Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

PARS PRIMA.

DE CONFIRMANDIS.

Ontifex, infantes, pueros, vel alios sacri Baptismatis

[ocr errors]

unda perfusos, confirmare volens, paratus supra rochetum, vel, si sit Regularis, supra superpelliceum, amictu, stola, pluviali albi coloris, et mitra, accedit ad faldistorium ante medium altaris, aut in alio convenienti loco sibi paratum; et in eo sedens, renibus altari, et facie populo versis, baculum pastoralem in sinistra tenens, populum coram se stantem admonet, quod nullus alius, nisi solus Episcopus, Confirmationis ordinarius minister est.

Nullus confirmatus debet reconfirmari.

Nullus, qui non sit confirmatus, potest esse in Confirmatione patrinus, nec pater, aut mater, maritus, aut uxor. Nullus excommunicatus, interdictus, vel gravioribus facinoribus alligatus, aut Fidei Christianæ rudimentis non edoctus, ingerat se ad percipiendum hoc Sacramentum, vel ad tenendum confirmandum.

Adulti deberent prius peccata confiteri, et postea confirmari, vel saltem de mortalibus, si in ea inciderint, conterantur.

Hoc Sacramento contrahitur spiritualis cognatio, impediens matrimonium contrahendum, et dirimens jam contractum; quæ cognatio confirmantem, et confirmatum, illiusque patrem et matrem, ac tenentem non egreditur. Nullus præsentet, nisi unum aut duos, non plures, nisi aliter necessitas suadeat, arbitrio Episcopi.

Confirmandi deberent esse jejuni.

Confirmato debet ligari frons, et sic manere quousque Chrisma desiccetur, vel extergatur.

Proinde unusquisque confirmandus portet lineam vittam mundam, cum qua ligetur caput.

Nullus confirmatus discedat, nisi benedictione accepta, quam Pontifex post omnium confirmationem dabit.

Infantes per patrinos ante Pontificem confirmare volentem, teneantur in brachiis dextris. Adulti vero, seu alii majores, ponant pedem suum super pedem dexterum patrini sui. Et ideo neque masculi fœminis patrini, neque fœminæ masculis matrinæ esse deberent.

Quibus per ordinem ante Pontificem dispositis, Pontifex sedens lavat manus, deinde deposita mitra surgit, et stans versa facie ad confirmandos, junctis ante pectus manibus, confirmandis genua flectentibus, et manus ante pectus junctas tenentibus, dicit:

Píritus Sanctus supervéniat in vos, et virtus Altíssimi custódiat vos a peccátis. R. Amen.

Deinde signans se manu dextera a fronte ad pectus signo Crucis, dicit:

ỳ. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.

R. Qui fecit cœlum, et terram.

*. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R). Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Tunc extensis versus confirmandos manibus, dicit:

[ocr errors]

Orémus.

Mnipotens, sempitérne Deus, qui regeneráre dignátus es hos fámulos tuos ex aqua, et Spíritu sancto, quique dedísti eis remissiónem ómnium peccatórum, emítte in eos septifórmem Spíritum tuum Sanctum Paráclitum de cœlis. R). Amen.

Spíritum sapiéntiæ et intellectus. R. Amen.
Spíritum consilii et fortitúdinis. R. Amen.

Spíritum sciéntiæ et pietátis. R. Amen.

Adímple eos Spíritu timóris tui, et consígna eos signo Crucis Christi, in vitam propitiátus ætérnam. Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte ejúsdem Spíritus sancti Deus, per ómnia sæcula sæculórum. R. Amen.

Pontifex sedens super faldistorium prædictum, vel etiam, si multitudo confirmandorum id exegerit, dispositis illis per ordinem super gradus presbyterii, vel alibi, Pontifex stans cum mitra, illos confirmat per ordinem genuflexos; et uno ordine confirmato, illi surgunt, et alii genuflectunt, et confirmantur; et sic usque in finem. Et Pontifex inquirit sigillatim de nomine cujuslibet confirmandi, sibi per patrinum, vel matrinam flexis genibus præsentati, et summitate pollicis dexteræ manus Chrismate intincta, dicit:

N. Signo te signo Crucis; quod dum dicit, producit pollice signum Crucis in frontem illius: deinde prosequitur: Et confirmo te Chrismate salútis: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus sancti. R. Amen. Deinde leviter cum in maxilla cædit, dicens: Pax tecum. Omnibus confirmatis, Pontifex tergit cum mica panis, et lavat pollicem, et manus super pelvim. Deinde aqua lotionis cum pane fundatur in piscinam sacrarii. Interim dum lavat manus, cantatur sequens Antiphona, vel legitur a Ministris: quod etiam in similibus servari debet:

Confirma hoc, Deus, quod operátus es in nobis a templo sancto tuo, quod est in Jerúsalem.

