De vultu tuo judícium meum prodeat: * óculi tui vídeant æquitátes. Probasti cor meum et visitasti nocte : igne me examinasti, et non est inventa in me iníquitas. 109 eum, et supplanta eum: éripe ánimam meam ab ímpio, frámeam tuam ab inimícis manûs tuæ. Dómine, à paucis de terra dívide eos in vita eórum: " de abscónditis tuis adimplétus est venter eórum. Saturáti sunt filiis; * dimisérunt relíquias suas párvulis suis. Ut non loquátur os meum ópera hóminum: * propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras. Perfice gressus meos in sémitis tuis; * ut non moveantur vestígia mea, Ego clamávi, quóniam exaudisti me, Deus: inclína aurem tuam mihi, et exaudi verba mea. Mirífica misericórdias tuas,* qui salvos facis sperantes in te. A resistentibus déxteræ tuæ custódi me, * ut pupillam óculi. Sub umbra alárum tuá-' rum prótege me, *à fácie impiórum qui me afflixérunt, DIVISIO PSALMI 16. INIMICI mei ánimam meam circumdedérunt; ádipem suum conclusérunt:* os eórum locútum est supérbiam. Projicientes me, nunc circumdedérunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram. Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam, * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis. Exurge, Dómine; præveni et Ego autem in justítia apparébo conspéctui tuo :* satiábor, cùm apparúerit glória tua. PSALMUS 56. MISERERE meî, Deus, miserére meî, * quóniam in te confídit ánima mea. Et in umbra alárum tuárum sperábo,* donec tránseat iniquitas. Clamábo ad Deum altíssimum; * Deum qui benefécit mihi. Misit de cœlo, et liberávit me: dedit in opprobrium conculcantes me. * Misit Deus misericórdiam suam et veritátem suam ; et erípuit ánimam meam de médio catulórum leónum : dormívi conturbátus. Fílii hóminum, dentes eórum arma et sagittæ ; *et lingua eórum gládius acútus. Exaltáre super cœlos Deus ;* et in omnem terram glória tua. * Láqueum paravérunt pédibus meis; et incurvavé runt ánimam meam. Fodérunt ante fáciem AUDITE cœli, quæ loquor; * áudiat terra verba oris mei. Concrescat ut plúvia doctrína mea; fluat ut ros elóquium meum : * Quasi imber super herbam* et quasi stillæ super grámina. Quia nomen Dómini invocábo :* date magnificéntiam Deo nostro. Dei perfecta sunt ópera, et omnes viæ ejus judícia : Deus fidélis, et absque ulla iniquitáte, justus et rectus. Peccavérunt ei, et non fílii ejus in sórdibus, * generátio prava atque perversa. Ilæccine reddis Dómino, pópule stulte et insipiens? Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, et fecit, et creávit te? Memento diérum antiquórum ; cógita generatiónes síngulas. * * Intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi; majóres tuos, et dicent tibi : Quando dividébat Altíssimus gentes; * quando separábat fílios Adam : Constítuit términos populórum, * juxta númerum filiórum Israel. Pars autem Dómini, pópulus ejus : * Jacob funículus hæreditátis ejus. Invénit cum in terra deserta, * in loco horróris, et vastæ solitúdinis: Circumduxit eum, et dócuit; * et custodívit quasi pupillam óculi sui. Sicut áquila provocans ad volandum pullos suos " et super eos vólitans. Expandit alas suas, et assumpsit eum; atque portávit in húmeris suis. Dóminus solus dux ejus fuit; * et non erat cum eo deus aliénus. Constituit eum super excelsam terram;* ut coméderet fructus agrórum : Ut súgeret mel de petra, oleúmque de saxo duríssi mo: Bútyrum de armento, et lac de óvibus; * cum ádipe agnórum, et aríetum filiórum Basan: Et hircos cum medulla trítici; * et sánguinem uvæ bíberet meracíssimum. suis miserébitur. Vidébit quòd infirmáta sit manus; et clausi quoque defecérunt residuíque consumpti sunt. Et dicet: Ubi sunt dii eórum, *. in quibus habébant fidúciam? De quorum víctimis comedébant ádipes, * et bibébant vinum libáminum? Surgant, et opitulentur vobis ; * et in necessitáte vos prótegant. * Vidéte quòd ego sim solus; et non sit álius Deus præter me. Ego occídam, et ego vívere fáciam; percútiam, et ego sanábo;* et non est qui de manu meà possit erúere. Levábo ad cœlum manum meam, et dicam : * Vivo ego Laudáte, gentes, pópulum ejus; quia sánguinem servórum suórum ulciscé tur; Et vindictam retribuet in hostes eórum; * et propítius erit terræ pópuli sui. (Tempore Paschali, et in Festis, nisi proprium assig netur, CANTICUM. (Judith. 16.) INCIPITE Dómino in tympanis: * cantáte Dómino in cymbalis. * Modulámini illi psalmum novum : exaltáte, et invocáte nomen ejus. Dóminus cónterens bella: * Dóminus nomen est illi. Qui pósuit castra sua in médio pópuli sui, * ut eríperet nos de manu ómnium inimicórum nostrórum. Venit Assur ex móntibus ab Aquilóne, * in multitúdine fortitúdinis suæ : Cujus multitúdo obturávit torrentes, et equi eórum cooperuérant valles. * Dixit se incensúrum fines meos, et júvenes meos occisúrum gládio, Infantes meos dare in prædam, *et vírgines in captivitátem. Dóminus autem omnípotens nócuit eum, et trádidit eum in manus féminæ, et confódit eum.) PSALMUS 116. * LAUDATE Dóminum, omnes |