dæi: Numquid tu major es patre nostro Abraham, qui mórtuus est? et Prophétæ mórtui sunt. Quem teipsum facis? Joan. 8 Capitulum. (Rom. 15.) UNUSQUISQUE Vestrum próximo suo pláceat in bonum ad ædificatiónem. Etenim Christus non sibi placuit, sed sicut scriptum est: Impropéria improperántium tibi cecidérunt super me. B. br. Exurge, Deus,*Júdica causam tuam. Exurge. у. Memor esto improperiórum tuórum ; Júdica. Resumitur R. Exurge. Ps. 73. . Exprobravérunt ini-míci tui, Dómine; R. Exprobravérunt commutatiónem Christi tui. Ps. 88. * * rat Capitulum. (Hebr. 11.) FIDE óbtulit Abraham Isaac, cùm tentarétur : et unigénitum offerébat, qui suscéperepromissiónes; ad quem dictum est : Quia in Isaac vocábitur tibi semen; árbitrans quia et à mórtuis suscitáre potens est Deus: unde eum et in parábolam accépit. BC br. Quis dabit ex Sion salutáre Israel? Exultábit Jacob. Quis dabit. . Cùm avérterit Deus captivitátem plebis suæ, Exultábit. R. Quis dabit. Ps. 52. * * . Congregáte Dómino sanctos ejus, R.Qui órdinant testamentum ejus super sacrifícia. Ps. 49 AD II. VESPERAS. Ant. 8. G. Dixit Jesus; Ego non quæro glóriam meam : est qui quærat, et júdicet. Joan. 8. Ant. 1. D. Amen, amen dico vobis; si quis sermónem meum serváverit, mortem non vidébit in æternum. Joan. 8. Ant. 6. F. Dixérunt Judæi: Numquid tu major es patre nostro Abraham, qui mórtuus est? et Prophétæ mórtui sunt, Quem teipsum facis? Joart. 8. Ant. 4. E. Si ego glorífico meipsum, glória mea nihil est. Est Pater meus qui gloríficat me; et non cognovistis eum. Joan. 8. Ant. 2. D. Abraham pater vester exultávit ut vidéret diem meum: vidit, et gávisus est. Joan. 8. Capitulum. (Deut. 9.) DOMINE Deus, ne disperdas pópulum tuum, et hærediiitem tuam quam redemisti in magnitúdine tua, quos eduxisti de Ægypto in manu forti. Recordáre servórum tuórum Abraham, Isaac, et Jacob. Hymn. Vexilla, infrà, 253. . Deus rex noster ante sécula . Operátus est sálutem in médio terræ. Ps. 73. Ad Magníficat, Ant. 2. D. Amen, amen dico vobis; ántequam Abraham fieret, ego sum. Joan. 8. Oratio, Deus, qui Unigéniti, ut supra ad Laudes. COMPLETORIUM, ut in Ordinario Breviarii, 134. IN FERIIS PASSIONIS USQUE AD FERIAM IV MAJORIS HEBDOMADÆ. ADOFFIC. NOCTURNUM. INVITATORIUM. CHRISTUM qui passus est pro nobis, * Veníte, adorémus. 1. Petr. 2. Ps. Veníte, sine Glória Patri, in cujus loco repetitur Invitatorium. HYMNUS. C. OPPROBRIIS, Jesu, satur, Ligni fatiscens póndere, Ferále, verus Isaac, Mactandus ascendis jugum. CLAVIS statim trabálibus Fixus manus, fixus pedes, Sublime terris ómnibus Attólleris spectáculum. IN nos ô æterni Patris Illo lavári sánguine CRUX débitæ nos vínculo Damnatiónis éximit ; Et pacis æterno ligat Terras polumque fœdere. Natóque sit laus víctimæ : QUI Fílium tradit, Patrị, Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spíritus. Amen. Psalmi secundùm Feriam sub Antiph. sequentibus. Ant. 3. c. Convenérunt, Dómine, adversùs sanctum púerum tuum Jesum, quem unxisti. Act. 4. Ant. 7. c. Dixérunt : Gloriátur patrem se habére Deum: videámus ergo si sermónes illíus veri sint. Sap.2. Ant. 8. c. Morte turpíssi mâ condemnémus eum : si enim est verus Fílius Dei, liberábit eum. Sap. 2. . Líbera me à persequén- Pedemque complexos crucis, Tuo rigári sánguine. tibus me, B. Quia confortáti sunt super me. Ps. 141. Lectiones et BB. infrà in qualibet Feria. . Sacerd. Laudans invocábo Dóminum, R. Et ab inimícis meis salvus ero. Ps. Regnátor ut sedens trono, O SPES salútis ómnium, Crux vera mundi glória, Infixa semper hæreas Imisque regnes córdibus. Qui Fílium tradit, Patri, Natóque sit laus víctimæ: Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spíritus. Amen. V. Intende ánimæ meæ, et líbera eam : Propter inimicos meos éripe me. Ps. 68. Ad Benedictus, Ant. ut in qualibet Feria. Deinde dicuntur Preces, flexis genibus, ut suprà, 139. Orat. ut in qualibet Feria, post Ant. ad Benedictus. Non fiunt Suffragia. Capitulum. (Jerem. 