D

Eum Patrem omnipoténtem, fratres charíssimi, supplíciter deprecémur, ut hunc fámulum suum bene dícere dignétur in Ordine Acolythórum: quátenus lumen visibile mánibus præferens, lumen quoque spirituále móribus præbeat: adjuvánte Dómino nostro Jesu Christo, qui cum eo, et Spíritu sancto vivit et regnat Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Tum Pontifex stans sine mitra, et convertens se ad altare, dicit:

Orémus. Et ministri: Flectámus génua. R. Leváte. Et mox Pontifex conversus ad Acolythum genuflexum, dicit:

Do

Omine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, qui per Jesum Christum Fílium tuum Dóminum nostrum, et Apóstolos ejus, in hunc mundum lumen claritátis tuæ misísti, quique ut mortis nostræ antíquum aboléres chirógraphum, gloriosíssimæ illum Crucis vexillo affigi, ac sánguinem et aquam ex látere illíus pro salúte géneris humáni efflúere voluísti: bene dícere dignáre hunc fámulum tuum in officium Acolythórum; ut ad accendéndum lumen Ecclésiæ tuæ, et ad suggeréndum vinum et aquam ad conficiéndum Sánguinem Christi Filii tui in offerénda Eucharistía sanctis altáribus tuis fidéliter subministret. Accénde, Dómine, cor ejus et mentem ad amórem grátiæ tuæ, ut illuminátus vultu splendóris tui, fidéliter tibi in sancta Ecclésia desérviat. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

O rémus.

Omine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, qui

cérnæ in tabernáculo testimónii: benedícere dignáre hunc fámulum tuum, ut sit Acólythus in Ecclésia tua. Per Christum Dóminum nostrum. R. Amen.

O rémus.

Omnipotens, sempiterne Deus, fons lucis, et origo bo

nitátis, qui per Jesum Christum Fílium tuum, lumen

verum, mundum illuminásti, ejúsque passiónis mystério redemísti: benedícere dignáre hunc fámulum tuum, quem in officium Acolythórum consecrámus, poscéntes cleméntiam tuam, ut ejus mentem et lúmine sciéntiæ illústres, et pietátis tuæ rore írriges; ut ita accéptam ministérium, te auxiliánte, péragat, quáliter ad ætérnam remuneratiónem perveníre mereátur. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum. R). Amen.

Deinde Pontifex, accepta mitra, sedet, et ad minores Ordines ordinatum sic alloquitur:

Fili dilectissime, diligénter considera Ordines per te suscéptos, ac onus húmeris tuis impósitum: stude sancte et religióse vívere, atque omnipoténti Deo placére, ut grátiam suam possis acquirere, quam ipse tibi per suam misericórdiam concédere dignétur.

Dic semel septem Psalmos Pœnitentiáles cum Litániis et Versículis, et oratiónibus, et omnipoténtem Deum étiam pro me ora.

Post hæc Ordinatus, suggerente Archidiacono, ad locum suum redit.

M

DE ORDINATIONE SUBDIACONI.

Issæ celebrandæ pro sacris Ordinibus conferendis necessaria: Altare decentiori pallio coloris convenientis, tobaleisque mundis ornatum; tapete super gradus altaris extendendum; pulvinus; faldistorium; quatuor candelabra cum cereis albis et Cruce; Pontificalia ornamenta secundum seriem sub initio Missalis descripta, in medio altaris præparata, et oblongo velo coloris paramentorum cooperta; mitra simplex; baculus pastoralis a latere Epistolæ; Missale cum cussino in cornu Epistolæ, in quo Missa diei, Oratio pro ordinando, Exáudi, quæsumus, Dómine, circa finem Missalis edita, et commemorationes, si quæ sint faciendæ, cum signaculis disponantur; Pontificale; bugia super credentiam; Calix, cum purificatorio mundo

desuper; Patena, cum duabus Hostiis majoribus; una aut plures Particulæ seu Hostiæ, si pluribus diversi conferuntur Ordines; palla linea munda, non colorata, aut alterius materiæ; velum parvum coloris paramentorum super ipsum Calicem; bursa desuper ejusdem coloris, habens crucem in medio, et intus corporale; pelvicula cum ampullis vitreis, quantum fieri potest, cum suis operculis, vino et aqua plenis; bacile, cum buccali quadruplex, si vero Presbyteratus Ordo conferatur, quintuplex; manutergium, cum medulla panis, et duæ, aut plures stolæ pro Sacerdotibus manuum impositionem cum Episcopo facturis; mappa pro Communione; Calix cum vino et mappula pro ordinandi purificatione post Communionem.

