cem, quæ est ante mediam, deposita mitra, respiciens ad ipsam crucem, dicit:

Orémus.

Eus, qui es totíus orbis cónditor, et humáni géneris Redémptor, cunctarúmque creaturárum visibílium, et invisibílium perféctus dispósitor, te súpplici voce, ac puro corde expóscimus, ut hoc cœmetérium, sive polyándrum, in quo famulórum, famularúmque tuárum córpora quiéscere debent post currícula hujus vitæ labéntia, pur gáre, benedícere, et sanctificáre dignéris; quique remissiónem ómnium peccatórum per tuam magnam misericórdiam in te confidéntibus præstitísti, corpóribus quoque eórum in hoc cœmetério quiescéntibus, et tubam primi Archangeli hic expectantibus, consolatiónem perpétuam lárgiter impartíre. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Deinde thurificat ipsam crucem, et figit in summitate ipsius unam de tribus candelis ardentibus, et alias duas similiter ardentes in duobus brachiis ejusdem crucis. Quo facto, accepta mitra, accedit ad crucem retro mediam positam, aspergendo semper aquam benedictam per cœmeterium, interim dicens cum Ministris sequentes Psalmos. Psalmus Dómine, ne in furóre tuo, etc. ut supra sub benedictione Abbatis, pag. 99. sine Glória Patri in fine.

Deinde Psalmus. Beáti quórum remissæ sunt, ete. ut supra, pag. 100. sine Glória Patri in fine.

Quibus expletis, Pontifex stans ante ipsam crucem, deposita mitra, dicit:

Orémus.

Omine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, Trina Majéstas, et Una Déitas, Pater, et Fílius, et Spíritus sanctus, justítiæ áuctor, véniæ largitor, bonórum dator, sanctitátis orígo, charismatum distribútor, omniúmque ad te veniéntium pius recéptor, præsta propitius, ut hoc cœmetérium in honórem Nóminis tui compósitum bene díci, et sanctificári concédas; qui beáto Abrahæ Pa

triarchæ fámulo tuo terram a filiis Hebron comparátam in sepultúram benedixísti; et qui pópulo Israelítico promissiónis tellúrem in ævo durántem concessísti, famulórum, famularúmque tuárum corpóribus in hoc cœmetérium intrantibus, quiétis sedem, et ab omni incursióne malórum spirítuum tutélam benígnus largitor tríbuas; ut post animárum, corporúmque resurrectiónem coadunátam, te donante, atque concedénte, beatitúdinem sempitérnam percípere mereántur; Qui in Trinitáte perfécta vivis et regnas Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Tunc thurificat ipsam crucem, et figit in summitate ejus unam ex tribus candelis ardentibus, et alias duas in duobus brachiis ejusdem crucis, et accepta mitra, vadit ad crucem ad dexteram media positam, aspergendo aquam benedictam per cœmeterium, et dicendo cum Ministris sequentem Psalmum, Dómine, ne in furóre tuo, árguas me, * neque in ira tua corrípias me.

Quóniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, etc. Et totus dicitur, ut supra sub benedictione Abbatis pag. 101. sine Glória Patri in fine.

Quo dicto, Pontifex stans ante ipsam crucem, deposita mitra, dicit:

D

Orémus.

Omine Deus, pastor ætérnæ glóriæ, lux, et honor sapiéntiæ, custos, et vigor prudéntiæ, salus ægrotántium, valetúdo poténtium, mæstórum solámen, vita justórum, glória humílium; te súpplices flagitámus, ut hoc servórum tuórum cœmetérium ab omni spurcítiæ inquinaménto, et immundórum spirítuum insidiis custodíre, mundáre, et benedícere dignéris, atque corpóribus humánis in hunc locum adveniéntibus, sinceritátem perpétuam tribúere non désinas, ut quicúmque Baptismi Sacraméntum percéperint, et in fide Cathólica usque ad vitæ términum perseverántes fúerint, atque decúrso hujus ævi término córpora sua in hoc cœmetério requiéi commendáverint, Angélicis tubis concrepántibus, ánimæ simul cum corpó

ribus præmia cœléstium gaudiórum percípiant sempitérna. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

Deinde thurificat ipsam crucem, et figit in summitate ejus unam ex tribus candelis ardentibus, et alias duas in duobus brachiis ipsius crucis. Tum accepta mitra, vadit ad crucem, quæ est ad sinistram media crucis posita, aspergendo semper aquam benedictam per cemeterium, dicendo cum Ministris sequentem Psalmum. Dómine, exáudi oratiónem meam, et clámor meus ad te véniat.

Non avértas fáciem tuam a me, etc. et totus dicitur ut supra sub Benedictione Abbatis, pag. 104. sed in fine non dicitur Glória Patri.

