Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

ANNUALE-MINUS.

IN I. VESPERIS.

Psalmi de Feria quarta. Ant. 1. J Quis ascendit in cœlum atque descendit? quis suscitávit omnes términos terræ ? quod nomen est ejus, si nosti? allelúia. Prov. 30.

Ant. 7. a. Non est Deus álius, ut Deus ascensor cœli: magnificéntià ejus discurrunt nubes habitáculum ejus sursum, allel. Deut. 33. Ant 3. a. Ascendet pandens iter ante eos : et transíbit Rex eórum coram eis, et Dóminus in cápite eórum, allelúia. Mich. 2.

Ant. 5. C. Ecce intélliget, exaltábitur et elevábitur, et sublímis erit valde, alt. Is.52. Ant. 4. D. Stabunt pedes ejus in die illa super montem Olivárum, qui est contra Jerúsalem ad orientem, allelúia. Zach. 14.

Capitulum. (Act. 3.) PREDICATUS est vobis Jesus Christus, quem oportet quidem cœlum suscipere, usque in témpora restitutiónis ómnium quæ locútus est Deus per os sanctórum suórum à século Prophetárum.

nus virtútum ipse est rex glóriæ, allelúia, allelúia. . Hunc príncipem Deus exaltávit déxterâ suâ.* Quis. Glória. †Dóminus. Ps. 23. Act.5.

Hymn. Opus, infrà, 405. .Regnábit Deus super gentes: R. Deus sedet super sedem sanctam suam. Ps. 46.

Ad Magnif. Ant. 7. G. dupl. Ecce cum núbibus cœli quasi Filius hóminis veniébat, et usque ad Antíquum diérum pervénit; et in conspectu ejus obtulérunt eum: et dedit ei potestatem, et honórem, et regnum, allelúia. Dan.

ORATIO. Orémus.

quæsumus,

7.

Dómi

PRÆSTA, ne, ut qui super terram exules tenémur póndere córporis; euntem in cœlum Fílium tuum sequámur pássibus amóris; Qui tecum..

AD COMPLETORIUM Ant. etc. ut infrà, 405.

AD NOCTURNUM.

INVITATORIUM.

*

[ocr errors]

ALLELUIA: Dóminum Jesum euntem in cœlum, Veníte, adorémus, allel. Act. 1.

HYMNUS. B.

gáudia;

B. Attóllite portas, prín- PROMISSA, tellus, cóncipe cipes, vestras : et elevámini, portæ æternáles, allelúia; et introíbit Rex glória. Quis est iste Rex glória ?+Dómi

Te fausta cœlo concíliat dies: Deus tumentes ponet iras: Sancta tuus Mediátor intrat

Tu, Christe, victor mortis et inferi, Cruóre partam súscipe glóriam :

sume scep

Procéde, regna, trum; Subjicitur tibi totus orbis. QUID obstupentes suspícitis polo

O vos, euntem, discípuli, Deum?

Ut nunc redemptor scandit astra,

Sic véniet metuendus ultor:
O CHRISTE, dextræ qui Pa-
tris ássides,
Fac nos triumphi partícipes

tui :.. Certámen urget: militémus, Et, duce te, superémus hos

tem.

[blocks in formation]

dit super cœlum cœli . Ad orientem. Ps. 67.

LECTIO I.

De Actibus Apostolórum. (Cap. I.) DIXIT Jesus Apóstolis : Accipiétis virtútem supervenientis Spíritus sancti in vos, et éritis mihi testes in Jerúsalem, et in omni Judæa et Samaría, et usque ad últimum terræ. Et cùm hæc dixisset, vidéntibus illis, elevátus est ; et nubes suscépit eum ab óculis eórum. Cùmque intuerentur in cœlum euntem illum, ecce duo viri astitérunt juxta illos in véstibus albis, qui et dixérunt: Viri Galilæi, quid statis aspicientes in cœlum? Hic Jesus, qui assumptus est à vobis in cœlum, sic véniet quemádmodùm vidistis eum euntem in cœlum. Tunc reversi sunt Jerosolymam à monte qui vocátur Olivéti, qui est juxta Jerúsalem sábbati habens iter. Et cùm introissent in cœnáculum, ascendérunt ubi manébant Petrus et Joannes, Jacóbus et Andréas, Philippus et Thomas, Bartholomæus et. Matthæus, Jacóbus Alphæi, et Simon Zelotes, et Judas Jacóbi. Hi omnes erant perseverantes unanimiter in oratióne cum mulieribus, et María matre Jesu, et frátribus ejus.

