vino, et aqua, ac bacile cum manutergio, quæ omnia similiter tangere debent.

Postea surgit Pontifex, et versus ad populum stans cuin mitra. dicit:

Rémus Deum ac Dóminum nostrum, fratres charíssimi, ut super hos servos suos, quos ab Subdiaconátus officium vocáre dignátus est, infúndat bene dictiónem suam et grátiam: ut in conspéctu ejus fidéliter serviéntes, prædestináta Sanctis præmia consequántur: Adjuvánte Dómino nostro Jesu Christo, qui cum eo vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

fum deposita mitra, conversus ad altare Pontifex, dicit: Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Et mox Pontifex versus ad ordinandos genuflexos, dicit sine mitra:

Omine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, be

Dnene dicere dignare hos famulos tuos, quos ad Sub

diaconátus officium elígere dignátus es: ut eos in sacrário tuo sancto strénuos, sollicitósque cœléstis militiæ instítuas excubitóres, sanctísque altáribus tuis fidéliter subminístrent; et requiéscat super eos Spíritus sapiéntiæ et intelléctus, Spíritus consilii et fortitúdinis, Spíritus sciéntiæ et pietátis: et répleas eos Spíritu timóris tui; et eos in ministério divíno confirmes, ut obediéntes facto, ac dicto paréntes, tuam grátiam consequántur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Filium tuum: Qui tecum vivit, et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. Amen.

Tum Pontifex sedens, accepta mitra, amictum, qui in collo ordinandorum jacet, imponit super caput singulis, dicens:

Ccipe amictum, per quem designátur castigatio vocis: In nómine Patris, et Filii, et Spíritus sancti.

R. Amen.

Tum immittit manipulum in sinistrum brachium, cuilibet dicens:

Ccipe manípulum, per quem designántur fructus bonórum óperum: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti. R. Amen.

Post hæc induit quemlibet tunica, et si tantum umea sit, immittit illam cuilibet solum usque ad scapulas, ac retrahens postremum totaliter induit, dicens cuilibet:

Unica jucunditátis, et induménto lætitiæ índuat te Dóminus: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti. R. Amen..

Postea accipit, et tradit ommibus librum Epistolarum, manu dextera ipsum simul tangentibus, dicens:

Ccípite librum Epistolárum, et habéte potestátem legéndí eas in Ecclésia sancta Dei, tam pro vivis quam pro defunctis: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti. . Amen.

Omnibus expeditis, suggerente Archidiacono, ordinati redeunt ad loca sua: unus tamen de noviter ordinatis, tunica indutus, dicet Epistolam suo tempore.

DE ORDINATIONE DIACONI.

Ubdiaconis ordinatis, Pontifex, reassumpta mitra, ac

es,

Epistolæ, ubi sedens cum mitra, oblato sibi libro et candela, legit Hymnum, Benedictus es, vel Allelúja, cum versu Benedíctus si sit infra Octavam Pentecostes. Interim cantatur a choro dictus Hymnus, vel Allelúja, cum suo versu, ut supra. Quo finito, surgit Pontifex, deposita mitra, et versus ad altare, dicit in competenti tono Glória in excélsis Deo, si sit infra octavam Pentecostes, quod dum a choro perficitur, sedet cum mitra. Quo finito, deposita mitra, surgit, et versus ad populum, dicit: Pax vobis, vel Dóminus vobíscum, si Glória in excélsis, non sit dicendum: et conversus ad altare, cantat Orationem

Missæ diei, cum Oratione pro ordinatis, et ordinandis, sub uno, Per Dóminum nostrum. videlicet.

Oratio.

Xáudi, quæsumus Dómine, súpplicum preces, et de

vóto tibi péctore famulántes, perpétua defensióne custódi: ut nullis perturbatiónibus impedíti, líberam servitútem tuis semper exhibeamus officiis. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit, et regnat, etc.

Finita Oratione, sedet Pontifex, reassumpta mitra, et oblato sibi libro et candela, legit Epistolam. Interim per unum ex Subdiaconis noviter ordinatis, cantatur Epistola. Qua finita, surgit Pontifex, et accedit ad faldistorium ante altare cum mitra, et ibi sedet. Promovendi vero ad Ordinem Diaconatus per Archidiaconum vocantur, dicendo:

A ccédant qui ordinándi sunt ad Diaconatum.

Et mox singulatim nominantur per Notarium, nulla tamen facta mentione de titulo. Eis igitur amictu, alba, cingulo, et manipulo paratis, ac stolam in sinistra manu, et candelam in dextera, ac dalmaticam super brachium sinistrum tenentibus, et in modum coronæ coram Pontifice genuflexis, Archidiaconus offerens illos Pontifici, dicit:

Everendíssime Pater, póstulat sancta mater Ecclésia Cathólica, ut hos præséntes Subdiáconos ad onus Diacónii ordinétis.

Pontifex interrogat dicens: Scis illos dignos esse? Respondet Archidiaconus: Quantum humána fragilitas nosse sinit, et scio, et testíficor ipsos dignos esse ad hujus onus officii.

