usque ad finem, firmam reti

neámus.

H. br. Fílii hóminum * In tégmine alárum tuárum sperábunt. Fílii. .Inebriabuntur* ab ubertáte domûs tuæ. In. Glória. Fílii. Ps. 35. f. Beatus quem elegisti et assumpsisti: R. Inhabitábi in átriis tuis. Ps. 64.

AD SEXTAM.

Ant. 5. a. Ecce vox de nube, dicens: Hic est Fílius meus dilectus in quo mihi bene complácui; ipsum audíte. Matth. 17.

Capitulum. (Jerem. 7.) Hæc dicit Dóminus Deus: Audíte vocem meam, et ero vobis Deus, et vos éritis mihi pópulus : et ambuláte in

omni via mandávi voquam bis, ut bene sit vobis.

R.br. Audi,pópulus meus, *Et testificábor tibi. Audi. . Deus,Deus tuus* ego sum. Et. Glória. Audi. Ps. 49.

. Loquétur Dóminus pacem in plebem suam. R. Et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor. Ps. 84.

AD NONAM.

Ant. 1. f. Audientes discípuli cecidérunt in fáciem suam,et timuérunt valdè. Et accessit Jesus, et tétigit eos, dixitque eis : Súrgite, et nolíte timére. Matth. 17.

Capitulum. (Exod. 20.) NOLITE ITE timére: ut enim

probáret vos venit Deus, et ut terror illíus esset in vobis, et non peccarétis.

*

. br. Excelsus Dóminus, *Et humília réspicit. Excelsus. . Et alta à longè cognoscit. Et. Glória. Excelsus. Ps. 137.

*

. Suscípiens mansuétos Dóminus. R. Humílians autem peccatóres usque ad terram. Ps. 146

AD VESPERAS

Ant.2.D.Assúmit Jesus PCtrum, et Jacóbum, et Joannem fratrem ejus, et ducit illos in montem excelsum

seorsùm; et transfigurátus est ante eos. Matth. 17.

Ant. 3. a. Resplénduit fácies ejus sicut sol, vestimenta autem ejus facta sunt alba sicut nix. Matth. 17.

Ant. 7. d. Apparuerunt Móyses et Elías cum Jesu loquentes, et cùm discéderent ab illo, ait Petrus ad Jesum, Dómine, bonum est nos hic esse. Matth. 17. Luc. 9.

Ant. 5. a. Ecce vox de nube, dicens: Hic est Fílius meus dilectus, in quo mihi bene complacui; ipsum audíte. Matth. 17.

Ant. 1: f. Audientes discípuli, cecidérunt in fáciem suam, et timuérunt valde. Et accessit Jesus, et tétigit eos; dixitque eis : Súrgite et nolíte timére. Matth. 17.

Capitulum. (Eccli. 24.) Qur audit me, non confun

détur; et qui operantur in me, non peccábunt. Qui elúcidant me, vitam æternam habébunt.

Hymnus, Audi, benigne, 145.

. Adoráte Dóminum in monte sancto ejus; R. Quóniam sanctus Dóminus Deus noster. Ps. 98.

Ad Magnificat, Ant. 1. D. Descendéntibus discípulis de monte,præcépit eis Jesus, dicens: Némini dixéritis visiónem, donec Fílius hóminis à mórtuis resurgat. Matth. 17.

Oratio, ut supra ad Laudes.

FERIA SECUNDA.

LECTIO I.

De. libro Levítici.

(Cap. 19.) CUM messúeris ségetes terræ tuæ, non tondébis usque ad solum superfíciem terræ, nec remanentes spicas cólliges. Neque in vínea tua racémos et grana decidéntia congregábis; sed pauperibus et peregrínis carpenda dimittes. Ego Dóminus Deus vester. Non faciétis furtum. Non mentiémini; nec decípiet unusquisque próximum suum. Non perjurábis in nómine meo, nec póllues nomen Dei tui. Ego Dóminus. Non fácies calúmniam próximo tuo, nec vi opprimes eum. * Non morábitur opus mercenárii tui apud te usque

manė. Non maledices surdo, nec coram cæco pones offendículum; sed timébis Dóminum Deum tuum, quia ego sum Dóminus. Non fácies quod iníquum est, nec injustė judicábis. Non consideres persónam pauperis, nec honóres vultum potentis. Justė júdica próximo tuo. Non eris criminátor, nec susurro in pópulo. Non stabis contra sánguinem próximi tui. Ego Dóminus. Non óderis fratrem tuum in corde tuo, sed públicè árgue eum, ne hábeas super illo peccátum.

LECTIO II.

(Cap. 26.)

CUSTODITE Sábbata mea, et pavéte ad Sanctuárium meum. Ego Dóminus. Si in præceptis meis ambulavéri

tis, et mandáta mea custodiéritis, et feceritis ea, dabo vobis plúvias tempóribus suis, et terra gignet germen suum " et pomis árbores replebuntur. Apprehendet méssiuin tritúra vindémiam, et vindémia occupábit sementem: et comedétis panem vestrum in saturitáte, et absque pavóre habitábitis in terra vestra. Dabo pacem in finibus vestris : dormiétis, etnon erit qui extérreat. Auferam malas béstias, et gládius non transíbit términos vestros. Persequémini inimícos vestros, et córruent coram vobis.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii secundum Joannem.

(Cap. 8.)

IN illo témpore ; Dixit Jesus turbis Judæórum: Ego vado et quærétis me; et in peccáto vestro moriémini. Et réli

qua.

Homília sancti Augustíni Epíscopi.