R. Eduxit Jesus discípulos foràs in Bethaniam, et

[ocr errors]

elevátis mánibus, benedixit eis; et factum est, * Dùm benedíceret illis, recessit ab eis, et ferebátur in cœlum, allelúia, allelúia. V. Sedébit Dóminus rex in æternum : Dóminus benedícet pópulo suo in pace: *Dùm. Luc. 24.

Ps. 28.

LECTIO II.

Sermo sancti Leónis Papæ. (72. de Ascens. 2. c. 1, 2, 3. ). SICUT in solemnitáte pascháli Resurréctio Dómini fuit nobis causa lætandi ; ità Ascénsio ejus in cœlos præséntium nobis est matéria gaudiórum, recoléntibus illum diem et ritè venerántibus, quo explétis ómnibus quæ evangélicæ prædicatióni et novi Testamenti mystériís congruébant, Dóminus noster Jesus Christus, quadragésimo post resurrectiónem die coram discípulis elevátus in cœlum, corporális præséntiæ modum fecit, mansúrus in Patris déxtera, donec témpora multiplicandis Ecclésiæ filiis divinitus præs titúta peragantur, et ad judicandos vivos et mórtuos in eádem carne, in qua ascendit, advéniat. Exultémus ítaque, dilectissimi, gáu

dio spiritáli; et dignà apud Deum gratiárum actióne lætantes, líberos cordis óculos ad illam altitúdinem, in qua Christus est, erigámur. Sursum vocátos ánimos desidéria terréna non dépri

mant; ad æterna præelectos peritúra non óccupent; viam veritátis ingressos falláces illecebræ non retardent : et ità à fidélibus hæc temporália decurrantur, ut peregrinári se in hac mundi valle cognoscant, in qua, etiamsi quædam cómmoda blandiantur, non amplectenda néquiter, sed transeunda sunt fórtiter.

R. Vidéntibus Apóstolis, *Jesus elevátus est ; et nubes suscepit eum ab óculis eórum, allelúia, allelúia. √. Ascendit Elías in cœlum; Eliséus autem vidébat, et clamábat : Pater mi; et non vidit eum ámpliùs. * Jesus. Act. 1. 4. Reg. 2.

LECTIO III.

Léctio sancti Evangélii secundùm Marcum.

(Cap. 16.) IN illo témpore; Recumbéntibus Undecim apparuit Jesus, et exprobrávit increducordis ; quia iis qui víderant litátem eórum, et duritiam

eum resurrexisse, non credidérunt. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Papæ

(In Ev. 29. n. 10, 11.) QUOD resurrectiónem domínicam discípuli tarde credidérunt, non tam illórum infírmitas quàm nostra, ut ità dicam, futúra fírmitas fuit. Ipsa namque resurréctio illis dubitantibus per multa

argumenta monstráta est: quæ dùm nos lcgentes agnóscimus, quid aliud quàm de illórum dubitatióne solidámur? Minus enim mihi María Magdaléne præstitit quæ cítiùs crédidit, quàm Thomas qui diu dubitavit. Ille étenim dubitando, vúlnerum cicatríces tétigit, et de nostro péctore dubitatiónis vulnus amputávit. Dóminus tunc discípulos increpávit, cùm eos corporáliter relíquit; ut verba quæ recédens díceret, in córdibus audiéntium árctiùs impressa remanérent. Et Dóminus quidem Jesus, postquam locútus est, assumptus est in cœlum, non curru, non Angelis sublevátus; quia is qui fécerat ómnia, nimírùm super ómnia suâ virtúte fereLátur. Exultávit ut gigas ad currendam viam suam, ut nos ei dicerémus ex corde: Trahe nos; post te currémus in odórem unguentórum tuórum. Unde, fratres caríssimi, Christum oportet ut illuc sequámur corde, ubi eum córpore ascendisse crédimus. Desidéria terréna fugiamus; nihil nos jam delectet in ínfimis, qui Patrem habémus in cœlis.