Et Pontifex dicit: Deo grátias.

Et ad eorumdem ordinationem procedit. In primis Pontifex cum mitra sedens, clero et populo annuntiat, dicens: Uxiliánte Dómino Deo, et Salvatóre nostro Jesu Christo, elígimus hos præséntes Subdiáconos in Ordinem Diacónii. Si quis habet áliquid contra illos, pro Deo, et

propter Deum, cum fidúcia éxeat, et dicat; verumtamen memor sit conditiónis suæ.

Et facta aliquali mora, Pontifex convertens sermonem suum ad ordinandos, admonet eos, dicens :

Rovehendi, filii dilectíssimi, ad Levíticum Ordinem, cogitáte magnopere ad quantum gradum Ecclésiæ ascénditis. Diáconum enim opórtet ministráre ad altáre, baptizáre, et prædicáre. Sane in véteri lege ex duodecim una Tribus Levi elécta est, quæ speciáli devotióne tabernáculo Dei, ejúsque sacrificiis, ritu perpétuo deservíret. Tantaque dígnitas ipsi concéssa est, quod nullus, nisi ex ejus stirpe, ad divínum illum cultum atque officium ministratúrus assúrgeret; adeo, ut grandi quodam privilégio hæreditátis, et Tribus Dómini esse mererétur, et dici: quórum hódie, filii dilectíssimi, et nomen et officium tenétis, quia in ministérium tabernáculi testimónii, id est Ecclésiæ Dei, eligimini in Levítico officio, quæ semper in procínctu pósita, incessabili pugna contra inimícos dímicat: unde ait Apóstolus: Non est nobis colluctátio advérsus carnem et sánguinem, sed advérsus príncipes et potestátes, adversus mundi rectóres tenebrárum harum, contra spirituália nequítiæ, in cœléstibus. Quam Ecclésiam Dei, veluti tabernáculum, portáre et muníre debétis ornátu sancto, prædicátu divíno, exémplo perfécto. Levi quippe interpretátur ádditus, sive assúmptus. Et vos, filii dilectíssimi, qui ab hæreditáte patérna nomen accipitis, estóte assúmpti a carnálibus desidériis, a terrénis concupiscéntiis, quæ mílitant adversus ánimam; estóte nítidi, mundi, puri, casti, sicut decet ministros Christi, et dispensatóres mysteriórum Dei: ut digne addámini ad númerum Ecclesiástici gradus, ut hæréditas, et tribus amábilis Dómini esse mercámini. Et quia comminístri, et cooperatóres estis Córporis, et Sánguinis Dómini, estóte ab omni illecebra carnis aliéni, sicut ait Scriptúra: Mundámini, qui fertis vasa Dómini. Cogitáte beátum Stéphanum, mérito præcipuæ castitátis ab Apóstolis ad officium istud eléctum. Curáte, ut quíbus Evangé

lium ore annuntiátis, vivis opéribus exponátis, ut de vobis dicátur: Beáti pedes evangelizántium pacem, evangelizántium bona. Habéte pedes vestros calceátos Sanctórum exémplis, in præparatióne Evangélii pacis: Quod vobis Dóminus concédat per grátiam suam. R. Amen.

Deinde, si non sint ordinati Subdiaconi, ordinandi omnes prosternunt se, ubi genuflectebant; et Pontifice ante faldistorium suum genuflectente, dicuntur Litaniæ, et ordinandi per Pontificem benedicuntur, prout supra, pag. 31. in Ordinatione Subdiaconi dictum est. Post hæc ordinandis ab accubitu surgentibus, genuflexis tamen manentibus, Pontifex sedeus in faldistorio cum mitra, intelligibili voce alloquitur clerum et populum, dicens:

Ommúne votum, commúnis orátio prosequátur, ut hi

Ctotius Ecclésia prece, qui ad Diaconatus ministérium

præparantur, Levíticæ benedictiónis órdine claréscant, et spirituáli conversatióne præfulgéntes, grátia sanctificatiónis elúceant: Præstánte Dómino nostro Jesu Christo, qui cum Patre, et Spíritu sancto vivit, et regnat Deus in sæcula sæculórum.

K. Amen.

Deinde surgens cum mitra Pontifex, stans versus ad ordinandos, dicit, alta voce legendo:

Rémus, fratres charíssimi, Deum Patrem omnipoténtem, ut super hos fámulos suos, quos ad officium Diaconátus dignátur assúmere, benedictiónis suæ grátiam cleménter effúndat, eísque consecratiónis indúltæ propítius dona consérvet, et preces nostras cleménter exáudiat; ut, quæ nostro gerénda sunt ministério, suo benígnus prosequátur auxílio; et quos sacris mystériis exequéndis pro nostra intelligéntia crédimus offeréndos, sua benedictióne sanctíficet, et confirmet. Per unigénitum Fílium suum Dóminum nostrum Jesum Christum, qui cum eo, et Spíritu sancto vivit et regnat Deus:

Dende deposila mitra, extensis manibus ante pectus,