Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

honórem et glóriam tuam præparáta purificáre, bene dícere, sanctificáre, et consecráre per nostræ humilitátis servítium dignéris: ut divínis cúltibus, et sacris mystériis apta exístant, hisque confectióni Córporis et Sánguinis Jesu Christi Fílii tui Dómini nostri dignis pareátur famulátibus: Qui tecum vivit, et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Deinde aspergit illa aqua benedicta. Tum Ministri ponunt super altare Chrismale, sive pannum lineum ceratum, ad mensuram altaris factum; deinde vestiunt altare tobaleis, et ornamentis benedictis, ponentes desuper crucem, et alia ornamenta. Interim Pontifex stans ibidem, inchoat Antiphonam primam, schola ipsam, ac alias Antiphonas sequentes, et Responsoria cum suis versibus, et Psalmis prosequente.

Antiphona, ton. 8.

Circúmdate Levitæ altáre Dómini Dei, vestíte vestiméntis albis, estóte et vos canéntes hymnum novum, dicéntes, Allelúja.

Mirábilis Deus in Sanctis suis, et sanctus in ómnibus opéribus suis.

. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto.

Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sæcula sæculórum. Amen.

Aha Antiphona, ton. 8.

ircúmdate Sion, et complectímini eam, narráte in túrribus ejus.

Magnus Dóminus, et laudábilis nimis, in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.

Deinde dicitur Responsorium, ton. 2.

Induit te Dóminus túnica jucunditátis, et impósuit tibi corónam, Et ornávit te ornaméntis sanctis.

* Luce spléndida fulgébis, et omnes fines terræ adorábunt coram te. Et ornávit te.

* Natiónes ex longinquo ad te vénient, et múnera deferéntes adorábunt Dóminum; et terram tuam in sancti

ficatióne habebunt, et Nomen magnum tuum invocábunt.

* Et ornávit te.

. Benedicti erunt qui te ædificavérunt: tu autem lætáberis in filiis tuis, quóniam omnes benedicéntur, et congregabúntur ad Dóminum. Et ornávit te.

[ocr errors]

Et non dicitur Glória. sed sequens Antiphona cantatur ton. 6.

In velaménto alárum tuárum prótege nos, Dómine, et in láude tua gloriémur.

DEus, Deus meus,

Psalmus 62.

ad te de luce vígilo.

Sitívit in te ánima mea, quam multiplíciter tibi

caro mea.

In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.

Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.

Sic benedícam te in vita mea: et in nómine tuo levábo manus meas.

Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: et lábiis exultatiónis laudábit os meum.

şi memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditábor in te: quia fuísti adjútor meus.

Et in velaménto alárum tuárum exultábo, adhæsit ánima mea post te:* me suscépit déxtera tua.

Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ; tradéntur in manus gládii, par

tes vúlpium erunt.

Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes, qui jurant in eo: * quia obstructum est os loquéntium iniqua. Glória Patri, etc.

Sicut erat, etc.

Finito Psalmo, Pontifex, deposita mitra, ascendit ad altare, et facta cruci super altari positæ reverentia, incipit, schola prosequente, Antiphonam ton. 8.

Omnis terra adóret te, Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nómini tuo, Dómine.

Interim dum Antiphona cantatur, Pontifex incensat su-per altare in modum crucis: et Antiphona finita, Pontifex cam reincipit, et schola prosequitur; et interim iterum ipse Pontifex super altare in modum crucis incensat, quod et tertio facit: quo facto, stans ante medium altaris, dicit: Orémus.

Escéndat, quæsumus Dómine, Deus noster, Spíritus tuus sanctus super hoc altáre: qui et dona nostra, et pópuli tui in eo sanctíficet, et suméntium corda dignánter emúndet. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

(rémus.

Mnípotens, sempitérne Deus, altáre hoc Nómini tuo dedicátum cœléstis virtútis benedictióne sanctífica: et ómnibus in te sperántibus auxílii tui munus osténde; ut hic Sacramentórum virtus, et votórum obtineátur efféctus. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per omnia sæcula sæculórum. R. Amen.

. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

. Benedicámus Dómino. R. Deo grátias.

Quo dicto, Pontifex accedit ad sacristiam, seu sacrarium, ubi deposito pluviali, si celebrare voluerit, quod conveniens est, accipit sandalia, dicens Psalmum. Quam dilécta, cum aliis: deinde, lotis manibus, accipit omnia paramenta Pontificalia albi coloris. Interim ornatur Ecclesia, et luminaria super altari et eredentia. atque alibi, ubi placuerit, accenduntur. Tunc exit Pontifex Missam celebraturus. Si vero fatigatus nimis celebrare noluerit, facit Missam solemniter per aliquem Sacerdotem celebrari.