B. Ascendit Deus in júbilo : * Psállite Deo nostro, psállite Regi nostro; quóniam rex omnis terræ Deus, allelúia, allelúia. V. Dóminus Jesus assumptus est in cœlum, et sedet à dextris

[blocks in formation]

Psalmi de Dominica. Ant. 3. a. Christus Póntifex futurórum bonórum, per próprium sánguinem introívit semel in sancta, allelúia. Hebr 9.

Ant. 4. E. Non in manufacta sancta Jesus introívit, exemplária verórum; sed in ipsum cœlum, ut appareat nunc vúltui Dei pro nobis, allelúia. Hebr. 9.

-Ant. 1. g. Talis decébat ut nobis esset Póntifex, sanctus, innocens, excélsior cœlis factus, allelúia. Hebr. 7.

[blocks in formation]

regni tui; et superlaudabilis, et superexaltátus in sécula.

Benedictus es, qui intuéris abyssos, et sedes super Chérubim ; et laudabilis et superexaltátus in sécula.

*

Benedictus es in firmamento cœli;* et laudabilis, et gloriosus in sécula.

Ant. 5.å. Habentes Sacerdótem magnum, accedámus cum vero corde, in plenitúdine fidei, allelúia. Hebr. 10. Ant. 8.G. Deus dedit ei glóriam, ut fides vestra et spes esset in Deo, allel. 1. Petr. 1.

Capitulum. (Hebr. x.) CHRISTUS cùm sit splendor glória, et figúra substántiæ Dei, portansque ómnia verbo virtútis suæ, purgatiónem peccatórum fáciens, sedet ad dexteram majestátis in excelsis.

HYMNUS.

[ocr errors]

JESU, nostra redémptio,
Amor et desidérium,
Deus creátor ómnium,
Homo in fine témporum :
QUE te vicit cleméntia,
Ut nostra ferres crímina
Crudélem mortem patiens,
Ut nos à morte tólleres?
INFERNI claustra penetrans,
Tuos captívos rédimens
Victor triumpho nóbili,
Ad dextram Patris résidens.
IPSA te cogat píetas
Ut mala nostra súperes
Parcendo, et võti cómpotes
Nos tuo vultu sáties.

[ocr errors]

Tu esto nostrum gåudium, Qui es futúrus præmium: Sit nostra in te glória. Per cuncta semper sécula. Amen.

V. Dóminus in cœlo parávit sedem suam; R. Et regnum ipsíus ómnibus dominábitur. Ps. 102.

Ad Benedictus, Ant. 1. J. dupl. Christus Jesus mórtuus est, et resurrexit, qui est ad dexteram Dei, qui étiam interpellat pro nobis, allelúia. Rom. 8.

ORATIO. Orémus.

CONCEDE, quæsumus, omnipotens Deus, ut qui hodiernà die Unigenitum tuum redemptórem nostrum ad cœlos ascendisse crédimus, ipsi quoque mente in cœléstibus habitémus; Per eumdem.

AD HORAS, in fine Hymnorum, non dicitur ampliùs Da, Christe, sed tantùm Doxol. * QUI victor ad cœlum redis,

Jesu, tibi sit glória,
Cum Patre, cumque Spí-
ritu,

In sempiterna sécula.
Amen

*Hac Doxologia dicitur in fine Hymnorum ejusdem metri, usque ad Octavam Ascensionis exclusivè, nisi propria assignetur.

Psalmi de Dominica.

AD PRIMAM.

Ant. 3. a. Christus.

« ZurückWeiter »