AD NOCTURNUM. INVITATORIUM. ALLELUIA, Agnum occisum ab origine mundi, * Veníte, adorémus, allelúia. Apoc. 13. HYMNUS. S. V. SIC amas ut quos amasti, Christe, nunquam déseras; Ipse corpus das in escam, Et propínas sánguinem Jamque factus lactis instar, Ne cibus nos ópprimat. NON ut olim monte sanc- Hic Deus nos térritas; Hic tuam præsentiam ! PAUPERES nos, nos pusillos, Nos ab astris éxules, De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebræos. (Cap. 1.) MULTIFARIAM multisque modis olim Deus loquens pátribus in Prophétis, novíssimè in diébus istis locútus est nobis in Fílio, quem constítuit hærédem universórum, per quem fecit et sécula. Qui cùm sit splendor glóriæ, et figúra substántiæ ejus, portansque ómnia verbo virtútis suæ, purgatiónem peccatórum fáciens, sedet ad dexteram majestatis in excelsis; tantò mélior Angelis effectus, quantò differéntiùs præ illis nomen hæreditávit. Cui enim dixit aliquandò Angelórum: Fílius meus es tu, ego hódie génui te ? Et rursum: Ego ero illi in Patrem, et ipse erit mihi in Fílium? Et cùm iterùm introdúcit primogénitum in orbem terræ dicit: Et adórent eum omnes Angeli Dei. Et ad Angelos quidem dicit : qui facit Angelos suos spíritus, et ministros suos flammam ignis; ad Filium autem : thronus tuus, Deus, in séculum séculi; virga æqui tátis, virga regni tui. Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et * Adoráte scabellum pedum ejus, quóniam sanctum est, allelúia, allelúia. Ý. Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei nostri, et potestas Christi ejus. * Adoráte. Ps. 98. Apoc. 12. LECTIO II. viri ímpii, et bárbari, pátrià et domo relictà, et viam longam confecérunt, et cùm venissent, cum multo metu et tremóre adoravérunt. Imitémur ergo vel bárbaros nos cœlórum cives. Nam illi quidem cùm et in presépi vidissent et in tugúrio, neque tale quidpiam vidissent quale tu nunc, cum magna accessérunt reveréntia. Tu autem non in præsépi vides, sed in altári; non féminam eum tenentem, sed Sacerdótem adstantem; et Spíritum cum magna cópia ea quæ sunt propósita supervolantem. Non solummodo hoc ipsum corpus vides sicut illi, sed nosti ejus et virtútem, et dispensatiónem; et nihil ignoras ex iis quæ per ipsum effecta sunt, ut qui in ómnibus mystériis sis exacte et accuratè initiátus. Nos ergo ipsos excitémus, et formidémus, et longe majórem quàm illi bárbari ostendamus reverentiam; ne Sermo sancti Joannis Chry- si temerè et inconsideráté sóstomi, (Homilia 24. in 1. Epistola ad Corinth.) ACCEDAMUS ad Christum cum fervóre et ardente caritáte, et ne subeámus supplícium. Nam quo fuérimus majóribus affecti benefíciis, eò magis puniémur quandò visi fuerimus indigni benefício. Hoc corpus, étiam jacens in præsepi, reveríti sunt magi, et accessérimus, in nostrum caput ignem congerámus. Hoc autem non dico ut non accedamus, sed ne témerė et inconsideratè accedamus. Nam sicut témeré et citra discrímen accédere est perículum, ità mysticárum illárum cœnárum non esse partícipes est fames et mors. Hæc enim mensa est nervi nostræ salútis, mentis vínculum, fidúciæ funda mentum, spes, salus, lux, vita. Si cum hac mensa illinc excessérimus, cum magna fidúcia ascendémus vestíbula veluti quibusdam armis aureis úndique muníti. Et quid dico futúra? Hic enim terram ibi cœlum facit hoc mystérium. B. Jesu Christo qui est princeps regum terræ, qui dilexit nos, et lavit nos à peccátis nostris in sánguine suo, Ipsi glória et impérium in sécula seculórum, allelúia, allelúia. V. Magnus Dóminus, et laudábilis nimis, in civitáte Dei nostri in monte sancto ejus. * Ipsi. Apoc. 1. Ps. 47. LECTIO III, Léctio sancti Evangélii se cundùm Joannem. (Cap. 4.) IN illo témpore; Dixit Jesus mulíeri Samaritánæ : Múlier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosólymis adorábitis Patrem. Et réliqua. Homília sancti Augustíni (Enarratio in Ps. 98.) EXALTATE Dóminum Deum nostrum, et adoráte scabellum pedum ejus, quóniam sanctum est. Quid