Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

:

num, quod míserim te: Cùm edúxeris populum meum de Egypto, immolábis Deo super montem istum. Ait Móyses ad Deum: Ecce ego vadam ad fílios Israel, et dicam eis: Deus patrüm vestrórum misit me ad vos. Si díxerint mihi : Quod est nomen ejus? quid dicam eis? Dixit Deus ad Móysen: Ego sum qui sum. Ait: Sic dices fíliis Israel: Qui est, misit me ad vos.

[ocr errors]

LECTIO III.

flamma ignis de médio rubi; et vidébat quòd rubus ardéret, et non comburerétur. Dixit ergo Móyses: Vadam, et vidébo visiónem hanc magnam, quare non comburátur rubus. * Cernens autem Dóminus quòd' pérgeret ad videndum, vocávit eum de médio rubi, et ait Móyses, Móyses. Qui respondit: Adsum. At ille: Ne apprópies, inquit, huc: solve calceamentum de pédibus tuis; locus enim in quo stas terra sancta est. Et ait Ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Jacob. Abscondit Móyses fáciem suam; non enim audébat aspícere contra Deum. Cui ait Dóminus Vidi afflictiónem pópuli mei in Ægypto, et clamórem ejus audívi propter durítiam eórum qui præ-est Jesus Prophéta à Názasunt opéribus : et sciens dolórem ejus, descendi, ut líberem eum de mánibus Egyptiórum, et edúcam de terra illa in terram bonam et spatiósam, in terram quæ fluit lacte et melle.

LECTIO II.

VENI, et mittam te ad Pharaónem, ut edúcas pópulum meum, fílios Israel de Egypto. Dixitque Moysesad Deum: Quis sum ego, ut vadam ad Pharaónem, et edúcam filios Israel de Egypto? Qui dixit ei: Ego ero tecum; et hoc habébis sig

Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum.

(Cap. 21.

IN illo témpore; Cùm intrasset Jesus Jerosolymam, commóta est universa cívitas, dicens : Quis est hic? Pópuli autem dicébant: Hic

reth Galilææ. Et intrávit Je-
sus in templum Dei, et eji-
ciébat omnes vendentes. Et
réliqua.

Homília venerabilis Bedæ
Presbyteri.

(7 in Quadr.)
EJECTT Christus commercia
rerum humanárum de do-
mo illa, in qua divínas tan-
tùm res agi, hóstias et ora-
tiónes Deo offerri, verbum
Dei legi, audíri et decantári
præceptum erat. Si ergo Dó-
minus nec ea volébat venúm-
dari in templo, quæ in tem-
plo volébat offerri, vidélicet

propter stúdium avaritiæ sive fraudis, quod próprium solet esse negotiántium fácinus; quanta putas animadversióne puniret, si invenisset ibi áliquos rísui vel vanilóquio vacantes, aut álii cuilibet vítio mancipátos? Si enim illa, quæ álibi líberè agi poterant, Dóminus in domo suâ temporália negótia geri non patitur ; quantò magis ea quæ nusquam fíeri licet, plus cœlestis iræ merentur, si in ædibus Deo sacrátis agantur?

B. Cum introisset Jesus in templum, docébat, dicens: * Nonne scriptum est, quia Domus mea, domus oratiónis vocábitur ómnibus géntibus? Vos autem fecistis eam speluncam latrónum. . Ponam fáciem meam contra illum qui contaminaverit sanctuarium meuni, ac pollúerit nomen sanctum meum: Nonne. Glória. Domus. Marc. 11. Lev 20.

*

et claudi in templo, et sanávit eos. Matth. 21.

ORATIO. Orémus.

SUCGURRE, quæsumus, Dómine, pópulo supplicanti, et opem tuam tríbue benignus infirmis; ut sincérà tibi mente devóti, et præsen tis vitæ remédiis gaudeant et futúræ; Per..

FERIA QUARTA QUATUOR TEMPORUM.

LECTIO I..

De libro Exodi.

