guínibus, et contamináta est in opéribus eórum ;*et fornicáti sunt in adinventiónibus suis. Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum ; * et abominátus est hæreditátem suam. Et trádidit eos in manus géntium ; * et domináti sunt eórum, qui odérunt eos. * Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum. Sæpè liberávit eos; * ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo; et humiliáti sunt in iniquitátibus suis. Et vidit cùm tribularentur;* et audívit oratiónem eórum. Et memor fuit testamenti sui;*et pœnítuit eum secundùm multitúdinem misericórdiæ suæ. Et dedit eos in misericórdias ; * in conspectu ómnium qui céperant eos. Salvos nos fac, Dómine, Deus noster; * et cóngrega nos de natiónibus : Ut confiteámur nómini sancto tuo, * et gloriémur in laude tua. Benedictus Dóminus Deus Israel à século et usque in séculum; * et dicet omnis pópulus Fiat, fiat. AD LAUDES. PSALMUS 91. * Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, quóniam ecce inimíci tui períbunt; et dispergentur omnes qui operantur iniquitátem. Et exaltábitur sicut unicornis cornu meum; * et senectus mea in misericórdia úberi. Et despexit óculus meus inimícos meos; * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea. Justus ut palma florébit; sicut cedrus Líbani multiplicábitur. Plantáti in domo Dómini, in átriis domûs Dei nostri BONUM est confitéri Dómi- florébunt. * Qui firmávit terram super aquas: quóniam in æternum misericórdia ejus. Qui fecit luminária magna : * quóniam in æternum misericórdia ejus. Solem in potestatem diéi:* quóniam in æternum misericórdia ejus. Lunam et stellas in potestátem noctis: * quóniam in æternum misericórdia ejus. DIVISIO PSALMI 135. (CONFITEMINI Dómino, quóniam bonus, quóniam in æternum misericórdia ejus;) Qui percussit Ægyptum cum primogénitis eórum: * quóniam in æternum misericórdia ejus. Qui eduxit Israel de médio eórum: * quóniam in æternum mísericórdia ejus. In manu potenti, et bráchio excelso: * quóniam in æternum misericórdia ejus. in Qui divísit mare Rubrum divisiónes: * quóniam in æternum misericórdia ejus. Et eduxit Israel per médium ejus: * quóniam in æternum misericórdia ejus. Et excussit Pharaónem et virtútem ejus, in mari Rubro: quóniam in æternum misericórdia ejus Qui traduxit pópulum suum per desertum : * quóniam in æternum misericórdia ejus. Qui percussit reges magnos: * quóniam in æternum misericórdia ejus. Et occídit reges fortes : quóniam in æternum misericórdia ejus; Sehon regem Amorrhæórum : quóniam in æternum misericórdia ejus. Et Og regem Basan : quóniam in æternum misericórdia ejus; Et dedit terram eórum hæreditátem : * quóniam in æternum misericórdia ejus; Hæreditátem Israel servo suo:* quóniam in æternum misericórdia ejus. Quia in humilitáte nostra memor fuit nostrî : * quóniam in æternum misericórdia ejus. sanctum tuum. Ascendérunt pópuli, et iráti sunt : dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim. Tunc conturbáti sunt príncipes Edom; robustos Moab obtinuit tremor : obriguérunt omnes habitatóres Chánaan. Irruat super eos formído, et pavor, * in magnitú dine brachii tui fiant immóbiles quasi lapis; Donce pertranseat pópulus tuus,' Dómine; donec * Benedictus Dóminus ex Sion, qui hábitat in Jerúsalem. Preces, quando dicuntur, et Suffragia, habentur in Ordinario Breviarii. téntium perfecisti laudem propter inimícos tuos; * ut déstruas inimícum et ultó rem. Quóniam vidébo cœlos tuos, ópera digitórum tuórum;* lunam et stellas, quæ tu fundasti. * Quid est homo, quòd memor es ejus? aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum? Minuisti eum paulò minus ab ángelis; glórià et honóre coronasti eum ; * et constituisti eum super ópera mánuum tuárum. Omnia subjecisti sub pédibus ejus, * oves et boves universas, ínsuper et pécora campi; Volucres cœli, * et pisces maris, qui perámbulant sémitas maris. Dómine Dóminus noster,* quàm admirábile est nomen tuum in universa terra! PSALMUS 76. Oratio, quando propria Voce meà ad Dóminum clanon assignatur, dicitur de Dominica præcedenti; et sic in aliis Horis et Feriis. AD PRIMAM. PSALMUS 8. DOMINE, Dóminus noster,* quàm admirábile est nomen tuum in universa terra! Quóniam eleváta est magnificéntia tua * super cœ los. Ex ore infántium et lac mávi; * voce meâ ad Deum, et intendit mihi. In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi; mánibus meis nocte contra eum ; * et non sum deceptus. Rénuit consolári ánima mea : memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum, et defécit spíritus |