. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

O rémus.

Eus, qui filios Israel per maris médium sicco vestígio

Dire fecisti, quique tribus magis iter ad te, stella duce,

pandísti; tríbue nobis, quæsumus, iter prósperum, tempúsque tranquillum; ut Angelo tuo sancto cómite, ad eum quo pérgimus locum, ac demum ad ætérnæ salútis portum perveníre felíciter valeámus.

Eus, qui Abraham puerum tuum de Ur Chaldæórum edúctum, per omnes suæ peregrinatiónis vias illæsum custodísti, quæsumus, ut nos fámulos tuos custodire dignéris; esto nobis, Dómine, in procínctu suffrágium, in via solátium, in æstu umbráculum, in plúvia et frigore teguméntum, in lassitúdine vehículum, in adversitáte præsídium, in lúbrico báculus, in naufrágio portus; ut te duce, quo téndimus próspere perveniámus, et demum incólumes ad própria redeámus.

Desto, quæsumus, Dómine, supplicatiónibus nostris,

et viam famulórum tuórum in salútis tuæ prosperitáte dispóne; ut inter omnes viæ, et vitæ hujus varietátes tuo semper protegámur auxílio.

PRæsta, quæsumus, omnipotens Deus, ut família tua

per viam salútis incédat, et beáti Joánnis præcursóris hortaménta sectándo, ad eum, quem prædixit, secúra pervéniat, Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Tum dicit Pontifex:

Procedamus cum pace.

R. In nómine Dómini.

Et discedunt.

C

ORDO

AD RECIPIENDUM PROCESSIONALITER PRÆLATUM,
VEL LEGATUM.

Um Prælatus, vel Legatus civitatem aliquam vel op

pidum insigne est ingressurus, processio Cleri ex more loci ordinata cum Cruce procedit illi obviam extra portam urbis, et cum Legatus, sive Prælatus advenerit, Prælatus ejus loci indutus amictu, stola, pluviali, et mitra pretiosis, sive primam dignitatem habens, indutus superpelliceo, et pluviali pretioso, offert venienti Crucem osculandam, quam Legatus seu Prælatus ex equo, vel si maluerit, descendens in terram super tapetem stratum genuflexus devote osculatur. Tum, si intrans est Episcopus, vel major, aut Presbyter vel Episcopus Cardinalis, Cantores incipiunt, et prosequuntur Antiphonam ton. 2.

Sacerdos et Póntifex, et virtútum ópifex, pastor bone in pópulo sic placuísti Dómino.

Vel dicatur Responsorium ton. 8.

Ecce Sacerdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo : Ideo jurejurando fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.

ỳ. Benedictionem ómnium Géntium dedit illi, et testaméntum suum confirmávit super caput ejus. Ideo. Glória Patri. Ideo.

Si vero Legatus recipiendus sit Diaconus Cardinalis, cantatur Responsorium ton. 7.

Fidélis namque et prudens dispensátor in magni patrisfamílias domo constitútus erat: Ut consérvis suis mensúram trítici erogáret.

. Pro salúte et augménto gregis sibi commíssi cura pervígili sollicitus erat. Ut consérvis.

Si autem duo, vel plures reciperentur Legati, etiam si non essent Episcopi, vel Presbyteri Cardinales, cantatur Antiphona ton. 8.

Vos estis cives Sanctórum, et doméstici Dei, superædificáti supra fundaméntum Apostolórum, et Prophetarum. In porta autem urbis consueverunt Magistratus illius obviare Legato, vel Prælato primo intranti, ac illum benigne suscipere et associare, ac baldachinum super eum deferre. Incepta Antiphona, processio, quæ locum habere debet immediate ante crucem Prælati, nisi intersint Canonici Cathedralis Ecclesiæ, ordine suo progreditur, et cantantur post dictas Antiphonas, seu Responsoria, alia Cantica, vel Hymni, prout magis placebit, usque ad Ecclesiam majorem, seu principalem loci. Si vero processioni intersint Canonici Ecclesia Cathedralis, illi soli possunt ire post crucem Legati immediate ante eum. Equitantes vero omnes equitare debent ante processionem; togati vero debent Legatum, seu Prælatum sequi. Cum Prælatus, seu Legatus descenderit, et intrat portam majoris seu principalis Ecclesiæ, Prælatus Ecclesiæ, seu majorem dignitatem habens, indutus, ut supra, detecto capite, offert illi aspersorium cum aqua benedicta, quod Prælatus seu Legatus accipiens aspergit primo seipsum, deinde alios. Tum idem Prælatus Ecclesiæ, seu primam dignitatem habens, offert ei naviculam, aliquo alio Sacerdote superpelliceo induto thuribulum porrigente, et Legatus, seu Prælatus imponit incensum, et statim Prælatus Leclesiæ, seu dignitatem habens, incensat ipsum Prælatum, seu Legatum stantem cooperto capite, more consueto. Deinde procedunt ad altare majus Ecclesiæ, et ibi super faldistorio ante infimum gradum altaris parato procumbit, et orat Prælatus, sen Legatus. Interim vero Prælatus Ecclesiæ, seu dignitatem majorem habens, stans in cornu Epistolæ altaris versus ad orantem detecto capite, dicit:

. Protéctor noster áspice Deus.

R. Et réspice in fáciem Christi tui.

Cum omnibus sequentibus, si receptus sit Prælatus, aut Legatus, Episcopus vel Presbyter Cardinalis. Si vero sit Diaconus Cardinalis, omisso versu præcedente, dicit sequentes tantum :

. Salvum fac servum tuum.

R. Deus meus, sperántem in te.

ỳ. Mitte ei, Dómine, auxílium de sancto.
R. Et de Sion tuére eum.

N. Nihil proficiat inimícus in eo.

R. Et filius iniquitátis non appónat nocére ei.
. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

ý. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus.

Mnipotens, sempitérne Deus, qui facis mirabília magna solus, præténde super hunc fámulum tuum, et cunctas congregatiónes illi commíssas, Spíritum grátiæ salutáris, et ut in veritáte tibi compláceat, perpétuum ei rorem tuæ benedictiónis infúnde. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

His dictis, Cantores cantant aliquam Antiphonam cis magis placentem de Sancto Patrono Ecclesiæ cum versiculo de eodem Sancto. Et cum dicitur versiculus, surgens Prælatus vel Legatus, ascendit ad altare, osculaturque illud in medio, deinde procedit ad cornu Epistolæ, ubi stans, ad ipsum altare versus. cantat Orationem de dicto Sancto: deinde ad medium altaris revertitur, ubi stans dat benedictionem solemnem populo, dicens:

Sit nomen Dómini benedíctum, etc.

Qua data, facit promulgari per unum ex suis, sive ex beneficiatis Ecclesiæ, Indulgentias, quas ipse interessentibas concedit; deinde Prælatus Ecclesiæ, et alii, dimissis paramentis, associant illum usque ad diversorium suum. Cum vero novus Prælatus primo ad Ecclesiam suam veniens recipitur, loco Orationis prædictæ, Omnipotens sempitérne Deus, dicitur sequens Oratio:

Orémus.

Eus, ómnium fidélium pastor et rector, fámulum

Duus on quem fcclesiae tus præésse voluisti, propi

tius réspice: da ei, quæsumus, verbo et exémplo, quibus præest, proficere, ut ad vitam, una cum grege sibi crédito, pervéniat sempitérnam. Per Christum Dóminum nostrum. R'. Amen.

ORDO

AD VISITANDAS PAROCHIAS.

Ontifex visitaturus Dioecesim, et Parochias suas, cum ad civitatem, sen oppida suæ Diocesis pervenerit, recipitur processionaliter eo ordine, prout supra in receptione Prælati seu Legati dictum est. Hoc solo dempto, quod loco Orationis, Omnipotens sempitérne Deus, qui facis mirabília, etc. seu Deus, ómnium etc. ipso Prælato ante altare in faldistorio genuflectente, dicitur sequens Oratio:

Orémus.

DEus, humílium visitátor, qui eos patérna dilectione

consoláris, præténde societáti nostræ grátiam tuam, ut per eos, in quibus hábitas, tuum in nobis sentiámus advéntum. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

Qua finita, Pontifex surgens, ascendit ad altare majus, osculaturque illud in medio, et ibidem populo solemniter benedicit.

Deinde, vel in medio Missæ, versus ad populum sedens proponit populo causas adventus sui, quia sacri Canones, et Ecclesiasticus ordo hoc fieri præcipiunt propter multa.

Primo, ad absolvendas animas defunctorum.

Secundo, ut sciat, et videat qualiter Ecclesia ipsa spiritualiter, et temporaliter gubernetur: quomodo se habeat in ornamentis; qualiter ibi Ecclesiastica Sacramenta ministrantur, et divina officia peraguntur; quale servitium ibi