Missa dicitur prout in Missali, in ipsa die Dedicationis Ecclesiæ.

In fine Pontifex dat Benedictionem solemnem, dicens:
Sit nomen Dómini, etc.

Et Indulgentias supra declaratas. Quibus publicatis, revertitur ad sacristiam, ubi depositis sacris vestibus, va

dit in pace.

Deinde cineres per Ecclesiam aspersi, in quibus litteræ Græcæ, et Latina scriptæ sunt, per ministros Ecclesiæ tolluntur, et Ecclesia totaliter mundatur.

DE ALTARIS CONSECRATIONE

QUÆ FIT SINE ECCLESIÆ DEDICATIONE.

Ltaris consecratio, quamvis omni die de jure fieri possit, decentius tamen in Dominicis diebus, vel Sanctorum solemnitatibus fit. Sane sero ante diem consecrationis, Pontifex parat Reliquias in altari consecrando includendas, ponens eas in decenti et mundo vasculo cum tribus granis thuris; ponit etiam in co chartulam de pergameno, scriptam sub hac forma:

MDCXXXXIV. die N. mensis N. Ego N. Episcopus N. consecravi altare hoc, in honorem Sancti N et Reliquias Sanctorum Martyrum N. et N. in eo inclusi, et singulis Christi fidelibus hodie unum annum, et in die anniversario Consecrationis hujusmodi ipsum visitantibus, quadraginta dies de vera Indulgentia, in forma Ecclesiæ consueta, concessi.

Sigillans ipsum vasculum diligenter, et in honesto, et mundo loco ponens cum duobus candelabris et luminaribus ardentibus. Celebrandaeque sunt Vigilia ante Reliquias ipsas, et cancndi Nocturni, et Matutina Laudes, in honorem Sanctorum, quorum Reliquiæ sunt recondendæ.

Parantur etiam in Ecclesia quæ ad altaris consecrationem sunt necessaria, videlicet sanctum Chrisma in vasculo, et ampulla, Oleum sanctum Catechumenorum etiam in vasculo, et ampulla; una libra thuris, cujus medietas sit in

granis; thuribulum cum navicula et cochleari; vas cum prunis ardentibus; vas aqua plenum, quod in presbyterio ponitur; vas cum cineribus; vas cum sale; vas vini; aspersorium factum de herba hyssopi; mantilia ex tela grossa, ad extergendam mensam altaris consecrandi, quoties expedierit; coopertura linea cerata ad mensuram ipsius altaris consecrandi; quinque cruces parvæ factæ de candelis ceræ subtilibus; aliquæ spatulæ ligneæ parvæ, ad abraden-. dum de altari combustiones candelarum et thuris; vas, in quo ipsæ rasuræ deponantur; calx, arena, sive tegula trita ad faciendum cæmentum, pro liniendo sepulchro Reliquiarum et junctura mensæ altaris cum stipite; cæmentarius, qui hoc agat; duo intortitia accensa, quæ semper præcedant Pontificem, quocumque ierit; vas cum aqua, ad abluendas manus Pontificis, et medulla panis, ac mantilia pro extergendis manibus; bombyx pro extergenda cruce, quæ fit in stipite altaris; tobaleæ novæ mundæ, et vasa atque ornamenta ad cultum Dei, et altaris, postquam consecratum fuerit pertinentia, benedicenda.

Pontifex mane in suo habitu quotidiano venit ad Ecclesiam, et sedens in sede ad dexteram, vel in faldistorio ad sinistram altaris consecrandi, incipit et dicit voce submissa cum Clericis septem Psalmos cum Antiphona, Ne reminiscáris, etc. ut supra, pag. 99. sine Litaniis. Induens interim amictum, albam, cingulum, stolam, et pluviale albi coloris, accipiens mitram simplicem in capite, et baculum pastoralem in manu sinistra. Sicque paratus, septem Psalmis expletis, Pontifex cum ministris accedit coram altari consecrando; ubi deposito baculo pastorali, et stans sine mitra, inchoat, et schola prosequitur sequentem Antiphonam:

A Désto Deus unus omnipotens, Pater, et Fílius, et Spí

ritus sanctus.

Deinde dicit, stans eodem modo:

O rémus.

Ctiónes nostras, quæsumus Dómine, aspirándo præveni, et adjuvándo proséquere; ut cuncta nostra orátio

« ZurückWeiter »