(Cap. 12.) DIXIT Dóminus ad Móysen et Aaron in terra Ægypti : Mensis iste vobis princípium ménsium; primus erit in ménsibus anni. Loquímini ad universum cœtum filió rum Israel, et dícite eis: Décimâ die mensis hujus tollat unusquisque agnum per famílias et domos suas. Sin autem minor est númerus ut sufficere possit ad vescendum agnum, assúmet vicínum suum qui junctus est dómui suæ, g. juxta númerum animarum quæ sufficere possunt ad esum agni. *Erit autem agnus absque mácula, másculus, anniculus; juxta quem ritum tollétis et hæ dum. Et servábitis eum usque ad quartam-décimam diem mensis hujus; immolabitque eum universa mul titúdo filiórum Israel ad vésperam. Et sument de sánguine ejus, ac ponent super utrumque postem, et in su

Ad Benedictus, Ant. 1. Ejiciébat Jesus omnes vendentes et ementes in templo; et mensas numulariórum et cathedras vendéntium columbas evertit. Matth. 21.

ORATIO. Orémus.

[ocr errors]

ASCENDANT ad te, Dómine, jejunántium preces, et ab Ecclésia tua cunctam repelle nequítiam; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 1. a. Accessérunt ad Jesum cæci

perlimináribus domórum in quibus cómedent illum.

SIC

LECTIO II

autem comedétis illum: Renes vestros accingétis, et calceamenta habébitis in pédibus, tenentes báculos in mánibus, et comedétis festinanter est enim Phase (id est, tránsitus) Dómini. Et transíbo per terram Ægypti nocte illâ, percutiamque omne primogénitum in terra Ægypti, ab hómine usque ad pecus; et in cunctis diis Egypti fáciam judícia, ego Dóminus. Erit autem sanguis vobis in signum in ædibus in quibus éritis; et vidébo sánguinem, et transíbo vos: nec erit in vobis plaga disperdens, quando percússero terram Ægypti.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. (Cap. 12.)

IN illo témpore; Respondérunt Jesu quidam de Scribis et Pharisæis, dicentes : Magister, vólumus à te signum vidére. Qui respondens, ait illis Generátio mala, et adúltera signum quærit; et signum non dábitur ei, nisi signum Jonæ prophétæ. Et réliqua.

Homília sancti Joannis Chrysostomi.

(44 in Matthæum.) VII Ninivite surgent, et

condemnábunt generatiónem hanc. Sicut Ninivíta Judæos condemnabunt; sic nobis videntur, nos conmulti qui nunc inferiores demnábunt. Véniat in mentem quanta erit illa condemnatio, ut incipiamus aliquando ad veram accédere pœnitentiæ jánuam. Mihi hæc ipsi dico, me ipsum primò exhortor. Capiámus iter angustum. Usquequò deliciábimur? Usquequo degémus otiose, ridentes ac oscitantes? Non sumus adhuc satiáti desídià et procrastinatióne? Eademne sem

per

erunt? éadem mensa " idem sumptus, eædem pecúniæ, possessiónes, constructiónes ædium? Et horum ómnium quis finis? Mors. Quis, inquam, términus ? Cinis, sepulcrum, vermes. Aliam ergo vivamus vitam, faciámus de terra cœlum, melióra capessámus; ut, rectè vivendo, futúra bona consequámur, grátià et misericórdià Dómini nostri Jesu Christi, cui cum Patre et Spíritu sancto sit glória et impérium in sécula seculórum. Amen. Tu autem.

R. Prædicavérunt Ninivíte jejúnium, et vestiti sunt saccis à majóre usque ad minórem, * Et + Conversi sunt à via sua mála. . Viri Ninivítiæ surgent in judício cum generatióne ista: quia pœnitentiam egérunt in prædicatióne Jong,

Et. Glória + Conversi. Jona. 3. Matth. 12.

Ad Benedictus, Ant. 2. D. Sicut fuit Jonas signum Ninivítis; ità erit et Fílius hóminis generatióni isti. Luc.

11.

ORATIO. Orémus.

SUSCIPE,

quæsumus, Dómine, preces nostras, et ad aures misericórdiæ tuæ postulatiónes sacrátæ tibi plebis admitte; Per Dóminum. Ad Magníficat, Ant. 1. D. Quicumque fécerit voluntátem Patris mei qui in cœlis est, ipse meus frater, et soror, et materest. Matth.12. ORATIO. Orémus.

PERFICE Dómi9 quæsumus, ne, benignus in nobis observántiæ sanctæ subsídium; ut quæ te auctóre facienda cognovimus, te operante impleámus; Per.