habemus adorare? scabellum pedum ejus. Alio loco Scriptúra dicit: Cœlum mihi sedes est, terra autem scabellum pe dum meórum. Ergò terram nos jubet adoráre, quia dixit álio loco quod sit scabellum pedum Dei? Et quómodò adorábimus terram, cùm dicat apertè Scriptúra: Dóminum Deum tuum adorábis: et hic dicit: adoráte scabellum pedum ejus. Anceps factus sum : tímeo adoráre terram, ne damnet me qui fccit cœlum et terram. Rursùm tímeo non adoráre scabellum pedum Dómini mei, quia psalmus mihi dicit: Adoráte scabellum pedum ejus. Flúctuans converto me ad Christum, quia ipsum quæro hic, et invénio quómodò sine impictate adorétur terra. Suscépit enim de terrâ terram, quia caro de terrâ est, et de carne Maríæ carnem accepit. Et quia in ipsa carne hic ambulávit, et ipsam carnem nobis manducandam ad salutem dedit, nemo autem illam carnem mandúcat nisi priùs adoráverit; inventum est quemádmodùm adorétur tale scabellum pedum Dómini, et non solùm non peccémus adorando, sed peccémus non adorando. Adoráte in monte sancto ejus, quóniam sanctus Dóminus Deus noster quómodò supériùs dixit: Exaltáte Dóminum Deum nostrum, et adoráte scabellum pedum ejus, quóniam sanctum est; intelleximus autem quid sit adoráre scabellum pedum ejus. Sic et modò post exaltatiónem Dómini nostri Jesu Christi, ne quis illum præter montem ejus exaltet, commendávit et montem ipsíus. Mons ipsíus quis est? Légimus álibi de hoc monte, quia lapis fuit præcísus de monte sine mánibus, et confrégit ómnia regna terræ, et crevit lapis ille, et factus est mons magnus, ità ut impléret universam fáciem terræ. R. Tua est, Dómine, magnificéntia, et poténtia, et glória, atque victória, et tibi laus. Nunc igitur, Deus noster, confitébimur tibi, * et laudámus nomen tuum inclytum, allelúia, allelúia. . Redemisti nos Deo in sánguine tuo, et fecisti nos Deo nostro regnum et Sacerdótes. Nunc. Glória. *Nunc. 1. Paral. 19. Apoc. 5. * Te Deum. . Sacerd. Adoráte Dóminum in decóre sancto; B. Commoveátur à fácie ejus omnis terra. 1. Paral. 16. AD LAUDES. Psalmi de Dominicâ. Ant. 1. a. Timéte Dóminum, et date illi honórem, et adoráte eum qui fecit cœlum et terram, mare et fontes aquárum, allelúia. Apoc. 14. Ant. 7. c. Verè tu es, Deus abscónditus, Deus Israel Salvátor, allel. Is. 45 Ant. 5. a. Benedictus es, Benedicentes Dóminum, exaltáte illum quantùm potestis, *major est enim omni laude. Exaltantes illum replémini virtúte, ne laborėtis, non enim comprehendétis. et Quis vidébit eum, enarrábit ?* et quis magnifieábit eum sicut est ab initio ? Ant. 6. C. Notam fécimus vobis Dómini nostri Jesu Christi virtútem et præséntiam, speculatóres facti illíus magnitúdinis, allelúia. Petr. 1. Ant. 3. a. Inhabitábo in illis, et inambulábo inter eos, et ero illórum Deus, et ipsi erunt mihi pópulus, allelúia. 2. Cor. 6. Capitulum. (Is. 12.) EXULTA et lauda, habitátio Sion, quia magnus in médio tuî sanctus Israel. HYMNUS. S. V. Dómine Deus Israel patris NATE, qui Deo parenti Par Deus nunc ássides; Christe, suprémus sacerdos, Atque factus hóstia, TE tuis offers sub aris MORTE Victâ qui trium- Ore nudo pródeas, NUBE densâ delitentem, Ore puro pángere: LAUS supréma sit Parenti, Qui creávit ómnia; Filióque qui redémit Morte nos volens sua. Templa cujus sunt fidèles, Sit tibi laus, Spíritus. Amen. V. Sacrificent sacrificium laudis, R.Et annuntient ópera Dómini. Ps. 106. Ad Benedictus, Ant. 8. G. Duplic. Benedícito Dó minum qui fecit te, et inebriantem te ab ómnibus bonis suis, allelúia. Eccli. 32. ORATIO. Orémus. DOMINE Jesu, quem in amóris tui sacramento verė præsentem esse crédimus, et Deum abscónditum adorámus, exaudi nos coram te humiliter prostrátos, et à tuis, nunquam laudibus cessáre concéde; Qui vivis et regnas. Fit Commemoratio Dominicæ occurrentis. AD HORAS, in fine Hymn. post stroph. Da, Christe, dicitur Doxol. sequens. Qui carne nos pascis tuâ Sit laus tibi, Pastor bone, Cum Patre cumque Spíritu, In sempiterna sécula. Amen. |