(In Joan. tract. 38. n.6,7.) TOTA infelicitas Judæórum ipsa erat, non peccátum habére, sed in peccátis mori. Hoc est quod debet fúgere omnis Christiánus: propter hoc ad baptismum cúrritur: propter hoc qui' ægritúdine vel aliunde periclitantur, sibi desiderant subveníri; propter hoc étiam sugens párvulus à matre piis mánibus ad Ecclésiam fertur, ne sine baptismo éxeat, et in peccáto quo natus est moriátur. Infelicíssima condítio, mísera sors istórum qui de ore verídico audiérunt: In peccátis vestris moriemini. Unde tamen hoc eis con'tingat, expónit: Si enim non credideritis quia ego sum, moriémini in peccátis vestris. Credo, fratres, in illa multitúdine quæ Dóminum audiébat, et eos fuisse qui creditúri erant. Quasi autem in omnes procésserat severíssima illa senténtia: In peccáto vestro moriémini; ac per hoc et illis qui creditúri

B.Quia vocávi, et renuistis; ego quoque * In intéritu vestro ridébo, et subsannábo: + Qui autem me audíerit, absque terróre requiescet. V. Ego vado, et quærétis me: et in peccáto vestro moriémini : * In. Glória.+Qui. Prov. 1. Joan. 8.

Ad Benedictus, Ant. 3. b. Si non credideritis quia ego sum, moriémini in peccáto vestro. Joan. 8.

ORATIO. Orémus.

EXAUDI nos, miséricors Deus, et ad expianda peccáta nostra, pœniténtiæ salutáris tempus et fructum nobis laríre propitius; Per Dómi

num.

Ad Magníficat, Ant. 1. f. Qui me misit mecum est, et non relíquit me solum; quia ego quæ plácita sunt ei fácio semper. Joan. 8.

ORATIO. Orémus.

ADSIT nobis, quæsumus, Dómine, perpétuum grátiæ tuæ præsidium, quo voluntátem tuam plácitis tibi sem

Per Dóminum nostrum Jesum Christum.

FERIA TERTIA.

LECTIO I.

Incipit liber Númeri.

(Cap. 1.)

LOCUTUS est Dóminus ad Móysen in deserto Sínai in tabernáculo fœderis, primâ die mensis secundi, anno áltero egressiónis eórum ex Ægypto, dicens : Tóllite summam universæ congregatiónis filiórum Israel per cognatiónes et domos suas et nómina singulórum,quidquid sexûs est masculíni à vigésimo anno et suprà, ómnium virórum fórtium ex Israel; et numerábitis eos per turmas suas, tu et Aáron. Eruntque vobiscum príncipes tribuum ac domórum in cognatiónibus suis.

LECTIO VI.

LOCUTUSQUE est Dóminus ad Móysen, dicens : Tribum

Levi noli numeráre, neque

pones summain eórum cum filiis Israel; sed constítue eos super tabernáculum testimónii, et cuncta vasa ejus; et quidquid ad cæremónias pértinet. Ipsi portábunt ta bernáculum, et ómnia utensília ejus; et erunt in ministério, ac per gyrum tabernáculi metabuntur.* Cùm proficiscendum fúerit, depónent Levítæ tabernáculum:

gent quisquis externórum accésserit, occidétur. Metabuntur autem castra fílii Israel unusquisque per turmas et cúneos atque exércitum suum. Porrò Levitæ per gyrum tabernáculi figent tentória, ne fiat indignatio super multitúdinem filiórum Israel; et excubábunt in custódiis tabernáculi testimónii.

LECTIO HI.

Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum.

(Cap. 23.) IN illo témpore; Jesus locútus est ad turbas et ad discípulos suos, dicens: Super cathedram Móysi sedérunt Scribæ et Pharisæi. Omnia ergo quæcumque díxerint vobis, serváte et fácite; secundùm ópera verò eórum nolíte fácere. Et réliqua. Homília sancti Hieronymi Presbyteri.

(L. 4. in Matth.) QUID mansuétius, quid be

nígnius Dómino? Tentátur à Pharisæis, et nihilóminùs propter sacerdótii et nóminis dignitátem hortátur pópulos ut subjiciantur eis; non ópera, sed doctrínam considerantes. Alligant onera grávia et importabília, et imponunt in lúmeros hóminum; dígito autem suo nolunt ea movére. Hoc generáliter adversùs omnes

ORATIO. Orémus.

DEUS, qui superbis resistis, et humilibus das grátiam: concéde nobis veræ humilitátis virtútem, cujus in se formam exhibuit unigenitus tuus Dóminus noster Jesus Christus; Qui tecum.

FERIA QUARTA.

LECTIO I.

De libro Númeri.

(Cap. 14.) DIXERUNT filii Israel alter

ad álterum: Constituámus nobis ducem et revertámur in Ægyptum. Quo audíto, Móyses et Aáron cecidérunt proni in terram coram omni multitúdine filiórum Israel. At verò Jósue filius Nun, et Caleb filius Jéphone, qui et ipsi lustráverant terram, scidérunt vestimenta sua, et ad omnem multitúdinem filiórum Israel locúti sunt: Terra quam circuívimus, valde bona est. Si propitius fuérit Dóminus, indúcet nos in eam et tradet humum lacte et melle manantem. Nolíte rebelles esse contra Dóminum, neque timeátis pópulum terræ hujus ; quia sicut panem ità eos póssumus devoráre recessit ab eis omne præsidium : Dóminus nobiscum est nolíte metúere. Cùmque clamáret omnis multitúdo, et lapídibus eos vellet opprimere, appáruit glória Dómini su