Quo dicto, stans ante ipsam crucem, deposita mitra, dicit:

D

Orémus.

Omine Jesu Christe, qui corpus humánum de terra pro Angélica reparatióne formásti, et in te pro redemptióne assumpsísti, in terram pro conditióne carnis resólvis, et de terra pro immortalitáte resuscitábis; hanc terram, quæsumus, ad usum sepultúræ de benedictióne tui sepúlti córporis consecráre dignáre; et in Baptísmate tibi consepúltos in natúra carnis hic consepeliéndos, sub spe tuæ resurrectiónis in tuæ redemptiónis misericórdia requiéscere concéde: Qui ventúrus es judicáre vivos, et mórtuos, et sæculum per ignem. R. Amen.

Tum thurificat ipsam crucem, et tigil in ejus summitate unam de tribus candelis ardentibus, et alias duas in duobus brachiis ejusdem crucis, et accepta mitra, revertitur ad crucem mediam, aspergendo semper per cometerium aquam benedictam, dicendo cum Ministris sequentes Psalmos.

Psalmus. De profúndis ut supra sub Benedictione Abbatis, pag. 105. Deinde Psalmus. Dómine, exáudi oratiónem meam, áuribus pércipe obsecratiónem meam, etc. ut supra, pag. 106. sed in fine utriusque Psalmi non dicitur Glória Patri.

PONTIF. ROM.

19

Quibus finitis, Pontifex stans ante ipsam crucem mediam, deposita mitra, dicit:

Orémus.

Désto, quæsumus, Dómine Deus, obséquiis nostris, in Nómine tuo hunc locum visitántibus, et nostræ fragilitátis ministério; et sicut benedixísti per manus servórum tuórum Abrahæ, Isaac, et Jacob terram sepultúræ suæ peregrinatiónis, ita, quæsumus, Dómine, benedícere, sanctificáre, et consecráre dignéris hoc cœmetérium prétio Unigéniti Fílii tui Dómini nostri Jesu Christi Sánguinis typice comparátum ad nostræ peregrinatiónis córpora quiescénda, donec per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum de púlvere ad glóriam dones resurgénda: Qui tecum vivit, et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus Deinde mediocri voce, extensis manibus ante pectus, dicit Præfationem:

. Per ómnia sæcula sæculórum.

R. Amen.

*. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

. Sursum corda.

R. Habémus ad Dóminum.

✈. Grátias agámus Dómino Deo nostro.

R. Dignum et justum est.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere, Dómine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, per Christum Dóminum nostrum; Qui est dies ætérnus, lux indeficiens, cláritas sempitérna. Qui sic sequáces suos in lucem præcipit ambuláre, ut noctis ætérnæ váleant calíginem evádere, et ad lucis pátriam felíciter perveníre. Qui per humanitátem assúmptam Lázarum flevit, per divinitátis poténtiam vitæ réddidit, atque humánum genus quadrífida peccatórum mole óbrutum ad vitam redúxit. Per quem te, Dómine, supplíciter deprecámur, ut qui in hoc sepeliéntur polyándro, in novíssimo, cum tube perstrepúerint Angelórum, a pec

catórum néxibus absolúti, et ætérnæ fœlicitáti rédditi, et Sanctórum cœtibus connumeráti, te, qui es vita ætérna, benígnum et misericórdem invéniant, ut te auctórem vitæ exultántes cum ómnibus Sanctis colláudent.

Quod sequitur, dicit submissa voce legendo, ita tamen quod a circumstantibus audiatur:

Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum; Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Tum thurificat crucem ipsam, et figit in summitate ejus unam de tribus candelis ardentibus, et alias duas in duobus brachiis ejusdem crucis. Quo facto, stans versus ad ipsam crucem, dicit:

O rémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte.

Domine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, locó

rum ómnium sanctificátor, et in mélius reformátor, a quo, et per quem omnis benedíctio de cœlis descendit · in terris, benedícere dignáre locum istum, ut sit polyándrum seu cœmetérium, dulcis réquies, et pausátio mortuórum, quórum ánimæ, quárum córpora hic sepúlta, vel sepeliénda sunt, jucunditátis tuæ dulcédine potiántur, sintque ínterim in supérna Jerúsalem gaudéntes, et lætántes, donec in magno judícii die de sepúlchris própria córpora recípiant, et sic veniénti Dómino ad judicándum, óbviam cum fructu bonæ operatiónis occúrrant. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum; Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

His peractis, Pontifex solemniter benedicit populo, dicens:

Sit nomen Dómini benedíctum, etc.

Deinde intrat Ecclesiam, et si velit, parat se ad Missam, si vero celebrare noluerit, facit per aliquem Sacerdotem solemniter celebrari.

Missa dicitur de die, et cum Oratione dici, dicitur sub uno, Per Dóminum sequens Oratio.