FERIA QUINTA.

LECTIO I.

De libro Exodi.

(Cap. 14.) DIXIT Dóminus ad Móysen: Quid clamas ad me? Lóquere fíliis Israel, ut proficiscantur. Tu autem éleva virgam tuam, et extende manum tuam super mare, et dívide iliud; ut gradiantur filii Israel in médio mari per siccum. Ego autem indurábo cor Ægyptiorum, ut per sequantur vos : et glorificá

bor in Pharaóne, et in omni exércitu ejus, et in cúrribus, et in equítibus illíus. Et scient Egyptii quia ego sum Dóminus, cum glorificátus fúero in Pharaóne, et in cúrribus atque in equitibus ejus. Tollensque se Angelus Dei, qui præcedébat castra Israel, ábiit post eos : et cum eo páriter columna nubis, prióra dimittens, post tergum stetit inter castra Ægyptiórum et castra Israel; et erat nubes tenebrósa, et illúminans noctem, ità ut ad se invicem toto no tis témpore accédere non valérent. Cùmque extendisset Móyses manum super mare, ábstulit illud Dóminus, flante vento vehementi et urente totâ nocte, et vertit in siccum; divísaque est aqua.

[ocr errors]

LECTIO II.

ET ingressi sunt filii Israel per médium sicci maris; erat enim aqua quasi murus à dextra eórum et læva. Persequentesque Ægyptii, ingressi sunt post eos, et omnis equitátus Pharaónis, currus ejus et équites per médium maris. Jamque advénerat vigília matutína, et ecce respiciens Dóminus super castra Ægyptiorum per columnam ignis et nubis, interfécit exércitum eórum, et subvertit rotas cúrruum; ferebanturque in profundum Dixérunt ergo Ægyp

tii

contempta, in précibus persevérat; humílitas, quâ se non cánibus sed cátulis cómparat. Canes autem éthnici propter idololá

[ocr errors]

Fugiámus Israélem; Dóminus enim pugnat pro eis contra nos. Et ait Dóminus ad Móysen: Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquæ ad Egyp-triam dicuntur, qui ésui

tios super currus et équites eórum. Cùmque extendisset Móyses manum contra mare, reversum est primo dilúculo ad priórem locum fugientibusque Ægyptiis occurrérunt aquæ, et involvit

COS Dóminus in médiis flúctibus. Reversæque sunt aquæ, et operuérunt currus et équites cuncti exércitûs Pharaónis, qui sequentes ingressi fúerant mare; nec anus quidem supérfuit ex

eis.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum.

(Cap. 15.)

IN illo tempore; Egressus Jesus secessit in partes Tyri et Sidónis. Et ecce múlier Chananæa à finibus illis egressa, clamávit, dicens ei : Miserére meî, Dómine, fili David; fília mea male à dæ

mónio vexátur. Et réliqua. Homília sancti Hieronymi Presbyteri. (L. 2. in Matth.) MIRA, sub persóna mulíe ris Chananítidis, Ecclésia Gides, patiéntia et humilitas prædicátur: fides, quâ cré¬ didit sanári posse fíliam suam; patiéntia, quâ tóties

sánguinis déditi et cadavéribus mortuórum, feruntur in rábiem. Nota quòd ista Chananítis perseveranter primùm fílium David, deinde Dóminum vocet, et ad extrémum adóret ut Deum.

B. Múlier Chananæa clamávit, dicens Jesu : Miserére meî, Dómine, fili David; fília mea malé à dæmónio vexátur. Qui non respondit ei verbum. At illa venit, et adorávit eum, dicens : * Dómine, † Adjuva me. . Adjuva me, cujus præter te nullus est auxiliátor: Domine, ádjuva me. Glória Patri. † Adjuva me. Matth. 15. Esth. 14.

*

Ad Benedictus, Ant. 7. d. O múlier, magna est fides tua: fiat tibi sicut vis. Matt. 15.

ORATIO. Orémus.

Deus, qui in húmili perseverantes oratione benignus exaudis da nobis constantem fidei ac devotiónis affectum; ut quæ pro salúte nostra supplíciter expóscimus, hæc, te largiente, consequámur; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 5. a. Múlier cùm abiisset in domum suam, invénit puel- . lam jacentem supra lectum,

« ZurückWeiter »