Extráneus factus sum frátribus meis: et peregrinus filiis matris meæ.

Quóniam zelus domus tuæ comédit me: et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.

Et opérui in jejúnio ánimam meam : in oppróbrium mihi.

Et pósui vestiméntum meum cilícium:

illis in parábolam.

et factum est

et factus sum

A dvérsum me loquebántur qui sedébant in porta: et in me psallébant qui bibébant vinum.

Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: benepláciti, Deus.

In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me: ritáte salútis tuæ.

tempus

in ve

Eripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.

Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os

suum.

E xáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua:* et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.

Et ne avértas fáciem tuam tríbulor, velóciter exáudi me.

púero tuo: quóniam

Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: propter inimí

cos meos éripe me.

Tu scis impropérium meum et confusiónem meam: et reverentiam meam.

In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: impropérium expectávit cor meum et misériam.

Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.

Et dedérunt in escam meam fel:,* et in siti mea potavérunt me acéto.

Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum,* et in retributiónes, et in scándalum.

Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.

Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum, * et non intrent in justítiam tuam.

Deleántur de libro vivéntium:

scribántur.

*

et cum justis non

Ego sum páuper et dolens: salus tua, Deus, suscépit me.

Laudabo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in láude.

Et placébit Deo super vitulum novéllum, córnua producéntem et úngulas.

Vídeant páuperes, et læténtur: quærite Deum, et vivet ánima vestra.

Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: et vinctos suos non despéxit.

Láudent illum cœli et terra, mare, et ómnia reptília in eis.

Quóniam Deus salvam fáciet Sion: et ædificabúntur civitátes Juda.

Et inhabitábunt ibi, * et hæreditate acquirent eam. Et semen servórum ejus possidébit eam: * et qui díligunt Nomen ejus, habitábunt in ea.

Glória Patri, etc.

Sicut erat, etc.

Finito Psalmo, et repetita Antiphona, Pontifex surgit, deposita mitra, et versus ad altare, dicit:

A

Dsumus, Dómine sancte Spíritus, ádsumus, péccati quidem immanitáte deténti, sed in Nómine tuo speciáliter aggregáti: veni ad nos, adésto nobis, dignare illábi

córdibus nostris doce nos, quid agámus, quo gradiámur, osténde; quid efficiámus, operáre. Esto solus et suggéstor, et efféctor judiciórum nostrórum, qui solus cum Deo Patre, et ejus Fílio nomen póssides gloriósum: non nos patiáris perturbatóres esse justítiæ, qui summe diligis æquitátem, ut sinístrum nos non ignorántiæ trahat, non favor infléctat, non accéptio múneris, vel persónæ corrúmpat: sed junge nos tibi efficáciter solum tuæ grátiæ dono, ut simus in te unum, et in nullo deviémus a vero; quátenus in Nómine tuo collécti, sic in cunctis teneámus cum moderámine pietátis justítiam, ut hic a te in nullo disséntiat senténtia nostra, et in futuro pro bene gestis consequámur præmia ætérna.

Respondetur ab omnibus: Amen.

Orémus.

Mnipotens, sempitérne Deus, qui misericórdia tua nos Fincólumes in hoc loco speciáliter aggregásti; mentes nostras, quæsumus, Paráclitus, qui a te procédit, illúminet, et indúcat in omnem, sicut tuus promísit Fílius, veritátem; cunctósque in tua fide et charitáte corróboret; ut excitáti a temporáli Synodo, proficiámus ad ætérnæ felicitátis augméntum. Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, Qui tecum vivit, et regnat in unitáte ejusdem Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Fimta Oratione, Pontifex, accepta mitra, procumbit sua faldistorium prædictum, aliis omnibus genuflectentibus; Cantores dicunt Litanias, prout habentur supra, pag. 31. Et postquam dictum fuerit:

Ut ómnibus Fidélibus, etc.
1. Te rogámus áudi nos.

Pontifex surgit, et baculum pastoralem in sinistra tecas, stans versus ad Synodum, dicit:

Ut hanc præsentem Synodum visitáre, dispónere, et bene dicere dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Producens signum crucis pariter super omnes: quo faeto, iterum accumbit, Cantoribus Litanias perficientibus. Quibus dictis, surgunt omnes, et Pontifex, deposita mitra, dicit stans versus ad altare:

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R). Leváte.