18.) FODERUNT fóveam ut cáperent me, et láqueos abscondérunt pédibus meis : tu autem, Dómine, scis omne consilium eórum adversùm me in mortem. ne, * R.br. Custódi me, DómiDe manu peccatóris. Custódi. y. Et ab hominibus iníquis * éripe me; * De manu peccatóris. Non dicitur Glória, sed repet. R. Custódi. Ps. 139. . Custódi me à laqueo quem statuérunt mihi, R. Et à scándalis operántium iniquitátem. Ps. 140. Preces, flexis genibus, ut in Feriis Quadrages. 144. AD SEXTAM. Hymnus, Jam solis, 133. Ant.4. a. Vidisti, Dómine, Ant.4. a. Vidisti, Dómine, iniquitátem illórum adversùm me júdica judícium meum. Thren. 3. Capitulum. (Thren. 3.) INVOCAVI nomen tuum, Dómine, de lacu novíssimo: vocem meam audisti: appropinquasti in die, quando invocávi te; dixisti Ne tí meas. * : R.br. Propter inimícos meos Eripe me, Dómine. Propter. . Tu scis impro nem meam; Eripe me. R. Propter. Ps. 68. . Totâ die verba mea execrabantur: B. Adversùm me omnes cogitatiónes eórum in malum. Ps. 55. Preces, flexis genibus, 144. AD NONAM. Hymnus, Labente jam solis rotà, 133. Ant. 7. d. Omnes inimíci mei audiéruntmalum meum; lætáti sunt, quóniam tu fecisti. Thren. 1. Capitulum. (Jerem. 11.) Tu, Dómine, demonstrasti mihi, et cognóvi: tunc ostendisti mihi stúdia eórum: et ego quasi agnus qui portátur ad víctimam. R.br. Príncipes* Persecuti sunt me gratis. Príncipes. . Et à verbis tuis* formidávit cor meum. Persecúti sunt. R. Príncipes. Ps. 118. V. Qui retribuunt mala pro bonis,detrahébant mihi; R. Quóniam sequébar bonitátem. Ps. 37. Preces flexis genibus, 144. AD VESPERAS. Ps. secundùm Feriam sub sola Ant. 4. d. Vere languóres nostros ipse tulit, et dolóres nostros ipse portávit : vulnerátus est propter iniquitátes nostras; attrítus est propter scélera nostra. Is. 53. Capitulum. (Jerem. 18.) périum meum, et confusió- RECORDARE, Dómine, quòd stéterim în conspectu tuo, ut loquerer pro eis bonum, et avérterem indignatiónem tuam ab eis. HYMNUS. Fortunat. VEXILLA Regis prodeunt ; ARBOR decóra et fúlgida, Ornáta Regis púrpurà, Tam sancta membra tángere. TE, summa Deus Trinitas, Collaudet omnis spíritus : Quos per crucis mystérium Salvas, rege per sécula. De Jeremía Prophéta. Er nunc quid tibi vis in via Egypti, ut bibas aquam túrbidam et quid tibi cum via Assyriórum, ut bibas aquam flúminis? Arguet te malítia tua, et avérsio tua increpábit te. Scito, et vide quia malum et amárum est reliquisse te Dóminum Deum tuum, et non esse timórem mei apud te, dicit Dóminus Deus exercituum. A século confregisti jugum meum rupisti víncula mea, et dixisti Non sérviam. In omni enim colle sublími, et sub omni ligno frondóso tu prosternebáris méretrix. Ego autem plantávi te víneam electam, omne semen verum: quómodò ergo conversa es mihiin pravum, vínea aliéna? Si láveris te nitro, et multiplicáveris tibi herbam borith, maculáta es iniquitáte tua coram me. Jerúsalem. B. Dixit Dóminus, 243. LECTIO II. VERTERUNT ad me tergum, et non fáciem; et in témpore afflictiónis suæ dicent: Sur ge, et libera nos. Ubi sur |