Audi, filia, et vide, et inclína áurem tuam: víscere pópulum tuum, et domum patris tui.

et obli

Et concupiscet Rex decórem tuum; * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.

Et filiæ Tyri in munéribus, * vultum tuum deprecabúntur omnes dívites plebis.

Omnis glória ejus filiæ Regis ab intus: * in fimbriis áureis circumamícta varietátibus.

Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.

Afferéntur in lætítia et exultatióne; * adducéntur in templum Regis.

Pro pátribus tuis nati sunt tibi filii: constítues eos príncipes super omnem terram.

Mémores erunt nóminis tui, in omni generatióne et generatiónem.

Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum, * et in sæculum sæculi.

Et non dicitur Glória Patri.

Incepta Antiphona, Pontifex, accepta mitra, iterum facit quinque cruces de sancto Chrismate cum pollice dexteræ manus in medio tabulæ altaris, et in quatuor ejus angulis, ordine supra posito, ad quamlibet crucem dicens:

Anctificétur, et consecrétur lapis iste. In nómine Patris, et Filii, et Spíritus sancti: in honórem Dei, et gloriósæ Vírginis Maríæ, atque ómnium Sanctórum, ad nomen et memóriam Sancti N. Pax tibi.

Deinde Pontifex, accepto thuribulo a Sacerdote incensante, imposito, et benedicto, ut prius, incenso, staus cum mitra, inchoat, schola prosequente, Responsorium

ton. 7.

Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo, Dómine.

. Elevátio mánuum meárum sacrificium vespertinum. Quo incepto, Pontifex circuit semel altare ad sinistram, illud incensans, ut prius. Quo incensato, restituto thuri

bulo Sacerdoti, et Antiphona finita, Pontifex, deposita mitra, dicit:

D

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Escéndat, quæsumus, Dómine Deus noster, Spíritus tuus sanctus super hoc altáre, qui et dona nostra, et pópuli tui in eo sanctíficet, et suméntium corda dignánter emúndet. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Qua dicta, Pontifex inchoat et schola prosequitur, Antiphonam ton. 1.

Sanctificávit Dóminus tabernáculum suum: quia hæc est domus Dei, in qua invocábitur Nomen ejus, de quo scriptum est: Et erit nomen meum ibi, dicit Dóminus. Psalmus 45.

D

Eus noster, refúgium et virtus: adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.

Proptérea non timébimus, dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.

Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.

Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.

Deus in médio ejus non commovébitur: adjuvábit eam Deus mane dilúculo.

Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus

Jacob.

Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ. Arcum cónteret, et confrínget arma: et scuta com

búret igni.

Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.

Dóminus virtútum nobiscum: * suscéptor noster Deus Jacob.

Et non dicitur Glória Patri.

Interim dum Antiphona, et Psalmus prædicti dicuntur, Pontifex, accepta mitra, fundit et spargit de Oleo Catechumenorum, et Chrismate pariter super altare, illud manu dextera confricans, liniens, et perungens. Quo facto incipit, schola prosequente, Antiphonam ton. 1.

Ecce odor filii mei, sicut odor agri pleni, cui benedíxit Dóminus: créscere te fáciat Deus meus sicut arénam maris, et donet tibi de rore cœli benedictiónem.

in

Psalmus 86.

Undaménta ejus in móntibus sanctis: diligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob. Gloriósa dicta sunt de te,

⭑ cívitas Dei.

Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me. Ecce alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthiopum, hi fuérunt illic.

ea:

Númquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in et ipse fundávit eam Altíssimus?

Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum, hórum qui fuérunt in ea.

Sicut lætántium ómnium habitátio est in te.
Et non dicitur Glória Patri.

Finito Psalmo, Pontifex stans cum mitra, dicit:

Apidem hunc, fratres charíssimi, in quo unguéntum

Laere unctionis effunditur, ad suscipienda pópuli sui

vota et sacrificia, orémus ut Dóminus noster benedícat et cónsecret: et quod est unctum a nobis, sit unctum in Nómine ejus; ut plebis vota suscípiat, et altári per sacram unctiónem perfécto, dum propitiatiónem sacrórum impónimus, ipsi propitiatóres Dei esse mereámur. Per Jesum Christum Dóminum nostrum, qui cum eo, et Spíritu sancto vivit et regnat Deus in sæcula sæculórum. R. Amen.

Quo dicto, inchoat Antiphonam, schola ipsam, et Psalmum, ac sequentia Responsoria prosequente.

Antiphona ton. 2.

Lápides pretiósi omnes muri tui, et turres Jerúsalem gemmis ædificabúntur.

Psalmus 147.

L

Auda, Jerúsalem, Dóminum: * láuda Deum tuum,
Sion.

Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit filiis tuis in te.

Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emíttit elóquium suum terræ: velóciter currit sermo ejus.

Qui dat nivem sicut lanam, nébulam sicut cínerem spargit.

Mittit crystállum suam sicut buccéllas: ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?

I míttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.

Qui annuntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israel.

N on fecit táliter omni natióni: et judícia sua non manifestávit eis.

Glória Patri, etc.

Sicut erat, etc.

Deinde dicitur Responsorium ton. 8.

Hæc est Jerúsalem cívitas illa magna cœléstis, ornáta tamquam sponsa Agni. Quóniam tabernáculum facta est. Allelúja.

. Portæ ejus non claudéntur per diem: nox enim non erit in ea.

"

Quóniam.

Aliud Responsorium ton. 8.

Platéæ tuæ, Jerúsalem, sternéntur áuro mundo, allelúja: et cantábitur in te cánticum lætitiæ, allelúja : Et per omnes vicos tuos dicétur ab univérsis, allelúja, allelúja. Luce spléndida fulgébis, et omnes fines terræ adorábunt te.

Et per omnes.

Incepta Antiphona, interim dum ipsa et Psalmus, ac Responsoria prædicta cantantur, Pontifex cum mitra incipiens retro altare, et procedens ad ejus dexteram, inungit Chrismate cum pollice dextéro singulas duodecim cruces in parietibus Ecclesiæ depictas, ad unamquamque crucem dicens :

Anctificétur, et consecrétur hoc templum. In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti: in honórem Dei, et gloriósæ Vírginis Maríæ, atque ómnium Sanctórum, ad nomen, et memóriam Sancti N. Pax tibi.

Et peruncta qualibet cruce, mox accepto thuribulo, lam incensat triplici ductu.

His peractis, Pontifex ad altare revertitur, ac stans cum mitra, et thurificans super illud, inchoat, schola prosequente, Antiphonam ton. 2.

Edificávit Móyses altáre Dómino Deo, ófferens super illud holocáusta: et ímmolans víctimas fecit sacrificium vespertínum in odórem suavitátis Dómino Deo, in conspéctu filiórum Israel.

D

Qua finita, stans adhuc cum mitra, dicit:

Ei Patris omnipoténtis misericórdiam súpplices implorémus, fratres charíssimi: ut altáre hoc sacrificiis spirituálibus imbuéndum, nostræ vocis exorátus officio, præsénti benedictióne sanctíficet, atque in eo semper oblatiónes famulórum suórum stúdio sanctæ devotiónis impósitas benedícere, et sanctificáre dignétur; et spirituáli placátus incénso, précibus famíliæ suæ promptus exaudítor assistat. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

Deinde benedicit incensum super altare cremandum, stans ibidem, deposita mitra, dicens:

ỳ. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

✓. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.