Ordinando Subdiacono: Mandatum Apostolicum, si ordinetur extra tempora; vestis talaris; modestia in capillis; corona subdiaconalis; prævia Confessio; amictus, alba, cingulum, manipulum, et tunicella albi coloris; Calix vacuus cum Patena superposita; bacile cum urceolis, et manutergio; liber Epistolarum; candela pro Offertorio.

Pontifex ritu Pontificali paratus ut Subdiaconatus Or

dinem conferat in Missis de Quatuor Temporibus, dicta quinta Lectione in cornu Epistolæ; in Missis vero, et Sabbatis ante Dominicam Passionis, aut Resurrectionis Domini, aut in Missis de festivo die duplici, vel de Dominicis, dicta Collecta cum Oratione pro Ordinatis sub una conclusione, et factis Commemorationibus, si quæ sint faciendæ, accepta mitra, accedit ad faldistorium ante medium altaris sibi paratum, et sedet.

Tum Archidiaconus, aut illius locum tenens, vocat ordinandum, et dicit:

Accédat qui ordinándus est Subdiaconus.

Deinde Notarius sub una ex triplici formula convenienti, eum vocat, dicens:

N. ad títulum Ecclésia N.

N. ad titulum patrimónii sui.

Frater N. proféssus Ordinis N. ad títulum paupertátis. Ordinandus vero, quisquis sit, respondet, Adsum, et accedit versus Episcopum, quem profunda reverentia salutat.

Debet autem ordinandus in Subdiaconum indutus esse amictu, non tamen super caput, alba, et cingulo, habere manipulum in manu sinistra, tunicellam super brachio sinistro, et candelam in manu dextera.

Denique stantem ordinandum Pontifex cum mitra sedens admonet, dicens:

Ili dilectissime, ad sacrum Subdiaconátus Ordinem promovendus, íterum, atque iterum consideráre debes atténte, quod onus hódie ultro áppetis. Háctenus enim liber es, licétque tibi pro arbítrio ad sæculária vota transíre: quod si hunc Ordinem suscéperis, ámplius non licébit a propósito resilíre, sed Deo, cui servíre regnáre est, perpétuo famulári; et castitátem, illo adjuvánte, serváre oportébit, atque in Ecclésiæ ministério semper esse mancipátum. Proinde, dum tempus est cógita, et si in sancto propósito perseveráre placet, in nómine Dómini huc accéde.

Hæc admonitio non fit Religiosis.

Illo tunc accedente, et genua flectente coram Pontifice, si sit alius ad altiorem Ordinem promovendus, Archidiaconus vocat cum, dicens:

Accédat qui ordinándus est Diáconus, vel Présbyter. Mox ordinandus super tapete se prosternit. Pontifex vero, cum Missa fiat sine cantu, super pulvinum genufleetit ante faldistorium, et incipit Litanias, dicens: Kyrie eléison, prosequendo totas, prout supra, pag. 31. genuflexis respondentibus Ministris. Postquam autem dictum fuerit:

Ut ómnibus Fidélibus defúnctis, etc.

R. Te rogámus áudi nos.

Pontifex surgit cum mitra, et baculum pastoralem in sinistra teneus, conversus ad ordinandum, dicit:

Primo.

Ut hunc Eléctum benedícere dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Secundo.

Ut hunc Eléctum benedícere, et sanctificáre dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Tertio.

Ut hunc Eléctum benedícere, sanctificáre, et consecráre dignéris.

R. Te rogámus áudi nos.

Si pluribus diversos Ordines conferat Pontifex, supradictam in plurali dabit benedictionem, dicens:

Ut hos Eléctos, etc. ut supra, pag. 35.

Deinde reddito baculo pastorali, rursus super faldistorium procumbit Pontifex, et perficit Litanias, dicendo: Ut nos exaudire, etc.

Quibus finitis, surgens Pontifex cum mitra, sedet ut supra. Si vero aliquis alius intra eadem Missarum solemnia sit ordinandus, alta voce dicit Archidiaconus, aut Capellanus vice illius gerens:

Recédat in partem qui ordinándus est Diáconus, vel Présbyter.

Tum Pontifex Subdiaconum ante se genuflexum admonet, dicens:

A Deptúrus, fili dilectissime, officium Subdiaconátus, sé

dulo atténde, quale ministérium tibi tráditur. Subdiáconum enim opórtet aquam ad ministérium altárís præparáre, Diácono ministráre, pallas altáris et corporália ablúere, Cálicem et Paténam in usum Sacrificii eídem offérre. Oblatiónes, quæ véniunt in altáre, panes Propositiónis vocántur: de ipsis oblatiónibus tantum debet in altáre poni, quantum pópulo possit sufficere, ne áliquid pútridum in sacrário remaneat. Pallæ, quæ sunt in substratório altáris, in álio vase debent lavári, et in álio corporáles pallæ. Ubi autem corporáles pallæ lotæ fúerint, nullum áliud lin

PONTIF. BOM

31