Ant. 2. D. Stupébant omnes turbæ, et dicébant : Numquid hic est Filius David? Pharisæi autem audientes, dixérunt : Hic non éjicit dæmones nisi in Beelzebub

príncipe dæmoniorum. Mat.

12.

Ant. 4. E. Jesus sciens cogitatiónes eórum, dixit eis: Omne regnum in seipsum divísum desolábitur, et domus supra domum cadet. Matth. 12. Luc. 11.

Ant. 3. a. Si ego in Beélzebub ejício dæmones, filii vestri in quo ejiciunt? Ideo ipsi júdices vestri erunt. Matth. 12.

Ant. 1. f. Qui non est mecum, contra me est ; et qui non cólligit mecum, dispergit. Luc. 11.

Capitulum. (Ephes. 6.) CONFORTAMINI in Dómino, et in potentia virtútis ejus: indúite vos armatúram Dei, ut possítis stare adversùs insídias diáboli.

Hymnus, Audi, benigne cónditor, 145.

. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas ; R. Quia in ipsis vivificasti me. Ps. 118.

Ad Magnificat, Ant. 8. G.

Extollens

vocem quædam múlier de turba, dixit: Beátus venter qui te portávit, et úbera quæ suxisti. At Jesus dixit: Quinímo, beáti qui áudiunt verbum Dei, et custódiunt illud. Luc. 11.

FERIA SECUNDA.

LECTIO I.

De libro Jósue.

(Cap. 3.)

EGRESSUS est pópulus de ta

bernáculis suis, ut transiret Jordánem ; et sacerdótes qui portábant arcam fœderis pergébant ante eum. Ingressisque eis Jordánem, et pédibus eórum in parte aquæ tinctis, (Jordánis autem ripas álvei sui témpore messis impléverat) steterunt aquæ descendentes in loco uno, et ad instar montis intumescentes apparébant procul ab urbe quæ vocátur Adom usque ad locum Sarthan : quæ autem inferióres erant, in mare Solitúdinis (quod nunc vocátur Mórtuum) descendérunt, úsquequò omníno deficerent. Pópulus autem incedébat contra Jéricho: et sacerdótes qui portábant arcam fœderis Dómini, stabant super siccam humum in médio Jordánis accincti, omnisque pópulus per arentem álveum transíbat.

LECTIO II.

(Cap. 4. QUIBUS transgressis, dixit Dóminus ad Jósue: Elige duodecim viros síngulos per singulas tribus; et præcipe eis ut tollant de médio Jórdanis álveo, ubi stetérunt pedes sacerdótum,duodecim duríssimos lápides, quos po

nétis in loco castrórum, ubi fixéritis in hac nocte tentória. Vocavitque Jósue duódecim viros quos elégerat de filiis Israel, singulos de síngulis tribubus; et ait ad eos: Ite ante arcam Dómini Dei vestri ad Jordánis médium, et portáte inde singuli síngulos lápides in húrneris vestris,juxta númerum filiórum Israel, ut sit signum inter vos. * Et quando interrogáverint vos filii vestri cras, dicentes : Quid sibi volunt isti lápides? respondébitis eis: Defecérunt aquæ Jordánis ante arcam fœderis Dómini, cùm transíret eum : idcirco pósiti sunt lápides isti in monumentum filiórum Israel usque in æternum. Fecérunt ergo fílii Israel, sicut præcepit eis Jósue; portantes de médio Jordánis álveo duodecim lápides, ut Dóminus ei imperárat, juxta númerum filiórum Israel, usque ad locum in quo castrametáti sunt, ibíque posue

runt eos.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii se

cundùm Lucam.

(Cap. 4.) IN illo témpore; Ait Jesus ómnibus qui erant in synagóga Názareth Utique dicétis mihi hanc similitúdinem: Médice, cura teipsum; quanta audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in pátria tua. Et réliqua.

Homília sancti Ambrósii
Epíscopi.