ỳ. Glória Patri, etc. R. Sicut erat, etc.

Deinde repetitur Antiphona. Confirma, etc. Qua repetita, Pontifex deposita mitra, surgit, et stans versus ad altare, junctis ante pectus manibus, dicit:

. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.

R. Et salutáre tuum da nobis.

. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

. Dóminus vobiscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Deinde junctis adhuc ante pectus manibus, et omnibus confirmatis devote genua flectentibus, dicit:

Orémus.

Eus, qui Apóstolis tuis sanctum dedísti Spíritum, et

[ocr errors]

per eos eorúmque successóres cæteris fidélibus tradén

dum esse voluísti, réspice propítius ad humilitátis nostræ famulátum: et præsta, ut eórum corda, quorum frontes sacro Chrismate delinívimus, et signo sanctæ Crucis signávimus, idem Spíritus sanctus in eis supervéniens, templum glóriæ suæ dignánter inhabitándo perficiat. Qui cum Patre et eódem Spíritu sancto vivis, et regnas Deus in sæcula sæculórum. R. Amen.

Deinde dicit:

Cce sic benedicétur omnis homo, qui timet Dómi

E num.

Et vertens se ad confirmatos, facens super eos signum Crucis, dicit:

[ocr errors]

Ene dícat vos Dóminus ex Sion, ut videátis bona Jerúsalem ómnibus diébus vitæ vestræ, et habeátis vitam ætérnam. R. Amen.

Expedita itaque Confirmatione, Pontifex sedens, accepta mitra, patrinis et matrinis annuntiat, quod instruant filios suos bonis moribus, quod fugiant mala et faciant bona, et doceant eos Credo in Deum, et Pater noster, et Ave María, quoniam ad hoc sunt obligati.

Hoc Sacramentum potest conferri minus solemniter quocumque die, hora, et loco, et causa ad arbitrium Episcopi.

DE ORDINIBUS

CONFERENDIS.

Uando Episcopus ordinationem facere disposuerit, om

Que

nes qui ad sacrum ministerium accedere voluerint, ferial quarta ante ipsam Ordinationem, vel quando Episcopo videbitur, ad civitatem evocentur. Episcopus autem Sacerdotibus, et aliis prudentibus viris, peritis divinæ legis, ac in Ecclesiasticis functionibus exercitatis, sibi ascitis, ordinandorum genus, personam, ætatem, institutionem, mores, doctrinam, et fidem diligenter investiget, et examinet.

Nullus ad Subdiaconatus Ordinem ante vigesimum secundum, ad Diaconatus ante vigesimum tertium, ad Pres

De Ordinibus conferendis.

byteratus ante vigesimum quintum ætatis suæ annum promoveatur. Sciant tamen Episcopi, non singulos in ea ætate constitutos debere ad hos Ordines assumi, sed dignos dumtaxat, et quorum probata vita senectus sit. Regulares quoque nec in minori ætate, nec sine diligenti Episcopi examine ordinentur.

Prima Tonsura non initientur, qui Sacramentum Confirmationis non susceperint, et Fidei rudimenta edocti non fuerint: quique legere et scribere nesciant, et de quibus probabilis conjectura non sit, eos non sæcularis judicii fugiendi fraude, sed ut Deo fidelem cultum præstent, hoc vitæ genus elegisse.

Ad minores Ordines promovendi, bonum a Parocho, et a magistro scholæ, in quo educantur, testimonium habeant. Hi vero, qui ad singulos majores erunt assumendi, per mensem ante ordinationem Episcopum adeant, qui Parocho, aut alteri, cui magis expedire videbitur, committat, ut nominibus ac desiderio eorum, qui volent promoveri, publice in Ecclesia propositis, de ipsorum ordinandorum natalibus, ætate, moribus, et vita a fide dignis diligenter inquirat, et litteras testimoniales, ipsam inquisitionem factam continentes, ad ipsum Episcopum quamprimum transmittat.

Minores Ordines iis, qui saltem Latinam linguam intelligant, per temporum interstitia, nisi aliud Episcopo magis expedire videretur, conferantur, ut eo accuratius, quantum sit hujus disciplinæ pondus, possint edoceri ; ac in unoquoque munere, juxta præscriptum Episcopi, se exerceant; idque in ea, cui adscripti erunt, Ecclesia, nisi forte ex causa studiorum absint, atque ita de gradu in gradum ascendant, ut in eis cum ætate, vitæ meritum, et doctrina major accrescat. Quod et bonorum morum exemplum, et assiduum in Ecclesia ministerium, atque major erga Presbyteros, et superiores Ordines reverentia, et crebrior, quam antea, Corporis Christi Communio, maxime comprobabunt Cumque hinc ad altiores gradus, et sacratissima mysteria

« ZurückWeiter »