DA, quæsumus, Ecclésiæ tuæ, miséricors Deus, ut Spíritu

sancto congregáta, secúra tibi devotióne servíre mereátur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, Qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Deinde Pontifex, accepta mitra, ascendit ad sedem sibi paratam in plano altaris, ita ut in ea sedens, dorsum suum vertat ad altare. Et imponit incensum in thuribulum, et benedicit more solito; Diaconus dalmatica indutus, præcedentibus thuriferario et duobus ceroferariis, et Subdiacono tunicella induto paramentis rubeis, benedictione accepta a Pontifice, cantat in loco convenienti.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.

Cap. 9.

N illo témpore: Convocátis Jesus duodecim Apóstolis, dedit illis virtútem et potestátem super ómnia dæmónia, et ut lạnguóres curárent. Et misit illos prædicáre regnum Dei, et sanáre infirmos. Et ait ad illos: Nihil tuléritis in via, neque virgam, neque peram, neque panem, neque pecuniam, neque duas túnicas habeátis. Et in quamcúmque domum intravéritis, ibi manéte, et inde ne exeátis. Et quicúmque non recepérint vos, exeúntes de civitáte illa, étiam púlverem pedum vestrórum excútite in testimónium super illos. Egréssi autem, circuíbant per castélla, evangelizántes, et curántes ubique.

Quo finito, liber Evangeliorum apertus per Subdiaconum portatur Pontifici per eum osculandus, qui et deinde incensatur. Quo facto, Pontifex ipse ante sedem suam prædictam, deposita mitra, versus ad altare, atque alii omnes in locis suis genuflectunt. Tum Pontifex sic genuflexus, incipit cantando, schola prosequente, Hymnum:

Veni, creátor Spíritus.

Et dicitur totus, prout habetur supra, pag. 50.

Finito primo versu, Pontifex surgit, stans versus ad altare, sine mitra, usque ad finem Hymni; similiter omnes alii cum Pontifice surgunt. Expleto Hymno, omnes sedent in silentio, et Pontifex, accepta mitra, sedens in sede prædicta supra, in plano altaris posita, eos, si placet, in hanc sententiam alloquitur:

V

Enerábiles consacerdótes, et fratres nostri charíssimi, præmissis Deo précibus, opórtet, ut ea, quæ divínis officiis, vel sacris Ordínibus, aut étiam de nostris móribus et necessitátibus Ecclesiásticis a nobis conferénda sunt, cum charitáte et benignitáte unusquisque vestrum suscipiat, summáque reveréntia, quantum valet, Dómino adjuvánte, percípiat, vel quæ emendatióne digna sunt, omni devotióne unusquísque fidéliter stúdeat emendare: et si cui forte quod dicétur, aut agétur, displíceat, sine áliquo scrúpulo contentiónis, palam coram ómnibus cónferat: quátenus, Dómino mediánte, et hoc ad óptimum statum pervéniat; ita ut nec discórdans conténtio ad subversiónem justítiæ locum invéniat, neque iterum per inquirénda veritáte vigor nostri órdinis, vel sollicitúdo tepéscat.

Post allocutionem hujusmodi, vel prius, prout magis placuerit Pontifici, fit per aliquem virum doctum idoneum sermo, in quo tractatur de disciplina Ecclesiastica, de divinis mysteriis, et de correctione morum in Clero, secundum ea, quæ Pontifici videbuntur: et post sermonem, querelæ, si quæ sint, audiantur.

Deinde Archidiaconus ex suggestu alta voce legit decreta Sacrosancti Concilii Tridentini de Residentia, et de Professione Fidei, quam tunc emittent omnes, qui ad eam tenentur, in manibus Pontificis, juxta formam infra positam; item de eligendis Examinatoribus, qui statim nominantur, et approbantur, et jurant in manibus Pontificis; demum de eligendis Judicibus causarum, qui similiter proponuntur, ut supra.