(In Luc. 1. 4. n. 46.) Non mediocriter invidia próditur, quæ cívicæ caritátis oblíta, in acerba ódia causas amóris inflectit. Simul hoc exemplo páriter et oráculo declarátur, quòd frustra opem misericórdiæ cœlestis expectes, si aliénæ frúctibus virtútis invídeas: aspernátor enim Dóminus invidórum est; et ab iis qui divína benefícia in aliis persequuntur, mirácula suæ potestatis avertit. Non otiosė ítaque Salvátor excúsat, quòd nulla in pátria sua mirácula virtútis operátus sit; ne fortassis áliquis viliórem pátriæ nobis esse debére putáret affectum. Neque enim cives pólerat non amáre, qui amáret omnes; sed ipsi se caritáte pátriæ, qui ínvident, abdicárunt.

H. Propter te, Dómine, sustínui opprobrium; opéruit confusio fáciem meam :

Extráneus factus sum frátribus meis, et peregrínus. filiis matris meæ;+Quóniam zelus domus tuæ comédit me. V. Dicébat Jésus : Quia non est prophéta sine honóre nisi in pátria sua, et in domo sua, et in cognatióne sua. * Extráneus. Gloria. † Quóniam. Ps. 68. Marc. 6.

Ad Benedictus, Ant. 2. D. Multi leprósi erant in Israel sub Elíseo prophéta: et ne

mo eórum mundátus est, nisi Náaman Syrus. Luc. 4. ORATIO. Orémus.

PURIF

urificet

nos grátia tua, Deus; et per continentiam salutáris jejúnii, ab omni semper iniquitáte custódiat; Per Dóminum.

Ad Magníficat, Ant. 1. g. Duxérunt Jesum usque ad supercilium montis, ut præcipitárent eum; ipse autem tránsiens per médium illórum, ibat. Luc. 4.

ORATIO. Orémus.

ADESTO, quæsumus, Dómine, précibus jejunántium; et contra mundánæ pravitátis incursus, fragilitátem nostram potenti virtúte corróbora; Per.

FERIA TERTIA.

LECTIO I.

De libro Jósue.

(Cap. 5.). Eo témpore ait Dóminus ad Jósue: Fac tibi cultros lapídeos; et circumcíde secundò filios Israel. Fecit quod jússerat Dóminus, et circumcídit filios Israel in colle præputiórum. Hæc autem causa est secundæ circumcisiónis Omnis pópulus qui egressus est de Ægypto géneris masculíni, universi bellatóres viri, mórtui sunt in deserto per longíssimos viæ circúitus; qui omnes circumcísi erant. Pópulus autem qui natus est in deserto,

per quadraginta annos itíneris latissimæ solitúdinis incircumcisus fuit; donec consumerentur qui non audíerant vocem Dómini, et quibus ante juraverat ut non osténderet eis terram lacte et melle manantem. Horum filii in locum successérunt patrum, et circumcisi sunt à Jósue; quia sicut nati fúerant, in præpútio erant, nec eos in via áliquis circumcíderat. Postquam autem omnes circumcisi sunt, mansérunt in eodem castrórum

loco, donec sanarentur. Dixitque Dóminus ad Jósue : Hódie ábstuli opprobrium Ægypti à vobis. Vocatumque est nomen loci illíus Gálgala, usque in præsentem diem.

LECTIO II.

MANSERUNTO ANSERUNTQUE fílii Israel in Gálgalis, et fecérunt Phase quartà décimâ die mensis ad

vésperum in campéstribus Jéricho : et comedérunt de frúgibus terræ die áltero, ázymos panes, et polentam ejusdem anni. Defecitque manna; postquam comedérunt de frugibus terræ, nec usi sunt ultrà cibo illo fílii Israel, sed comedérunt de frúgibus præsentis anni terræ Chánaan. *Cùm autem esset Jóșue in agro urbis Jéricho, levávit óculos, et vidit virum stantem contra se, evaginátum tenentem gládium; perrexitque ad eum,

IN illo témpore; Dixit Jesus discípulis suis: si peccáverit in te frater tuus, vade, et córripe eum inter te et ipsum solum. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi

(Sermo 82. n. 4. DEBEM EBEMUS amando corrigere, non nocendi aviditáte, sed stúdio corrigendi. Tales si fuérimus, óptimè facimus quod hodie admóniti sumus: Si peccáverit in te frater tuus, córripe illum inter te et ipsum solum. Quare illum córripis? Quia tu doles quòd peccáverit in te? Absit. Si amóre tuî id facis, nihil faeis si amóre illíus facis, óptimè facis. Dénique in ipsis verbis attende, cujus amóre id fácere débeas; utrùm tuî, an illíus. Si te audierit, inquit, lucrátuses

fratrem tuum. Ergo propter illum fac, ut lucréris illum. Sic faciendo, lucráris : nisi fecisses, periérat.

B. Si peccaverit in te frater tuus, vade, et * Córripe eum inter te et ipsum solum:

Si te audierit, lucrátus eris fratrem tuum. у. Qui córripit hóminem, grátiam pósteà invéniet apud eum, magis quàm ille qui per linguæ blandimenta décipit. * Córripe. Glória. + Si te. Matth. 18. Prov. 28.

Ad Benedictus, Ant. 1. a. Dómine, quóties peccábit in me frater meus, et dimittam ei? Usque sépties? Dixit illi Jesus: Non dico tibi usque sépties, sed usque septuagies sépties. Matth. 18.

ORATIO. Orémus.

GRATIE tuæ nobis, Dómine, præsens auxílium impende; ut, sacro nos purificante jejúnio, toto simus tibi corde subjecti, et in tua caritáte concordes; Per.

Ad Magníficat, Ant. 6. F. Ubi sunt duo vel tres congregáti in nómine meo, ibi sum in médio eórum. Matth. 18.

ORATIO. Orémus.

PRÆSTA, quæsumus, omnípotens Deus, ut quia vítiis et dissidiis súbjacet nostra mortálitas, tua nos per præsens jejunium grátia vivíficet, et mútuam nútriat inter fratres caritátem; Per

Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat, in unitáte Spíritûs sancti Deus, per ómnia sécula.

FERIA QUARTA.

LECTIO I.

De libro Jósue.
(Cap. 6.)

JERICHO
ERICHO clausa erat atque
muníta timóre filiórum Ìs-
rael; et nullus égredi audé-
bat aut íngredi. Dixitque Dó-
minus ad Jósue : Ecce dedi
in manu tua Jéricho, et re-
gem ejus, omnesque fortes
viros. Circuíte urbem cuncti
bellatóres semel per diem;
sic faciétis sex diébus. Sép-
timo autem die sacerdótes
tollant septem búccinas qua-
rum usus est in jubiléo, et
præcédant arcam fœderis:
septiesque circuíbitis civitá-
tem, et sacerdótes clangent
buccinis. Cùmque insonúe-
rit vox tube longior atque
concísior, et in áuribus ves-

théma, et ómnia quæ in éa sunt, Dómino. Sola Rahab méretrixvivat cum universis qui cum ea in domo sunt; abscondit enim núntios quos diréximus. Vos autem cavéte ne de his quæ præcepta sunt, quidpiam contingátis, et sitis prævaricatiónis rei, et ómnia castra Israel sub peccato sint atque turbentur. Quidquid autem auri et argenti fúerit, et vasórum æneórum ac ferri, Dómino consecrétur, repósitum in thesauris ejus. * Igitur omni pópulo vociferante, et clangéntibus tubis, postquam in aures multitúdinis vox sonitusque incrépuit, muri íllicò corruérunt : et ascendit unusquisque per locum qui contra se erat; cepéruntque civitátem, et interfecérunt ómnia quæ erant in ea.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. (Cap. 15.)

LECTIO III.

CUMQUE séptimo circuitu clángerent buccinis sacerdótes, dixit Jósue ad omnem Israel: Vociferámini; trádidit enim vobis Dóminus civitátem: sitque cívitas hæc ana

transgrediuntur traditiónem seniórum? Et réliqua. Homília sancti Hieronymi Presbyteri.

(Lib. 2 in Matth. c. 15.) MIRA Pharisæórum Scribárumque stultítia! Dei Fílium árguunt, quare hóminum traditiónes et præcept