pópuli tui in eo sanctíficet, et suméntium corda dignánter emúndet. Per Christum Dóminum nostrum.

R). Amen.

Qua dicta, Pontifex inchoat, et schola seu Ministri prosequuntur Antiphonam.

Sanctificávit Dóminus tabernáculum suum: quia hæc est domus Dei, in qua invocábitur Nomen ejus, de quo scriptum est: et erit nomen meum ibi, dicit Dóminus.

Psalmus 45.

Eus noster, refúgium et virtus, * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.

Repetitur Antiphona.

Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.

Repetitur Antiphona.

Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.

Repetitur Antiphona.

Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.

Repetitur Antiphona.

Deus in médio ejus, non commovébitur: adjuvábit eam Deus mane dilúculo.

Repetitur Antiphona.

Conturbátæ sunt Gentes, et inclináta sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

Repetitur Antiphona.

Dóminus virtútum nobiscum, suscéptor noster Deus

Jacob.

Repetitur Antiphona.

Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodigia super terram: áuferens bella usque ad finem terræ. Repetitur Antiphona.

Arcum cónteret, et confringet arma: et scuta com

búret igni.

Repetitur Antiphona.

vacáte et vidéte quóniam ego sum Deus: exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.

Repetitur Antiphona.

Dóminus virtútum nobiscum, suscéptor noster Deus

Jacob.

Et non dicitur Glória Patri. sed Antiphona repetitur. Interim dum Antiphona et Psalmus prædicti dicuntur, Pontifex accepta mitra, fundit et spargit oleum Catechumenorum, et Chrisma pariter desuper altare, illud manu dextera confricans, liniens, et perungens. Quo facto, incipit, schola seu Ministris prosequentibus, Antiphonam:

Ecce odor filii mei, sicut odor agri pleni, cui benedíxit Dóminus: créscere te fáciat Deus meus, sicut arénam maris, et donet tibi de rore cœli benedictiónem.

Psalmus. Fundaménta ejus in móntibus sanctis: diligit. Et totus dicitur prout habetur supra, pag. 234. sine Glória Patri.

L

Finito Psalmo, Pontifex stans cum mitra, dicit:

Apidem hunc, fratres charíssimi, in quo unguéntum sacræ unctiónis effúnditur, ad suscipiénda pópuli sui vota et sacrificia orémus, ut Dóminus noster benedícat et cónsecret: et quod est unctum a nobis, sit unctum in Nómine ejus; ut plebis vota suscípiat, et altári per sacram unctiónem perfécto, dum propitiatiónem Sacrórum impónimus, ipsi propitiatóres Dei esse mereámur. Per Jesum Christum Dóminum nostrum, Qui cum eo et Spíritu sancto vivit et regnat Deus in sæcula sæculórum.

R. Amen.

Quo dicto, inchoat, schola seu Ministris prosequentibus, Antiphonam:

Æ A dificávit Móyses altáre Dómino Deo, ófferens super illud holocausta, et ímmolans víctimas fecit sacrificium vespertínum in odórem suavitátis Dómino Deo, in conspéctu filiórum Israel.

Qua finita, stans adhuc cum mitra, dicit:

Ei Patris omnipoténtis misericórdiam súpplices implorémus, fratres charíssimi, ut altáre hoc sacrificiis spirituálibus imbuéndum, nostræ vocis exorátus officio, præsénti bene dictióne sanctíficet, atque in eo semper oblatiónes famulórum suórum stúdio suæ devotiónis impósitas benedícere et sanctificáre dignétur; et spirituáli placátus incénso, précibus famíliæ suæ promptus exaudítor assístat. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

Deinde benedicit incensum super altare cremandum stans ibidem, deposita mitra, et dicens:

. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

rémus.

