primo sistit se ad limina templi: Seu jam tinctus aquis, interque adscriptus amicos Christiadum cœtus firmari ad cuncta rogabit Dura fidem, sacri ceromatis unguine frontem, Et signo Crucis inscriptus. Post agmina Præsul Longa Sacerdotum, magnis conventibus actis Cogit, et officii cunctos præscripta tuendi
Multa monens, iterumque iterumque hortatibus ambit. Aut cessatores urgens ad pensa ministros, Ignavosve docens. Sed jam quo crimina ritu, Punirique reos leges sanxere sacrorum,
Perlege: sive malos sacris communibus arcent, Officiique vices certis cessare diebus
Præcipiunt, et Mysta gradu periturus ab alto Dejicitur, sacrique gerens insignia cultus, Paulatim ereptas vestes, ac tegmina membris Exuit infelix, tota et traducitur urbe.
Cætera quid memorem, cum Præsul ovilia primum Et populos (si cura recens commissa reposcet) Lætus adit, primos Cleri excepturus honores.
Seu cum Romulea longe legatur ab urbe Purpurea de gente aliquis, populosque remotos, Quos procul innumeris circum errat nexibus ingens Sequana, Parisiasque subit solemnibus arces Auspiciis; vel quos diti Tagus ambit arena, Vistulave, et longis tendit qua Sarmata campis: Aut ubi rex fluviorum haud uno nomine notus Ister in Arctoum præceps evolvitur æquor Regna per et Latio fidos sub Præsule fines, Queis non relligio fallax, promptumque novandi Ingenium ritus animis excussit avorum.
Hinc et scire licet, Reges cum templa subibunt, Imperiique potens se magnam Augustus ad urbem Sistet ovans, prope Theutonico comitante Senatu: Aut Proceres, aut magnanimo de sanguine Regum Fæmina pilentis Divorum in mollibus ædes Accedet venerans, quantos sacer ordo paratus Molitur, qualique præit solemnia pompa Obvius Antistes coetu stipante suorum.
Vade liber, numquam simili procedere cultu Ante datum; te cinnabari minioque rubentem
Lætius, et leges ornat Rubrica sacratas; Exigua tu magnarum compendia rerum
Mole capis, quali numquam retro ante vel usu, Vel studio, supraque notis inscripta legendi Præscribit vox quæque modum, quem longa tenorem Exigit, utque brevis celeri se syllaba flatu Proripit accelerans, se subducitque legenti.
At te quis meritum curis pro talibus ornet Laudibus, aut dignos, nam quæ tibi gratia plausus Rite ferat, cujus studiis ingentibus olim Ordo Sacerdotum mores insistit avitos Sanctius, et cunctis orandi pensa diebus Noster inoffenso decurrit tramite Clerus? Nunc et Pontifices curis insignibus ipsos Obstrinxisse juvat, quorum solemnia sacra, Auspice te, retractat opus, propriosque Tiara, Te curante, vices cultu meliore tuentur.
« ZurückWeiter » |