Omine, Deus omnípotens, cui assístit exércitus Angelórum cum tremóre, quórum servítium spirituále et ígneum esse cognoscitur; dignáre respícere, bene I dícere, et sanctificáre hanc creatúram incénsi, ut omnes languóres, omnésque infirmitátes, atque insídiæ inimíci odórem ejus sentiéntes effúgiant, et separéntur a plásmate tuo, quod pretioso Fílii tui Sánguine redemísti, ut númquam lædátur a morsu iníqui serpéntis. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Deinde aspergit ipsum aqua benedicta, et accepta mitra, format propria manu ex ipso incenso quinque cruces, quamlibet de quinque granis, super illa quinque loca altaris, in quibus cruces de aqua, et oleo, ac Chrismate factæ prius fuerunt; et super quamlibet crucem thuris ponit unam crucem factam de subtili candela, ad mensuram crucis de granis incensi facta; et cujuslibet crucis capita accenduntur, ut cum ipsis thus comburatur et cremetur. Omnibus autem crucibus accensis, Pontifex, deposita mitra, flexis coram altari genibus, inchoat, schola seu ministris prosequentibus:

Allelúja. . Veni, sancte Spíritus, reple tuórum corda fidélium, et tui amóris in eis ignem accénde.

Nisi consecratio hujusmodi fieret inter Dominicam Septuagesimæ, et festum Pascha Resurrectionis Domini nostri Jesu Christi, quia tunc, omisso Allelúja, dicitur versus tantum. Quo dicto, surgit Pontifex stans ibidem versus ad altare sine mitra, et schola. seu Ministri cantant Antiphonas duas sequentes:

Ascéndit fumus arómatum in conspéctu Dómini de manu Angeli.

Alia Antiphona.

Stetit Angelus juxta aram templi, habens thuríbulum áureum in manu sua, et data sunt ei incénsa multa: et ascéndit fumus arómatum in conspéctu Dei.

Quibus finitis, Pontifex adhuc stans ante altare sine mitra, dieit:

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Omine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, clemens et propítius preces nostræ humilitátis exáudi, et réspice ad hujus altáris tui holocáustum, quod non igne visíbili probétur, sed infúsum sancti Spíritus tui grátia in odórem suavitátis ascéndat, et legítime se suméntibus Eucharistia medicábilis fiat, ad vitámque proficiat sempitérnam. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Post hæc, combustis candelis et thure, cineres illius combustionis per unum ex ministris cum spatulis ligneis abraduntur, et collecti in aliquo vase, projiciuntur in sacrarium. Interim Pontifex sine mitra stans ante gradus al-. taris, versus ad altare, dicit:

DE

nomen me

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Eus omnipotens, in cujus honórem ac beatíssimæ Vírginis Maríæ, et ómnium Sanctórum, ac nomen et memóriam Sancti tui N. nos indígni altáre hoc consecrámus, clemens et propitius preces nostræ humilitátis exáudi: et præsta, ut in hac mensa sint libámina tibi accépta, sint grata, sint pinguia, et sancti Spíritus tui semper rore per

fúsa; ut omni témpore hoc in loco supplicántis tibi famíliæ tuæ anxietátes réleves, ægritúdines cures, preces exáudias, vota suscípias, desideráta confirmes, postuláta concédas. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, Qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus sancti Deus.

Deinde eodem modo stans dicit mediocri voce, extensis manibus ante pectus, hanc Præfationem:

. Per ómnia sæcula sæculórum.

R. Amen.

. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

. Grátias agámus Dómino Deo nostro. R. Dignum et justum est.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere, Dómine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, et clemens: cujus nec initium nec finis advértitur; qui quantus es, tantus esse voluísti, sanctus scilicet ac mirábilis Deus, cujus majestátem eleménta non cápiunt. Te benedícimus, te súpplices deprecámur, ut tibi sit altáre hoc, sicut illud quod Abel salutáris mystérii in passione præcúrsor, jugulátus a fratre, novo sánguine ímbuit et sacrávit. Sit tibi, Dómine, altáre hoc, sicut illud quod Abraham pater noster, qui vidére te méruit, fabricávit, et invocáto tuo Nómine consecrávit, in quo Sacerdos Melchisedech, sacrificii formam triumphális expréssit. Sit tibi, Dómine, altáre hoc, sicut illud, super quod Abraham seminárium fidei nostræ Isaac filium suum, dum tibi toto corde crédidit, toto corde impósuit ; in quo salutáris mystérii Sacraméntum Dominicæ Passiónis osténsum est, dum offértur Fílius, Agnus occíditur. Sit tibi, Dómine, altáre hoc, sicut illud quod Isaac, púteum profúndæ puritátis invéniens, abundántiæ ei nomen impónens, tuæ majestáti dicávit. Sit tibi, Dómine, altáre hoc,